அன்பெழில் Profile picture
Feb 28, 2023 16 tweets 5 min read Read on X
#வடசென்னிமலை_பாலசுப்பிரமணியசாமி
சேலம் மாவட்டம் ஆத்தூர் அருகே ஸ்ரீ முருகன் கோயில் அமைந்துள்ளது. முருகன் என்றாலே மலை மீது அமர்ந்து அருள்பாலிப்பவர். கோயில் 500 - 1000 வருடம் பழமையானது. முருகன் தண்டாயுதபாணியாகவும், சிறுவனாகவும், தம்பதி சமேதராகவும் என 3 வடிவங்களில் காட்சி தருகிறார்.
இந்த ஆலயம் குழந்தை வரம் அருளும் திருத்தலமாக விளங்குகிறது. மலை மீதுள்ள கோவிலுக்குச் செல்லும் வழியில், மலை அடிவாரத்தில் வரசக்தி விநாயகர் வீற்றிருக்கிறார். இவரை வணங்கி விட்டுதான், நாம் மலை மீது ஏற வேண்டும். முன்னதாக நம்மை வரவேற்கும் விதமாக, மலை அடிவாரத்தில் வடசென்னிமலை கோவிலுக்கான
நுழைவு வாசல் வளைவு இருக்கிறது. இதன் பின்புறத்தில் வட சென்னிமலையின் அழகிய தோற்றத்தை காணலாம். வரசக்தி விநாயகரை தரிசித்து விட்டு, படிக்கட்டுகள் வழியாகவும், சாலை மார்க்கமாகவும் மலை மேல் உள்ள முருகன் கோவிலுக்குச் செல்லலாம். சாலைமார்க்கமாக செல்லும் போது 5க்கும் மேற்பட்ட கொண்டை ஊசி
வளைவுகள் உள்ளன. படிக்கட்டு வழியாக செல்லும் போது அவ்வை சன்னிதி, உடும்பன் சன்னிதியைக் காணலாம். மலையை அடைந்ததும், கோவிலின் ராஜகோபுரத்தை தரிசிக்கலாம். இதைத்தொடர்ந்து 16 கால் மகா மண்டபம் உள்ளது. 50 அடி நீளம், 50 அடி அகலம் கொண்ட இந்த மகா மண்டபம், கடந்த 2001-ம் ஆண்டு திறக்கப்பட்டது.
இந்த மண்டபத்துக்குள் உற்சவர் பாலசுப்பிரமணியசாமி, வள்ளி, தெய்வானையுடன் காட்சி தருகிறார். அருகில் பாலதண்டாயுதபாணி உள்ளார். அதையடுத்து குழந்தை வடிவில் மூலவர் பாலசுப்பிரமணியர் பக்தர்களுக்கு அருள்பாலிக்கிறார். இங்கு குழந்தை வடிவில் முருகன் இருப்பதால்தான், இந்தக் கோவிலில் குழந்தை
இல்லாத தம்பதிகள் வேண்டிக் கொண்டால் குழந்தை வரம் கிடைக்கும் என்பது ஐதீகமாக இருக்கிறது. இங்குள்ள முருகனிடம் வேண்டிக்கொண்ட பின், குழந்தை பாக்கியம் கிடைத்த தம்பதிகள், தங்களது வேண்டுதல் நிறைவேறியதும், கரும்பில் தொட்டில் கட்டி அதில் குழந்தையை வைத்து கோவிலை வலம் வருவார்கள். இன்னும்
சிலர் கோவில் தேரோட்டத்தின் போது, ஒருபுறம் குழந்தையின் பெற்றோர் நின்று கொண்டும், மறுபுறம் உறவினர்கள் நின்றும் குழந்தையை தேருக்கு முன்பாக தூக்கிப் போட்டு பிடித்து வேண்டுதலை நிறைவேற்றுகின்றனர். சுமார் 100 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு வட சென்னிமலை பகுதியைச் சுற்றிய கிராமங்களைச் சேர்ந்த
சிறுவர்கள் மலை அடிவாரத்தில் ஆடு, மாடுகளை மேய்த்துக் கொண்டு இருந்தனர். அப்போது அழகு மிகுந்த ஒரு சிறுவன், அடிவாரத்தில் இருந்து மேல் நோக்கி ஓடுவதை அவர்கள் கண்டனர். அந்த சிறுவனை பின் தொடர்ந்து கிராமத்துச் சிறுவர்களும் சென்றனர். மலை உச்சியை அடைந்ததும் அந்தச் சிறுவன் ஒரு குறிப்பிட்ட
இடத்தில் நின்று பேரொளிப் பிழம்புடன் மறைந்து விட்டான். இதைக் கண்ட கிராமத்து சிறுவர்கள் ஆச்சரியம் அடைந்தனர். அவர்கள் இந்தக் காட்சியை ஊரில் உள்ள பெரியவர்களிடம் தெரிவித்தனர். இதையடுத்து ஊர் மக்கள் அனைவரும், சிறுவர்கள் கூறிய இடத்திற்குச் சென்று பார்த்தனர். அங்கு வடிவமற்ற மூன்று
சிலைகள் தோன்றி இருந்தன. அந்த இடத்தில் வெற்றிலை, பாக்கு, தேங்காய், பழம் வைத்து வழிபட்டதற்கான அறிகுறியும் காணப்பட்டன. இதனால் ஊர் பெரியவர்கள், முருகப்பெருமான் இந்த இடத்தில் கோவில் கொள்ள விரும்புகிறார். எனவே அவருக்கு இங்கு கோவில் கட்டி வழிபடுவோம் என்று முடிவு செய்தனர். பின்னர் மூன்று
சிலைகளில் பெரியது முருகன் என்றும், சிறியவை இரண்டும் வள்ளி, தெய்வானை என்றும் கருதி ஊர் மக்கள் வழிபட்டு வந்தனர். அந்த இடத்தை தூய்மைப் படுத்தி, சிலைகளைச் சுற்றி, கற்களை அடுக்கி வைத்து மறைவை ஏற்படுத்தினர். தொடர்ந்து சுற்று வட்டார கிராம மக்களின் முயற்சியால் அங்கு சிறு கோவில் கட்டப்
பட்டது. தற்போது மகா மண்டபத்துடன் கோவில் அழகாக காட்சி அளிக்கிறது.
ஸ்ரீ பாலசுப்ரமணியர் கோவிலில் பங்குனி உத்திரம், ஸ்கந்த சஷ்டி, திருக்கார்த்திகை ஆகிய விழாக்கள் விசேஷமாக கொண்டாடப்படுகிறது. தை பூசம் பிரமாண்டமாகக் கொண்டாடப்படுகிறது. இந்த திருவிழாக்களில் பக்தர்கள் பல்வேறு காணிக்கைகள்
செலுத்துகிறார்கள். கிரிவலம் - மலையைச் சுற்றி வருவது - தீய மற்றும் தீங்கு விளைவிக்கும் சக்திகளிடமிருந்து தங்களைக் காப்பாற்றும் என்று பக்தர்களுக்கு வலுவான நம்பிக்கையும் நம்பிக்கையும் உள்ளது . பெரும்பாலான மக்கள் மற்றும் பக்தர்கள் அவர்களின் மன அமைதிக்காக பிரார்த்தனை செய்கிறார்கள்.
நிலம் கட்டவோ, வாங்கவோ விரும்புபவர்கள் கிரிவலத்தின் போது அவ்வையார் சிலைக்கு முன்னால் கையில் கல்லை வைத்து பூஜை செய்வார்கள். நன்றி தெரிவிக்கும் வகையில், பக்தர்கள் வஸ்திரங்களை சமர்ப்பித்து, சிறப்பு பூஜைகள் செய்து, இறைவனுக்கு அபிஷேகம் செய்கின்றனர். 
சேலம் மாவட்டம் ஆத்தூரில் இருந்து 8
கிமீ தூரத்திலும், தலைவாசலில் இருந்து 12 கிமீ தொலைவிலும், வடசென்னிமலை அமைந்திருக்கிறது. சேலம்-சென்னை தேசிய நெடுஞ்சாலையில் தலைவாசல் அருகே காட்டுக்கோட்டை என்ற இடத்தில் இருந்து நடந்து செல்லும் தூரத்தில் வடசென்னிமலை உள்ளது. ஆத்தூர், தலைவாசலில் இருந்து பேருந்துகள் இயக்கப் படுகின்றன.
ஆத்தூரில் இருந்து கள்ளக்குறிச்சி செல்லும் பஸ்கள் காட்டுக் கோட்டையில் நின்று செல்லும். நடை திறந்திருக்கும் நேரம்:
06:00 AM - 12:00 PM
04:00 PM - 06.00 PM
தொலைபேசி எண்: +91 – 4282 – 235 201 .
ஓம் சரவணபவாய
சர்வம் ஶ்ரீ கிருஷ்ணார்ப்பணம்🙏🏻

• • •

Missing some Tweet in this thread? You can try to force a refresh
 

Keep Current with அன்பெழில்

அன்பெழில் Profile picture

Stay in touch and get notified when new unrolls are available from this author!

Read all threads

This Thread may be Removed Anytime!

PDF

Twitter may remove this content at anytime! Save it as PDF for later use!

Try unrolling a thread yourself!

how to unroll video
  1. Follow @ThreadReaderApp to mention us!

  2. From a Twitter thread mention us with a keyword "unroll"
@threadreaderapp unroll

Practice here first or read more on our help page!

More from @anbezhil12

Nov 20
#MahaPeriyava
By His Holiness Jagadguru Sri Chandrasekharendra Saraswathi Mahaswamigal Sri Shankaracharya of Kanchi Kamakoti Peetham
(Bhavan's Journal was privileged to publish Paramacharya's article entitled 'What Life Has Taught Me' some years ago. Rarely do saints like ourImage
Paramacharya talk about themselves. But He did so and what He said was marked by 'vinaya' (humility) of which He is never tired of speaking. Says the Acharya: "God has created some souls to live for others only).
When this article appeared in the 'Bhavan's journal', Rajaji was
the first to congratulate us on securing an article of this kind from His Holiness.

"The first two experiences remembered as having occurred in the third or fourth year of my life, are dreadful to think, as they were interwoven with temptation, greed, avarice, deceit, groaning
Read 6 tweets
Nov 20
#ஸ்ரீபெரும்புதூர்_ஆதிகேசவப்_பெருமாளும்_ராமானுஜரும்
இத்தலத்தில் தான் ஸ்ரீ ராமானுஜர் அவதரித்தார். அவருக்கென இக்கோவிலில் தனி சந்நிதியொன்று உள்ளது. இங்குள்ள பெருமாள் ஸ்ரீதேவி பூதேவியுடன் அருள் புரிகிறார். ஒவ்வொரு கோவிலும் வைகுண்ட ஏகாதசிக்கு சொர்க்கலோக கதவை திறப்பார்கள். ஆனால் Image
இக்கோவிலே பூலோகத்தின் வைகுண்டமாக கருதப் படுவதால் வைகுண்ட ஏகாதசி அன்றைக்கு இக்கோவிலில் அடி எடுத்து வைத்தாலே சொர்க்க வாசலில் நுழைந்த முழு பலனைப் பெறலாம். இங்குள்ள தாயாரின் பெயர் யதிராஜவல்லி. தாயாருக்கென்று தனி சந்நிதியுள்ளது. அத்தோடு ஆண்டாளுக்கும் தனி சந்நிதி ஒன்று தனியாக உள்ளது. Image
ஆண்டாளின் அழகை வர்னிக்க நம் அகக்கண் பத்தாது. பிறகு இராமருக்கும், வேணு கோபாலருக்கும் தனித்தனி சந்ந்திகள் உள்ளன. இப்பெருமாளின் திருநட்சத்திரம் திருவோணம். ஸ்ரீராமானுஜரின் திருநட்சத்திரம் திருவாதிரை. ஆகவே ஒவ்வொரு மாதத்திலும் இந்த நட்சத்திரம் வரும் தினங்களில் திருவீதி உலா வரும் Image
Read 10 tweets
Nov 18
#Vasishtha_Kavyakantha_Ganapati_Muni (1878 1936)
He was a valiant soldier in the cause of Truth and Divinity. Even highly learned people of our time wonder at his indubitable versatile genius, keenness of perception and understanding of our modern problems, though he had never been to school all his life. His powers of intellect and intuition had solved and untied many mystic knots. His wide scholarship and studies in religious lore harmonized in him all religions and schools of philosophy. He was a master of metaphysics and his gift transported him into regions where he could see the entire manifestation. In fact, he belonged to the order of the Rig Vedic seers who were gods among men.
The Muni's life story is sweet and all absorbing and has been beautifully rendered in the famous biography #Vashistha_Vaibhavam by his foremost disciple, Sri Kapali Shastriar. Ganapati Muni was born in Kalavarayi near Bobbili in Andhra Pradesh on 17th November1878. He belonged to a family of Sri Vidya initiates (in vashishtha gotram), which had actually migrated from a village near Kumbakonam in Tamil Nadu in the late 16th or early 17th century (later the family was wellknown as the Ayyalasomayajulu family). His parents, Narasimha Sastry and Narasamamba, had 3 sons, Ganapati being the middle one. Nearly a year before his birth, on the holy day of rathasaptami, his mother had been to the famous Surya (Sun) temple at Arasavalli (near Srikakulam in Andhra Pradesh) to offer her prayers and worship. She stayed overnight in the temple after the traditional worship to the Lord. In the next early morning she had a dream in which a beautiful woman with golden divine radiance emerged from the corridors of the temple, approached her with a shining pot of fire and giving it in her hands vanished. To her utter astonishment, the moment the fire pitcher came into contact with her, it entered her womb and assumed the form of a child.

Soon after her return to home from Arasavalli, she showed signs of pregnancy. She believed that her child was a divine gift of God Agni (fire). While she was waiting to deliver the child, her husband, Narasimha Sastry, had gone to the holy city of Kashi (Benares in Uttar Pradesh) in November 1878, where he also had a unique experience. When he was performing tapas in the Dhundiganapati temple (near Visweswara Ghat) he had the vision of a little child emanating from the Deity and coming near him. After these wonderful experiences by both parents, Ganapati was born in the parental home of his mother on 17th November 1878.

The father appropriately named his second son Ganapati, rooted in his conviction that the child was an emanation of God Ganapati himself. It may be noted that the Vedic deity Agni (Fire) is none other than Ganapati described in the puranas and worshipped in the tantras. Ganapati himself was conscious of his divinity. He has expressed this in his most famous poem #Umasahasram and has said that he was born as an amsa (portion) of God Ganapati. He has also expressed his conviction about the identity between him and God Ganapati, the guiding spirit of his corporeal existence, in his work #Herambopasthanam (Glory of Ganapati).Image
Ganapati was educated entirely at home. His father, Narasimha Sastry, like his ancestors, was an expert and well versed in mantra shastra, astrology and ayurveda. With this traditional family background, proficiency in these subjects came naturally to Ganapati. When he was only 10 years old, he was able to prepare the pañchamgam (almanac). He finished studying the classical Sanskrit poems and then devoted himself to the study of grammar and poetics. At the same time he delved deep into the writings of Vyasa and Valmiki. Again and again he read the Mahabharata. His horizon widened and his intellect mellowed with an everdeepening perception. Like the ancient Rishis, Ganapati wanted to experience immense strength and power by the practice of tapasya through mantra japa and meditation. Although married at an early age to Srimati Vishalakshi, he started visiting one sacred place after another for his tapas when he was 18 years old.

He used to stay in one place for a few days or even months. In one such visit to Bhubaneswar (in Orissa, where the famous Lingaraj temple of Lord Siva is located), during his tapas, Ganapati had a vision, in which Goddess Lalitambika (bhuvaneshwari) appeared before him, offering divine nectar. As Ganapati tasted this heavenly nectar, the Goddess watched him with a sweet smile, full of grace. From then onwards, the sweetness of the nectar became an integral part of him. After this incident, Ganapati's intellect developed a rare sharpness and he attained complete mastery over poetry. Indeed, the literary work composed after this incident is endowed with a distinct sweetness and grace.

When Ganapati was staying in Kashi, he came to know that an assembly of scholars (harisabha) would be held in the famous city of Navadwipa in Bengal. On the advice of his friends he got a letter of introduction and went to Navadwipa. There he excelled in all the difficult tests that he was put to with an effortless ease that stunned his examiners, who unanimously conferred the title #kavyakantha (one who has poetry in his throat voice of poetry) on him forthwith. He was only 22 years old then (details are in Volume 11).
Ganapati repaired to the south of the country in his 25th year. From Kanchipuram he came toArunachala (Thiruvannamalai) in 1903 to perform tapas. He visited twice #SriBrahmanaSwamy (who was later named as Bhagavan Sri Ramana Maharshi by Kavyakantha himself) before he accepted a teacher's job at Vellore in 1904. Later in 1907, he resigned his job at Vellore and returned to Arunachala. It was at this stage that he sought and gained the grace of Sri Brahmana Swamy (Bhagavan Sri Ramana Maharshi). An intellectual and spiritual giant who had high achievements to his credit and a host of followers as well, Kavyakantha still felt that his life's purpose was not fulfilled. He remembered Brahmana Swamy whom he had met earlier and approached him for his grace and gain inner realization, peace and true import of tapas that he still lacked. On 18.11.1907 Kavyakantha approached Brahmana Swamy, who was staying in the Virupaksha cave, and prostrating himself at his feet said in a trembling voice: “All that has to be read I have read, even Vedanta Sastra I have fully understood. I have performed japa and puja to my heart's content. Yet I have not up to this time understood what tapas is. Hence have I sought refuge at thy feet, pray enlighten me about the nature of tapas.” For quite some time Brahmana Swamy gazed silently at Kavyakantha. He broke his 11 years of long silence and spoke gently, “If one watches where his notion of `I' springs, the mind will be absorbed into that. That is tapas. If a mantra is repeated and attention is directed to the source where the mantra sound is produced, the mind will be absorbed in that. That is tapas.”Image
The scholar poet was filled with joy to have found his guru, and announced that the upadesha (teaching) was original, and that Brahmana Swamy was indeed a maharshi and should be called so thereafter. He gave the full name #BhagavanSriRamanaMaharshi to Brahmana Swamy, whose original name was Venkataraman. Thus, the meeting was of profound significance not only for Kavyakantha but also for the world at large, which could learn from such a high authority about the real stature of Bhagavan Sri Ramana Maharshi, the Silent Sage of Arunachala. Following this momentous meeting, Ganapati composed his great devotional poem, #Umasahasram, a thousand verses in praise of Uma, the Divine Mother, as a part of his tapas in gratitude to the great Goddess for having given him the Maharshi as his Guru (Master). This work is the magnum opus of Sri Vasishta Ganapati Muni.

The Muni had the unique experience of kapalabheda. In the summer of 1922 at the Mango cave of the Arunachala hills, the Muni had several yogic experiences, arising from deeper parts of his being and invading his physical consciousness (resulting in great physical pain). During this, he visited his Master and told him of his inner and physical experience. His most compassionate Master, Sri Maharshi, comforted him by placing his lotus hands on his head. On the very night, he had the experience of the culmination of kundalini sadhana, resulting in the most unique experience of kapalabheda. His cranium was broken into two parts; a distinct sound caused by the breaking arose from the passage, which joins the two holes of the ears. A line of smoke going out of the head was perceived there. The Muni later spoke to his disciples about this yogic experience and that this has been mentioned in the sixth chapter of the Taittrriyopanishad, quoting vyapohya shirshakapale bhurityagnau prati tishati (“having separated the two parts of the cranium, he stands established in Fire as Bhuh, the earth element”) and mentioned several great effects of the power of yoga experienced at this time with their secrets. It is usually believed that the physical effects of this great experience are such that the body cannot sustain long following this event. However, in his case, with the strength of his own tapasya and the Grace of his most compassionate Master, he lived for 14 long years (although he had to observe certain physical restrictions, such as that he could not shave his head nor could put his bare feet on the ground) after this experience. This event speaks volumes on the extraordinary nature of his tapasya and the fact that he was perhaps the greatest Master of tantra born on this earth. In fact, the final revision of his magnum opus Umasahasram after this experience, remains, testimony not only to his supreme mastery over the tantras but also his ability to find the reconciliation and concordance between the Vedic, Upanishadic and the Tantric schools of thoughts. The kapalabheda experience also reconfirms the conviction that he was the direct aWsha (portion) of the Vedic deity agni (who resides as the power of kuKoalinn in the muladhara of human beings).

The poet seer Kavyakantha Ganapati Muni met #Sri_Aurobindo on 15th August 1928. He stayed at the Sri Aurobindo Ashram for about a fortnight. During this stay at the Ashram, the Muni meditated with The Mother a few times. After one such meditation, The Mother expressed that the Muni was a real yogi who could plunge into great depths the moment he started meditation and that she had not so far found any person abiding in Her spiritual consciousness as Ganapati Muni did.Image
Read 7 tweets
Nov 18
#அழகியசிங்கபெருமாள் #திருவேளுக்கை திவ்ய தேசம் - 46
மூலவர்: முகுந்த நாயகன், அழகிய சிங்கர்
தாயார்: வேளுக்கை வல்லி
தீர்த்தம்: கனக சரஸ், ஹேமசரஸ்
பழமை: 500-1000 வருடங்களுக்கு முன்
புராண பெயர்: திருவேளுக்கை, வேளுக்கை
ஊர்: காஞ்சிபுரம்
மாநிலம்: தமிழ்நாடு
மங்களாசாசனம் : பேயாழ்வார் Image
புராண வரலாற்றின் படி பிருகு முனிவருக்கு கனக விமானத்தின் கீழ் கிழக்கு நோக்கி நின்ற திருக் கோலத்தில் காட்சி கொடுத்ததாக ஐதீகம். பேயாழ்வார் இத்தலத்தினை, உப்பிலியப்பன் கோயில், கும்பகோணம், திருப்பதி போன்ற தலங்களுக்கு இணையாகப் பாடியுள்ளார். இதிலிருந்து இத்தலத்தின் சிறப்பை அறியலாம். Image
ஆழ்வார்களைத் தவிர சுவாமி தேசிகனும் இப்பெருமாளை #காமாஸீகாஷ்டகம் என்ற ஸ்லோகத்தால் போற்றியுள்ளார். இதை தினமும் பாராயணம் செய்தால் நரசிம்மரின் பரிபூரண அருள் கிடைக்கும். இதனை ‘காமாஷிகா நரசிம்ம சன்னதி' என்றும் அழைப்பார்கள்.
திருமாலின் அவதாரங்களில் மிகவும் போற்றப்படுகிற அவதாரம் நரசிம்ம Image
Read 10 tweets
Nov 17
#பஞ்ச_நரசிம்ம_க்ஷேத்ரம்
தமிழ்நாட்டின் சீர்காழியில் 5 நரசிம்ம ஆலயங்கள் தோன்றக் காரணமே திருமங்கை ஆழ்வார். அந்த 5 உத்தமமான நரசிம்மத் பெருமாள் ஆலயங்களை ஒரே நாளில் சென்று வழிபட்டால் கடன் தொல்லை குறையும், எதிரிகள் தொல்லை விலகும், தடைப்பட்ட திருமணம் நடைபெறும், மன அமைதி கிடைக்கும்Image
என்பது ஐதீகம். ஓரிரு கிலோமீட்டர் தள்ளித் தள்ளி ஒரே இடத்தில் அமைந்துள்ள இந்த 5 ஆலயங்களும் திவ்ய தேச ஆலயங்கள் ஆகும். திருமங்கை ஆழ்வார் கள்ளர் பிரிவில் பிறந்தவர். சீர்காழி நகரின் அருகில் உள்ள மங்கை மடம் எனும் ஊரில் இருந்து 5 கி.மீ தொலைவில் உள்ள திருக்கறையலூரில் பிறந்தவர். சோழ Image
மன்னர்கள் ஆட்சியில் இருந்தபோது மங்கை மடம் எனும் பகுதிக்கு குறுநில மன்னராக திருமங்கை மன்னன் இருந்தார். திருமங்கை மன்னன் பகவான் விஷ்ணுவின் வில்லின் அம்சம். அவருக்காகப் பிறந்தவர் குமுதவல்லி நாச்சியார். பல நிகழ்ச்சிகள் நடந்தேற அதன் இறுதியில் அவர்கள் இருவரும் திருமணம் செய்து
Read 20 tweets
Nov 17
#Thiruthanka #Thoopul #SriDeepaPrakasar_Temple Kanchipuram Divya Desam - 45
This is the Avathara Sthalam of Sri Vedantha Desikar.
The Moolavar of this sthalam is Sri Deepa Prakasar. He is also called as #Vilakkoli_Perumal, #DivyaPirakasar Moolavar is in Standing position facing Image
West Direction. Prathyaksham for Lord Saraswathi.
Thaayar : Maragathavalli Thayaar
Sannadhis: Separate sannadhi for Vedantha Desikar, where he is found with Gnana Muthirai, was built by his son, Nayina Varadachariyar and separate sannadhi for Lakshmi Hayagreevar.
Mangalasasanam: Image
Image
ThiruMangai Azhwar – 2 Paasurams.
Pushkarani: Saraswathi Theertham.
Vimanam: Srikara Vimanam.
This is a big temple with a huge Vaagana Mandapam.

As per puranas, once there was an argument between Saraswathi, the consort of Brahma and Lakshmi on superiority. They went to Indra, Image
Read 19 tweets

Did Thread Reader help you today?

Support us! We are indie developers!


This site is made by just two indie developers on a laptop doing marketing, support and development! Read more about the story.

Become a Premium Member ($3/month or $30/year) and get exclusive features!

Become Premium

Don't want to be a Premium member but still want to support us?

Make a small donation by buying us coffee ($5) or help with server cost ($10)

Donate via Paypal

Or Donate anonymously using crypto!

Ethereum

0xfe58350B80634f60Fa6Dc149a72b4DFbc17D341E copy

Bitcoin

3ATGMxNzCUFzxpMCHL5sWSt4DVtS8UqXpi copy

Thank you for your support!

Follow Us!

:(