#رشتو
«درسی از بنیامین نتانیاهو»
چند روز پیش داشتم مصاحبه @netanyahu با @jordanbpeterson رو نگاه میکردم. مصاحبه جالب و آموزندهای بود که لینکش رو میذارم اگر دوست داشتید ببینید. مصاحبه حول علت مشروعیت وجودی اسرائیل، اتفاقات نیمه اول قرن بیستم و تلاشهای خود #نتانیاهو برای /۱
شکلدهی به #اسراییل امروز بود. اما بخشی از مصاحبه به طور خاص توجهم رو جلب کرد که موضوع این رشته توییته. بنیامین میگه ما تلاش میکردیم که به آمریکا ثابت کنیم چرا باید باشیم در واقع از justice حرف میزدیم اما پدر من بنزیون نتانیاهو روش متفاوتی رو در پیش میگیره، او در مذاکره /۲
با سیاستمداران امریکایی از منافع interest امریکا از وجود یک «اسراییل قدرتمند» میگه. در ادامه بنیامین تاکید میکنه وقتی با مردم حرف میزنیم باید از justice صحبت کنیم و وقتی با سیاستمداران حرف میزنیم باید از interest متقابل حرف بزنیم. این تغییری بود که به قول بنیامین پدرش در مسیر /۳
تشکیل اسراییل ایجاد کرد. امروز وقتی فایل ویدیویی مکالمه کوتاه هموطن مقیم آمریکامون با #بایدن رو شنیدم این بخش صحبتهای بنیامین دوباره در ذهنم جرقه زد، بایدن گفت: «خوب میدونم که اونا نماینده شما نیستن ولی میتونن بمب داشته باشن و نماینده بمب باشن.»
به قول انگلیسیها بایدن کل /۴
داستان رو در یک ناتشل (پوست بادام) تعریف کرد. در واقع گفت منفعت من به عنوان ر.ج امریکا در تامین امنیت کشورمه نه ایجاد دموکراسی در ایران.
حرف سادهایه ولی ما خیلی وقتها فراموشش میکنیم طوری که وقتی به یک متری ر.ج امریکا میرسیم justice رو به یادش میاریم ولی اون صادقانه از /۵
اهمیت interest میگه. امروز هم @AlinejadMasih، @PahlaviReza@NazaninBoniadi@esmaeilion دائما از justice میگن شاید چون دارن با ما خرف میزنن. نمیدونم مذاکرات پشتپردهای در کار هست یا نه ولی باید بدونن اونجا فقط interest مهمه/پایان
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
«ایران و نخبه عزلتنشین»
یکی از مشکلات فرهنگی که ایران شدیدا از آن رنج میبرد نخبه عزلت نشین و لات پرمدعاست. نمیدانم از چه زمانی این تفکر در بین ایرانیان رشد کرد اما اگر سری به اشعار ایرانی هم بزنید ابیات زیادی در مدح عزلتنشینی و قناعت و درویشی و ذم قدرت و مکنت دیده میشود. /۱
این امر موجب شده نخبگان ایرانی عموما خانهنشین، کتاب نویس و عاجز باشند. ما نخبه متهور نداریم ازین رو همواره قدرت به دست خشنترین گروههای بیخاصیت و پرمدعا افتاده است که در حالی دائما در مدح خودشان میسرایند که هیچ مطلقا هیچ خروجی ملموسی در حوزه حکمرانی ندارند/۲
امیدوارم نسل جدید نخبگان ایرانی این پرهیزکاری و درویشی را به کناری گذاشته و قدرت طلبی در آنها ریشه بدواند. من عاشق شعر فارسیام ولی نه عاشق تعالیم آن. تعالیم فروتنانه حاکم بر شعر فارسی زهری است برای پرورش نسل مدرن که باید برای قدرت بجنگد/۳