"Η εποποιία θα γραφτεί από τις πεινασμένες μάζες των Ινδιάνων, τους ακτήμονες αγρότες, τους εκμεταλλευόμενους εργάτες, τους τίμιους διανοούμενους": Σαν σήμερα, 11 Δεκέμβρη 1964, ο Τσε Γκεβάρα πραγματοποιεί ιστορική ομιλία στον ΟΗΕ ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τις ΗΠΑ, μέσα στην
Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στην Νέα Υόρκη, στην καρδιά του Αμερικάνικου ιμπεριαλισμού.Η ομιλία του, μνημείο αντι-ιμπεριαλιστικού λόγου και υπεράσπισης των λαών που μάχονται για την ελευθερία τους,έγινε χωρίς την παρουσία του εκπροσώπου των ΗΠΑ (Α.Στίβενσον). Άλλωστε,είχαν προηγηθεί
οι εχθρικές προσπάθειες της Ουάσινγκτον ενάντια στην Κούβα, η κρίση των πυραύλων, η απόβαση του Κόλπου των Χοίρων και η επιβολή του απάνθρωπου οικονομικού αποκλεισμού εκ μέρους της κυβέρνησης Κένεντι. Ο Γκεβάρα,τότε υπουργός βιομηχανίας της Κούβας, κατήγγειλε ανοιχτά τα εγκλήματα
του ιμπεριαλισμού σε όλο τον κόσμο (Κονγκό, Γουινέα, Αγκόλα, Μοζαμβίκη, Καμπότζη, Κολομβία, Λάος, Παναμάς, Πουέρτο Ρίκο, Βρετανική Γουιάνα, Κύπρο, Ροδεσία, Ν.Αφρική, Παλαιστίνη κ.α). Όμως, δεν έμεινε εκεί. Μέσα στην καρδιά του καπιταλισμού, έστρεψε τα βέλη του προς το κοινωνικό
απαρτχάιντ που επικρατούσε σε πολλές περιοχές των ΗΠΑ:"Πως είναι δυνατό να παριστάνει το φρουρό της ελευθερίας εκείνος που σκοτώνει τα ίδια του τα παιδιά και καθημερινά τα ταπεινώνει για το χρώμα που έχει το δέρμα τους; Πως μπορεί να ποζάρει για φρουρός της ελευθερίας εκείνος που
αφήνει ελεύθερους τους δολοφόνους των νέγρων και μάλιστα τους προστατεύει και τιμωρεί το νέγρικο πληθυσμό επειδή απαιτεί να γίνουν σεβαστά τα δικαιώματα του ως ελεύθερων ανθρώπων;".Έκλεισε την ομιλία με την φράση "Patria o muerte!" (Πατρίδα η θάνατος!). Την ώρα που ήταν στο βήμα,
έγινε απόπειρα δολοφονίας του, με εκτόξευση ρουκέτας προς το κτίριο του ΟΗΕ. Σύμφωνα με τις τοπικές αρχές,το βλήμα είχε εκτοξευθεί από την περιοχή Κουϊνς της ανατολικής όχθης και έπεσε στη θάλασσα, 200 περίπου μέτρα πριν τις ακτές του Μανχάταν. Ποτέ δεν διευκρινίστηκε ποιός
εκτόξευσε τη ρουκέτα απο το μπαζούκας που, σύμφωνα με έρευνες της αστυνομίας, ήταν ιδιοκτησίας του στρατού των ΗΠΑ. Μια δεύτερη απόπειρα έγινε-πάλι την ώρα της ομιλίας-απο ισπανόφωνη που συνελήφθη να κατευθύνεται προς το κτίριο του ΟΗΕ κρατώντας μαχαίρι. Σκοπός της, όπως δήλωσε,
ήταν να δολοφονήσει τον Γκεβάρα όταν θα έβγαινε απο το κτίριο. Σήμερα, που τα εγκλήματα όλων των ιμπεριαλιστών και οργανισμών τύπου ΝΑΤΟ συνεχίζονται σε όλο τον κόσμο, η ιστορική ομιλία του Γκεβάρα είναι πιο επίκαιρη απο ποτέ.
Αποσπάσματα απο την ομιλία:
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
"Στις τράπεζες λεφτά, στη νεολαία σφαίρες": Σαν σήμερα 6 Δεκέμβρίου 2008, η πόλη έμοιαζε μια από τα ίδια. Στην περιοχή γύρω από την οδό Τζαβέλλα κόσμος στις καφετέριες, περαστικοί, κίνηση αυτοκινήτων κ.α Γύρω στις 9, εμφανίζεται ένα περιπολικό, στην αρχή του
πεζόδρομου και το πλήρωμα του αρχίζει να διαπληκτίζεται με νεαρούς που βρίσκονται στο βάθος. Ακούγονται φωνές,ο κόσμος από τα μαγαζιά σηκώνεται για να δεί και παρά το γεγονός ότι δεν γίνεται κάτι σοβαρό οι αστυνομικοί ρίχνουν μια κρότου λάμψης ενω στα γύρω τραπέζια κάθεται κόσμος
Ξαφνικά, το περιπολικό κάνει απότομα όπισθεν και φεύγει. Ο κόσμος ξανακάθεται στα τραπέζια και όλα συνεχίζονται όπως πριν. Όμως, λίγο μετά, οι δύο αστυνομικοί,ο Επαμεινώνδας Κορκονέας και ο Βασίλης Σαραλιώτης, επιστρέφουν πεζοί. Περπατούν μέχρι την αρχή του πεζόδρομου και
"Νενικήκαμεν. Ζήτω οι Ολυμπιονίκες του σοσιαλισμού. Γεια σας συναθλητές μου": Σαν σήμερα, 19 Νοεμβρίου 1948, οι μοναρχοφασίστες εκτελούν (δολοφονούν) τον ήρωα της Εθνικής Αντίστασης και βασικό ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού, Νίκο Γόδα. Ο Γόδας γεννήθηκε στο Αϊβαλί.το 1921 . Μετά τη
Μικρασιατική Καταστροφή η προσφυγική του οικογένεια πέρασε στη Μυτιλήνη, στην Κρήτη και τελικά στην Κοκκινιά. Εργάστηκε στην ταβέρνα της οικογενείας του. Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο από μικρή ηλικία, στις αλάνες, με συνομηλίκους του. Όταν πλέον φάνηκε το σπουδαίο ποδοσφαιρικό
ταλέντο του, αγωνίστηκε στον Άρη, μια απο τις ομάδες της Κοκκινιάς και κατόπιν στον "Κεραμεικό" Καμινίων, σωματείο του ομώνυμου εργοστασίου. Μετά την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, την περίοδο της κατοχής, ο Γόδας παίρνει μεταγραφή για τον Ολυμπιακό, που ήταν η μεγάλη αγάπη
"Τον ουρανό για σκέπασμα,τη γη έχω για στρώμα και στην καρδιά μου τον ΕΛΑΣ γι' αυτόν θα μπω στο χώμα.": Σαν σήμερα, 18 Νοέμβρη 1985,πεθαίνει ο ρεμπέτης Δημήτρης Γκόγκος (Μπαγιαντέρας). Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1902, γόνος πολυμελούς/ευκατάστατης νησιώτικης οικογένειας.Ασχολήθηκε
από μικρός με τη μουσική, παίζοντας μαντολίνο και αργότερα βιολί, ενώ στα μέσα της δεκαετίας του '20 θα αρχίσει να παίζει μπουζούκι. Εκείνη την εποχή διασκευάζει την ιταλική οπερέτα "Μπαγιαντέρα" για λαϊκή ορχήστρα και έτσι αποκτά το παρατσούκλι "Μπαγιαντέρας". Το 1941, λίγο μετά
την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα, θα χάσει το φως του, παίζοντας πάνω στο πάλκο του κέντρου "Πειραιεύς". Ξεπερνάει γρήγορα το σοκ και στη διάρκεια της κατοχής γυρίζει από ταβέρνα σε ταβέρνα, παίζοντας τα τραγούδια του. Το έπος της Αντίστασης αλλάζει συνολικά τις αντιλήψεις του
"Μη φοβάστε τα τανκς", "Κάτω ο φασισμός": Σαν σήμερα, 17 Νοεμβρίου 1973, κατά τη 1 τα ξημερώματα τα τανκς έχουν ζώσει το Πολυτεχνείο.Οι φοιτητές τοποθετούν ένα αυτοκίνητο πίσω από την κεντρική πύλη για να εμποδίσει την είσοδο των τανκς, ενώ ανεβασμένοι στα κάγκελα, τραγουδούν τον
εθνικό ύμνο και φωνάζουν στους φαντάρους: "Είμαστε αδέρφια", "Λαός και στρατός ενωμένοι". Η Συντονιστική Επιτροπή προσπαθεί να διαπραγματευτεί την ασφαλή έξοδο του κόσμου. Πριν εκπνεύσει η διορία για την έξοδο των φοιτητών, ένα τανκ σπάει την κεντρική πύλη του Πολυτεχνείου και
μαζί του εισβάλλουν ασφαλίτες και άντρες των ΛΟΚ, οι οποίοι επιτίθενται με λύσσα στους φοιτητές. Πέφτουν πυροβολισμοί. Υπάρχουν φαντάροι που βοηθούν τους φοιτητές να γλυτώσουν, αλλά στις εξόδους τούς περιμένουν ασφαλίτες.Ορισμένοι θα καταφέρουν να ξεφύγουν. Η μετάδοση του σταθμού
"Το αγόρι που νίκησε τα τανκς": Σαν σήμερα,16 Νοέμβρη 1973, στην διάρκεια της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, όργανα της χούντας δολοφονούν το 17χρονο μαθητή Διομήδη Κομνηνό.Ο Κομνηνός, με καταγωγή απο την Κύπρο, προπαρασκευαζόταν για τις εξετάσεις του Πολυτεχνείου και ονειρευόταν να
γίνει μηχανικός η αρχιτέκτονας. Ήθελε να αγωνιστεί για την δημοκρατία. Την νύχτα της 16ης Νοεμβρίου 1973 βρισκόταν στο Πολυτεχνείο,ενώ λιγο πριν είχε συμμετάσχει και στις κινητοποιήσεις στην Νομική. Αργότερα, μεταξύ 21:30 και 21:45,βρέθηκε στη διασταύρωση των οδών Μάρνης και Γ
Σεπτεμβρίου, μαζί με άλλους συμμαθητές του, μεταφέροντας τραυματίες, με κίνδυνο της ζωής του. Δολοφόνοι της χούντας, απο την φρουρά του υπουργ.Δημοσίας Τάξεως, τον σημάδευσαν απο κοντινή απόσταση, 10 μέτρα. Η σφαίρα τον βρήκε στην καρδιά. Ο θάνατός ήταν ακαριαίος. Μεταφέρθηκε απο
"Και ο Αρχάγγελος Μιχαήλ σπάθην κρατεί στα χέρια του..δεν κρατεί άνθη" (Γ.Ράλλης). Σαν σήμερα, 16 Νοεμβρίου 1980, στην διάρκεια πορείας για το Πολυτεχνείο, τα ΜΑΤ της κυβέρνησης της ΝΔ δολοφονούν την Αθηναία εργάτρια Σταματίνα Κανελλοπούλλου και τον Κύπριο φοιτητή Ιάκωβο Κουμή.
Λίγες μέρες πριν (19 Οκτώβρη),η κυβέρνηση Ράλλη είχε επαναφέρει την Ελλάδα στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ. Ηδη προετοιμαζόταν η πανηγυρική είσοδος στης χώρας στην ΕΟΚ. Ο Καραμανλής είχε μεταπηδήσει στην Προεδρία της Δημοκρατίας.Το αστικό καθεστώς στην Ελλάδα ισχυροποιούνταν.
Σε αυτές τις συνθήκες κυβέρνηση και μηχανισμοί του αστικού κράτους απαγορεύουν στην πορεία του Πολυτεχνείου να φτάσει στην Πρεσβεία των ΗΠΑ.Η ΕΦΕΕ αρχικά αρνείται την απαγόρευση, όμως στην συνέχεια ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ υποχωρούν και δέχονται η πορεία να μην φτάσει στην Πρεσβεία των ΗΠΑ!