Thread by @shahriyar_shams

نامه‌ای که از زندان تهران بزرگ بهم رسیده رو تایپ کردم. برای اینستا و دوستانی که شاید وقت خوندن متن نداشته باشن هم فیلم گرفتم و نامه رو خوندم.
هر دو فرم رو اینجا می‌ذارم....
امروز تولد #پویا_مظلومی، نویسنده‌ی این نامه‌اس؛ برای پویا مهمه بود که نامش پخش شه و تاثیر گذار باشه.

بخش اول

بخش دوم

بخش سوم

به نام زن زندگی ازادی
درود به هم‌رزمانم در داخل و خارج از ایران
حالا که در حال نوشتن این پیام هستم باخبر شدم که در بیرون از این حصارها و میله‌ها کم‌کم فضای غم و یأس و ناامیدی در بین مردم در حال شکل گرفتن است که برایم خبری بسیار ناگوار است. حتی ناگوارتر از خبر اعدام هم‌بندی و
۱/۱۳

رفیق مظلومم محسن شکاری و ناگوارتر از خبر کشته شدن نوجوانان و جوانان در سراسر ایران که تنها اسمی از آنان به گوشم در داخل زندان می‌رسید. ناگوار‌تر از خبر در غربت و سکوت کشته شدن کسانی که حتی پیکرشان تحویل خانواده‌هاشان داده نشد.
۲/۱۳

چه چیزی از این ناگوارتر که ببینی آنان که بیرون میله‌ها ایستاده‌اند غمگین و ناامیدند؟ مگر نه این که قرار است ما از زندان‌ها نه به‌واسطه عفو و رأی بیدادگاه‌ها که به‌واسطه امید و قوت قلب و همبستگی شماها آزاد شویم.اینجانب به شخصه حاضر نیستم تا زمانی که تغییر بزرگی بیرون رخ نداده
۳/۱۳

اسمم از بلندگوی زندان برای آزادی خوانده شود. این جا در زندان تهران بزرگ تمام سعی و تلاشم بر روحیه و امید دادن به زندانی‌هاست. گویی ماها که زندانی هستیم به آزادی نزدیک‌تر و امیدوارتریم. به زندانی‌ها همیشه می‌گویم که شما "سرباز آمدید و وزیر بیرون می روید"
۴/۱۳

و برای آزادی باید تاوان داد و ما با خون و گذشتن از تمام چیزهایی که دوست داشتیم تاوان از میل راستین بشری که همانا آزادی‌ست را دادیم و بازهم خواهیم داد.
تمام کسانی که محبوس شده‌اند کسانی هستند که خواستشان تغییر بود و حالا این تغییر را از داخل همین دیوارها و سیم‌خاردارها
۵/۱۳

شروع کرده‌اند. اگر عادت ناپسندی داشتند سعی کرده‌اند که کنار بگذارند، کسی سر روی بالش نمی‌گذارد تا مطمئن نشده که دیگری با شکم سیر خوابیده است. کسی با اشک و چهره‌ی غمگین نمی‌خوابد و کسی ناامید و کرخت از خواب بیدار نمی‌شود. حس همدلی و همبستگی در بین زندانیان موج می‌زند و
۶/۱۳

اگر تفاوت دیدگاه و عقیده‌ای باشد تمام تلاش بر این است که از درگیری جلوگیری شود. چه چیزی از این زیباتر؟ آیا این همان دنیایی نبود که تصورش را می‌کردیم؟ حالا تمام هم‌رزمان آمادگی این را پیدا می‌کنند که بتوانند محیط خود را اداره کنند و در جهت تغییر آن به درستی تلاش کنند.
۷/۱۳

انتظاری که از شما هم‌رزمان بیرون از زندان دارم این است که غمگین و ناامید نباشید و بدانید که علی‌رغم خواست حاکمیت و سیستم حالمان خوب است و به کوری چشمشان در جهت خوب ماندن هم تلاش می‌کنیم‌. دور ماندن از خانواده و عزیزان را شاید بتوان تا حدی تحمل کرد
۸/۱۳

اما دور شدن از آزادی را هرگز نمی‌شود و نباید تحمل کرد و هر قدمی که در جهت آزادی برداشته می‌شود همان آزادگی‌ست و این همان چیزی است که حلقه‌ی مفقود دوران‌هاست. درون زندان تهران بزرگ ما در حال شکل دادن یک دنیایی بزرگ هستیم. شاید باورش سخت باشد اما پول در اولویت اخر ماست.
۹/۱۳

کسی که زبان فرانسه می‌داند به رایگان فرانسه تدریس می‌کند و کسی که تئاتر می‌داند به رایگان تئاتر می‌آموزد و هرکس که هنری دارد و بدون چشم‌داشت و منت هنرش را در اختیار دیگری می‌گذارد.
و این همان دنیایی‌ست که دوست داشتم بنا کنم و حالا می‌بینم که در حال شکل گیریست.
۱۰/۱۳

پیام من به خانواده‌ها و همه کسانی که عزیزی در بند سیاسی تهران بزرگ دارند این است که حال عزیزشان خوب است و هر لحظه در جهت بهتر شدن می‌باشد و این امکان و حال خوب نه به خاطر حکومت که به‌واسطه مقاومت و خلاقیت ما است.
۱۱/۱۳

اشک‌هایتان را پاک کنید و مشت‌هایتان را گره کنید و مطمئن باشید که آزادی در پس مشت‌های گره کرده نهفته است. تک بیتی که به هم‌سلولی‌هایم در اوین می‌گفتم را به شما هم می‌گویم:
اظهار عجز پیش ستمگر ز ابلهی‌ست
اشک کباب موجب طغیان آتش‌ است
۱۲/۱۳

به امید آزادی همه دربندان جهان و رسیدن به دنیایی که طلب کردن آزادی، عدالت و برابری از نان شب هم واجب‌تر باشد.
رفیق و هم‌رزم شما
#پویا_مظلومی
زندان تهران بزرگ
۱۴۰۱/۱۰/۲۲
#مهسا_امینی
۱۳/۱۳