Διαφαίνεται απόπειρα σύγχυσης της υπόθεσης παρακολούθησης του Νίκου Ανδρουλάκη και της υπόθεσης της Εύας #Καϊλή, ενώ είναι πασίγνωστο ότι το θέμα διαφοροποιείται νομικά για έναν θεμελιώδη λόγο:
- είναι άλλο η άρση του απορρήτου για την διακρίβωση ιδιαίτερα σοβαρού εγκλήματος, ανακριτική πράξη που αποσκοπεί στην συγκέντρωση αποδείξεων για ποινικό αδίκημα και γίνεται από τις Αστυνομικές Αρχές
- είναι άλλο η άρση του απορρήτου για "λόγους εθνικής ασφάλειας", που αφορά την άμυνα του Κράτους και γίνεται από την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών.
Η υπόθεση παρακολουθήσεων των επικοινωνιών του Νίκου Ανδρουλάκη αφορά το κατά πόσον η Ε.Υ.Π. ενέργησε νόμιμα, δηλαδή εάν υπήρχαν πράγματι "λόγοι εθνικής ασφάλειας" για την παρακολούθηση του Νίκου Ανδρουλάκη. Εάν δηλ. ο Ανδρουλάκης έθετε σε εθνικό κίνδυνο την χώρα.
Η υπόθεση Καϊλή, αρχικά δεν αφορά την Ε.Υ.Π., αλλά τις Βελγικές αστυνομικές αρχές που διερευνούν την τυχόν τέλεση ποινικού αδικήματος, όχι "λόγους εθνικής ασφάλειας".
Δεν ειναι γνωστό κατά πόσον τίθεται καν θέμα παρακολούθησης του τηλεφώνου της κ. Καϊλή για ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ.
Ειναι γνωστό ότι τον Ιούλιο η κ. Καϊλή είχε γνωστοποιήσει ότι παρακολουθείτο και το δικό της τηλ., αλλά δεν γνωρίζουμε εάν αφορούσε αυτή την υπόθεση και από ποιους παρακολουθείτο.
Επομένως, ο ισχυρισμός ότι οι υποθέσεις αφορούν "το ίδιο πράγμα" είναι εντελώς εσφαλμένος νομικά, πραγματολογικά και πολιτικά.
Δεν είναι καθόλου "το ίδιο πράγμα" να παρακολουθεί το κράτος έναν πολιτικό για "λόγους εθνικής ασφάλειας" με το να παρακολουθούν οι διωκτικές αρχές έναν πολιτικό για την διακρίβωση ιδιαίτερα σοβαρών εγκλημάτων.
Όποιοι παριστάνουν ότι δεν το καταλαβαίνουν, είναι μέρος του προβλήματος.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
