Thread by @hafezshyrazi72

انقلاب ۵۷ ورای همۀ آسیب‌هایش، ترومای روانی دهشتناکی را هم بر ما آوار کرد ما بعد از آن واقعه ی شوم تا سالها در مقابلۀ با حاکمیت به جامعه‌ای به‌شدت محتاط بدل شدیم در وحشتناک‌ترین روزها هم از ایجاد هرگونه تغییر بنیادینی در ساختار حکومت می‌ترسیدیم /۱

این شد که برای بیست سال به «اصلاحات» دل‌خوش کردیم حالا که به عقب می‌نگریم می‌بینیم همۀ شواهد نشان میدادند که خاتمی هم تحفه‌ای نبود او یک آخوند بزدل بود ویژگی‌هایی که هرگز با رهبری یک جنبش اصلاحیِ راستین جور درنمی‌آیند ولی ما نمی‌خواستیم باور کنیم /۲

نمی‌خواستیم بپذیریم که اصلاحات نشدنی است نمی‌خواستیم بپذیریم که باید انقلاب کرد آخرین باری که انقلاب کرده بودیم فاجعه‌ای تمام‌عیار رخ داده بود پس لابد این بار هم انقلاب وضع را بدتر میکرد پس باید می‌نشستیم و ذره‌ذره اصلاح میکردیم مهم هم نبود که این اصلاحات هزارسال طول بکشند /۳

در هرحال نباید انقلاب میشد این ترسِ از تغییر، از عوارض روان‌شناختی ترومای ۵۷ بود و بهای سنگینی بر ما و ایرانمان تحمیل کرد
با شلیک تیر خلاص به پیکر بی‌خاصیت اصلاح‌طلبان در دی‌ماه ۹۶ ترومایمان را یک گام بزرگ به عقب راندیم «نه این حکومت اصلاح‌شدنی نیست باید انقلاب کنیم»/۴

با این‌همه هنوز آثاری از آن تروما بر روان ما باقی است ما نمی‌توانیم به‌راحتی اعتماد کنیم حال‌آنکه انسان سالم در بسیاری از مواقع باید اعتماد کند درواقع در مسیر زندگی اجتماعی چاره‌ای جز اعتماد کردنهای گاه‌ و ببگاه نداریم وقتی به رستورانی میرویم به رستوران‌دار اعتماد میکنیم /۵

وقتی طلا میخریم به طلافروش اعتماد میکنیم وقتی با کسی دوست میشویم و وقتی دل می‌بازیم هم به افراد دیگری اعتماد کرده‌ایم طی فعالیت در شبکه های مجازی نیز باید به بستر این شبکه‌ها اعتماد کنیم همین حالا که با فیلترشکن یا وی پی ان این یادداشت را میخوانید هم به فیلترشکن یا وی پی ان تان/۶

اعتماد کرده‌اید ما برای عبور از ج.ا گزینه‌هایی داریم افرادی که هرکدام خوبیها و بدیهایی دارند انسان بی‌نقص نایاب است اما مشکل اینجاست که چون از ترومای خمینی رنج می‌بریم اعتماد کردن بدانها را دشوار می‌یابیم از این‌روست که برخی‌مان اساسا به هیچکس نمی‌توانیم اعتماد کنیم /۷

حال‌آنکه از یاد می‌بریم شرایط امروز ایران در دو متغیر مهم با شرایط سال ۵۷ متفاوت است:
متغیر نخست، راهبر بالقوۀ دوران گذار، #شاهزاده_رضاپهلوی است او خمینی نیست خمینی در سال ۴۲ آشکارا مخالفتش را با «حق رأی‌ به زنان» و «به رسمیت شناختن سوگند افراد غیرمسلمان» ابراز کرده بود/۸

او بارها به‌وضوح در مورد لزوم برقراری احکام اسلامی در جامعه سخن رانده بود در سال ۵۷ هم صراحتاً گفته بود که هدفش برپایی «جمهوری اسلامی» است و تنها وقتی از او پرسیدند که این حکومت چه ویژگی‌هایی دارد گفت «نظامی است شبیه به فرانسه» و پس‌ازآن کوشید ایده‌اش را بزک کند /۹

به‌گمانم خمینی آن‌قدرها هم پنهان‌کار نبود بلکه جامعۀ آن روز ما پرت بود حتی هیچیک از روشنفکران و سیاسیون سکولاری که تمام‌قد از خمینی حمایت کردند نیز «رسالۀ فقهی» او را نخوانده بودند یا اگر هم خوانده بودند جدی‌اش نگرفته بودند خطر فریاد میزد آنها مدهوش بودند /۱٠

اما متغیر دوم، متغیر مهمتر، جامعۀ امروزه ی ماست جامعۀ امروز ایران هیچ شباهتی به جامعۀ ۵۷ ندارد مردمانش روی زمین سخت واقعیت راه میروند و میخواهند زندگی کنند آنان دیگر به دستور فردی چون خمینی چشم‌بسته روی میدان مین نخواهند رفت همین است که شعار «زندگی»،/۱۱

نگین‌وار در میانۀ حلقۀ طلایی «زن و آزادی» می‌درخشد اگر فردی بر «محتوای سکولار دموکراسی، تمامیت ارضی ایران و حق انتخاب فرم نظام آتی توسط مردم» تأکید میکند هرگز همدست آخوندها نبوده و به‌دنبال آرمان‌گرایی‌های پوچ هم نیست اعتماد به او معقول خواهد بود /۱۲

او می‌تواند با سازمان‌دهی و انسجام‌بخشی به نیروی انقلابی عظیم جاری در ایران، و ارتباط‌گیری با جهان، به حذف زودتر جمهوری اسلامی کمک کند در مسیر زندگی گاهی چاره‌ای جز اعتماد نداریم رژیم اما نمی‌خواهد ما اعتماد کنیم نه به یکدیگر و نه به وکیلی برای گذار از این لجنزار/۱۳
#مهسا_امینی