Thread by @shahriyar_shams

امروز #محمد_بروغنی داخل زندان ۱۹ ساله شد.
محمد می‌توانست امروز را کنار دوستان و خانواده جشن بگیرد اما ج‌ا مخالفانش را سرکوب و زندانی می‌کند!
برای تولد محمد، یادداشتی از یکی از زندانیانی که در ۲۰۹ اوین با او بوده را می‌گذارم تا بیشتر با محمد آشنا شوید و از شکنجه هایش بخوانید...

#محمد_بروغنی یا #ممد_آلفا را اوّلین بار در بندِ امنیّتی ۲۰۹ در اوین دیدم. شبی بعد از شام بود که به سلّولِ ما آورده شد؛ بیش از دو هفته را در انفرادی گذارنده بود و وقتی چشم‌بندَش را از صورت برداشت، آن چشمانِ دُرُشت‌ و آن نگاهِ خیره‌‌یِ سراسر تعجّبش؛ نخستین چیزی بود/۱

که جلبِ توجّه می‌کرد. کم‌ حرف بود و غالباً ساکت، گویی بیشتر دوست داشت بشنود. از سنِ #ده_سالگی کمک خرجِ خانواده‌اَش بود، آن چنان که خودش تعریف می‌کرد در این چند سالِ اخیر، به واسطه‌یِ از کار اُفتادگی و بیماریِ پدرش عملاً یگانه نان‌ آورِ خانه نیز محسوب می‌شد. خواهری کوچک‌تر/۲

از خود داشت که برایش خیلی خیلی عزیز بود، #ممد_آلفا بدجوری نگرانِ این خواهرِ کوچک‌ترِ خود بود.
#ممد_آلفا را در مامازندِ ورامین در خانه دستگیر کرده بودند و آن‌ قدر کتک زده بودند که هیچ باوَرَش نمی‌شد که در دستِ کم در بندِ ۲۰۹ #اوین؛ کتک زدنی در کار نیست. در طولِ بازداشت‌/۳

در ورامین؛ آن قدر کتک خورده بود که آثارِ آن هنوز در دست و پایش کاملاً هویدا بود. حتّی دو سه بار برایش #اعدام_نمایشی نیز ترتیب داده بودند. می‌گفت آنجا، شوکرِ برقی و کتک روالی کاملاً عادّی داشت و تقریباً بین هر دو وعده‌یِ غذایی یکی دوبار هم چنین عنایاتِ خاصّه‌ای در جریان بود./۴

اتّهامی که به #محمد_بروغنی یا آن طور که خودش دوست داشت صدایَش کنند؛ #ممد_آلفا  چسبانده بودند «محاربه» بود و چنان که اُفتد و دانی قاضیِ پرونده‌اَش جنابِ #قاضی_صلواتی. جالب اینکه در جلسه‌یِ اوّل دادگاهِ #محمد_بروغنی؛ وکیلِ پفیوزِ تسخیری‌اَش از این پسر بچّه که/۵

حتّی نمی‌دانست «محاربه» دقیقاً چه چیز هست؛ خواسته بود تا در برابرِ #قاضی_صلواتی یک سره کُرنش کرده و شعارِ «مرگ بر آمریکا» و «مرگ بر اسرائیل» سَر دهد و #ممد_آلفا هم که از دنیا بی‌خبر، با اشتیاق پذیرفته بود و وکیل به وِی قول داده بود که همین شعارها باعث خواهد شد/۶

که حُکمَش شکسته شود. بازیِ روانیِ کثیفی را با این پسر بچّه راه انداخته بودند و سرِ آن داشتند که اتّهامِ آتش زدنِ فرمانداری را نیز به گردن‌اَش بیندازند و در طیِ این بازیِ کثیف البتّه که انداختند.
#ممد_آلفا اشتیاقی سیری ناپذیر برایِ تجربه کردن داشت؛ شاید بشود نامش را/۷

نوعی کنجکاویِ سنینِ نوجوانی گذاشت. بسیار لاغر و تکیده شده بود و فشارهایِ روحیِ فاجعه‌باری را متحمّل شده بود. همه‌یِ ما بچّه‌هایِ آن سلّولِ کذایی، عمیقاً سعی داشتیم تا روحیه‌اَش را به گونه‌ای مضاعف تقویت کنیم و قانع‌اَش کنیم که گرچه ممکن است همین طوری کیلویی اتّهام بزنند/۸

امّا این طور هم نیست که همین طوری کیلویی حُکم بدهند.

#ممد_آلفا خیلی بی شیله‌پیله و با‌معرفت بود. می‌گفت از دارِ دنیا هیچ چیزی به ما نرسید مگر مقدارِ مُعتنابهی مو. راست می‌گفت واقعاً مویِ بسیار پُرپُشتی داشت. دوست داشت موتورسیکلت داشته باشد امّا می‌گفت/۹

شنیدم قیمتش به پنجاه میلیون رسیده. دوازده میلیون که بود نتونستم بخرم الآن که دیگه بماند. هیچ اهلِ غُر زدن نبود، امّا می‌شد از نگاهِ حقیقتاً پُرمهرش فهمید که هر چه دویده، کمتر رسیده بود.
#محمد_بروغنی از #حاشیه به #حاشیه‌ی_حاشیه رانده شده بود و هر چه بیشتر کوشیده/۱۰

کمتر یافته بود. موج‌هایِ پیاپیِ تورّمیِ افسار گسیخته، پیوسته او و خانواده‌اَش را فقیر و فقیرتر و دارایی‌شان را محدود و محدودتر کرده بود.
حول و حوشِ یک هفته را با #محمد_بروغنی در آن سلّولِ کذایی سپری کردم و بعد هم به جایِ دیگری در همان بندِ کوفتیِ ۲۰۹ منتقل شدم/۱۱

که شرحِ آن بماند برایِ وقتی دیگر، امّا تصویرِ آن نوجوانِ صمیمی که مصرّانه به حرف‌هایِ ما گوش می‌سپرد لحظه‌ای از ذهنم پاک نمی‌شود.
می‌دانم که این شب‌ها را در #رجایی_شهر به سر می‌بَرَد و خوبِ خوب هم می‌دانم که از آن چه بر وِی رفته چه می‌کِشَد..../۱۲

#محمد_بروغنی نوجوانی است با هزار آرزو و امید، و با اشتیاقی سرشار. صدایِ او باشیم./۱۳