#MahaPeriyava
By His Holiness Jagadguru Sri Chandrasekharendra Saraswathi Mahaswamigal Sri Shankaracharya of Kanchi Kamakoti Peetham
(Bhavan's Journal was privileged to publish Paramacharya's article entitled 'What Life Has Taught Me' some years ago. Rarely do saints like our Paramacharya talk about themselves. But He did so and what He said was marked by 'vinaya' (humility) of which He is never tired of speaking. Says the Acharya: "God has created some souls to live for others only).
When this article appeared in the 'Bhavan's journal', Rajaji was

#ஸ்ரீபெரும்புதூர்_ஆதிகேசவப்_பெருமாளும்_ராமானுஜரும்
இத்தலத்தில் தான் ஸ்ரீ ராமானுஜர் அவதரித்தார். அவருக்கென இக்கோவிலில் தனி சந்நிதியொன்று உள்ளது. இங்குள்ள பெருமாள் ஸ்ரீதேவி பூதேவியுடன் அருள் புரிகிறார். ஒவ்வொரு கோவிலும் வைகுண்ட ஏகாதசிக்கு சொர்க்கலோக கதவை திறப்பார்கள். ஆனால் இக்கோவிலே பூலோகத்தின் வைகுண்டமாக கருதப் படுவதால் வைகுண்ட ஏகாதசி அன்றைக்கு இக்கோவிலில் அடி எடுத்து வைத்தாலே சொர்க்க வாசலில் நுழைந்த முழு பலனைப் பெறலாம். இங்குள்ள தாயாரின் பெயர் யதிராஜவல்லி. தாயாருக்கென்று தனி சந்நிதியுள்ளது. அத்தோடு ஆண்டாளுக்கும் தனி சந்நிதி ஒன்று தனியாக உள்ளது.

#Vasishtha_Kavyakantha_Ganapati_Muni (1878 1936)
He was a valiant soldier in the cause of Truth and Divinity. Even highly learned people of our time wonder at his indubitable versatile genius, keenness of perception and understanding of our modern problems, though he had never been to school all his life. His powers of intellect and intuition had solved and untied many mystic knots. His wide scholarship and studies in religious lore harmonized in him all religions and schools of philosophy. He was a master of metaphysics and his gift transported him into regions where he could see the entire manifestation. In fact, he belonged to the order of the Rig Vedic seers who were gods among men.
The Muni's life story is sweet and all absorbing and has been beautifully rendered in the famous biography #Vashistha_Vaibhavam by his foremost disciple, Sri Kapali Shastriar. Ganapati Muni was born in Kalavarayi near Bobbili in Andhra Pradesh on 17th November1878. He belonged to a family of Sri Vidya initiates (in vashishtha gotram), which had actually migrated from a village near Kumbakonam in Tamil Nadu in the late 16th or early 17th century (later the family was wellknown as the Ayyalasomayajulu family). His parents, Narasimha Sastry and Narasamamba, had 3 sons, Ganapati being the middle one. Nearly a year before his birth, on the holy day of rathasaptami, his mother had been to the famous Surya (Sun) temple at Arasavalli (near Srikakulam in Andhra Pradesh) to offer her prayers and worship. She stayed overnight in the temple after the traditional worship to the Lord. In the next early morning she had a dream in which a beautiful woman with golden divine radiance emerged from the corridors of the temple, approached her with a shining pot of fire and giving it in her hands vanished. To her utter astonishment, the moment the fire pitcher came into contact with her, it entered her womb and assumed the form of a child.

Soon after her return to home from Arasavalli, she showed signs of pregnancy. She believed that her child was a divine gift of God Agni (fire). While she was waiting to deliver the child, her husband, Narasimha Sastry, had gone to the holy city of Kashi (Benares in Uttar Pradesh) in November 1878, where he also had a unique experience. When he was performing tapas in the Dhundiganapati temple (near Visweswara Ghat) he had the vision of a little child emanating from the Deity and coming near him. After these wonderful experiences by both parents, Ganapati was born in the parental home of his mother on 17th November 1878.

The father appropriately named his second son Ganapati, rooted in his conviction that the child was an emanation of God Ganapati himself. It may be noted that the Vedic deity Agni (Fire) is none other than Ganapati described in the puranas and worshipped in the tantras. Ganapati himself was conscious of his divinity. He has expressed this in his most famous poem #Umasahasram and has said that he was born as an amsa (portion) of God Ganapati. He has also expressed his conviction about the identity between him and God Ganapati, the guiding spirit of his corporeal existence, in his work #Herambopasthanam (Glory of Ganapati). Ganapati was educated entirely at home. His father, Narasimha Sastry, like his ancestors, was an expert and well versed in mantra shastra, astrology and ayurveda. With this traditional family background, proficiency in these subjects came naturally to Ganapati. When he was only 10 years old, he was able to prepare the pañchamgam (almanac). He finished studying the classical Sanskrit poems and then devoted himself to the study of grammar and poetics. At the same time he delved deep into the writings of Vyasa and Valmiki. Again and again he read the Mahabharata. His horizon widened and his intellect mellowed with an everdeepening perception. Like the ancient Rishis, Ganapati wanted to experience immense strength and power by the practice of tapasya through mantra japa and meditation. Although married at an early age to Srimati Vishalakshi, he started visiting one sacred place after another for his tapas when he was 18 years old.

He used to stay in one place for a few days or even months. In one such visit to Bhubaneswar (in Orissa, where the famous Lingaraj temple of Lord Siva is located), during his tapas, Ganapati had a vision, in which Goddess Lalitambika (bhuvaneshwari) appeared before him, offering divine nectar. As Ganapati tasted this heavenly nectar, the Goddess watched him with a sweet smile, full of grace. From then onwards, the sweetness of the nectar became an integral part of him. After this incident, Ganapati's intellect developed a rare sharpness and he attained complete mastery over poetry. Indeed, the literary work composed after this incident is endowed with a distinct sweetness and grace.

When Ganapati was staying in Kashi, he came to know that an assembly of scholars (harisabha) would be held in the famous city of Navadwipa in Bengal. On the advice of his friends he got a letter of introduction and went to Navadwipa. There he excelled in all the difficult tests that he was put to with an effortless ease that stunned his examiners, who unanimously conferred the title #kavyakantha (one who has poetry in his throat voice of poetry) on him forthwith. He was only 22 years old then (details are in Volume 11).
Ganapati repaired to the south of the country in his 25th year. From Kanchipuram he came toArunachala (Thiruvannamalai) in 1903 to perform tapas. He visited twice #SriBrahmanaSwamy (who was later named as Bhagavan Sri Ramana Maharshi by Kavyakantha himself) before he accepted a teacher's job at Vellore in 1904. Later in 1907, he resigned his job at Vellore and returned to Arunachala. It was at this stage that he sought and gained the grace of Sri Brahmana Swamy (Bhagavan Sri Ramana Maharshi). An intellectual and spiritual giant who had high achievements to his credit and a host of followers as well, Kavyakantha still felt that his life's purpose was not fulfilled. He remembered Brahmana Swamy whom he had met earlier and approached him for his grace and gain inner realization, peace and true import of tapas that he still lacked. On 18.11.1907 Kavyakantha approached Brahmana Swamy, who was staying in the Virupaksha cave, and prostrating himself at his feet said in a trembling voice: “All that has to be read I have read, even Vedanta Sastra I have fully understood. I have performed japa and puja to my heart's content. Yet I have not up to this time understood what tapas is. Hence have I sought refuge at thy feet, pray enlighten me about the nature of tapas.” For quite some time Brahmana Swamy gazed silently at Kavyakantha. He broke his 11 years of long silence and spoke gently, “If one watches where his notion of `I' springs, the mind will be absorbed into that. That is tapas. If a mantra is repeated and attention is directed to the source where the mantra sound is produced, the mind will be absorbed in that. That is tapas.”

#அழகியசிங்கபெருமாள் #திருவேளுக்கை திவ்ய தேசம் - 46
மூலவர்: முகுந்த நாயகன், அழகிய சிங்கர்
தாயார்: வேளுக்கை வல்லி
தீர்த்தம்: கனக சரஸ், ஹேமசரஸ்
பழமை: 500-1000 வருடங்களுக்கு முன்
புராண பெயர்: திருவேளுக்கை, வேளுக்கை
ஊர்: காஞ்சிபுரம்
மாநிலம்: தமிழ்நாடு
மங்களாசாசனம் : பேயாழ்வார் புராண வரலாற்றின் படி பிருகு முனிவருக்கு கனக விமானத்தின் கீழ் கிழக்கு நோக்கி நின்ற திருக் கோலத்தில் காட்சி கொடுத்ததாக ஐதீகம். பேயாழ்வார் இத்தலத்தினை, உப்பிலியப்பன் கோயில், கும்பகோணம், திருப்பதி போன்ற தலங்களுக்கு இணையாகப் பாடியுள்ளார். இதிலிருந்து இத்தலத்தின் சிறப்பை அறியலாம்.

#பஞ்ச_நரசிம்ம_க்ஷேத்ரம்
தமிழ்நாட்டின் சீர்காழியில் 5 நரசிம்ம ஆலயங்கள் தோன்றக் காரணமே திருமங்கை ஆழ்வார். அந்த 5 உத்தமமான நரசிம்மத் பெருமாள் ஆலயங்களை ஒரே நாளில் சென்று வழிபட்டால் கடன் தொல்லை குறையும், எதிரிகள் தொல்லை விலகும், தடைப்பட்ட திருமணம் நடைபெறும், மன அமைதி கிடைக்கும் என்பது ஐதீகம். ஓரிரு கிலோமீட்டர் தள்ளித் தள்ளி ஒரே இடத்தில் அமைந்துள்ள இந்த 5 ஆலயங்களும் திவ்ய தேச ஆலயங்கள் ஆகும். திருமங்கை ஆழ்வார் கள்ளர் பிரிவில் பிறந்தவர். சீர்காழி நகரின் அருகில் உள்ள மங்கை மடம் எனும் ஊரில் இருந்து 5 கி.மீ தொலைவில் உள்ள திருக்கறையலூரில் பிறந்தவர். சோழ

#Thiruthanka #Thoopul #SriDeepaPrakasar_Temple Kanchipuram Divya Desam - 45
This is the Avathara Sthalam of Sri Vedantha Desikar.
The Moolavar of this sthalam is Sri Deepa Prakasar. He is also called as #Vilakkoli_Perumal, #DivyaPirakasar Moolavar is in Standing position facing West Direction. Prathyaksham for Lord Saraswathi.
Thaayar : Maragathavalli Thayaar
Sannadhis: Separate sannadhi for Vedantha Desikar, where he is found with Gnana Muthirai, was built by his son, Nayina Varadachariyar and separate sannadhi for Lakshmi Hayagreevar.
Mangalasasanam:

#Sri_Adhi_Kesava_Perumal_Temple
Also called #Ramanujar_Temple
Sriperumbudur near Chennai
Sri Adhikesava Perumal is in standing posture with his consorts Shreedevi and Bhoodevi bestowing His abundant grace on his devotees. The divine mother is Sri Yatirajanathavalli Thayar meaning she is the consort of the master to Yathiraja i.e. Ramanuja. This is the only temple where Goddess Lakshmi has a name attributed to a devotee of the Lord. She is a varaprasadi who grants all wishes. As per the puranas the Boodha Ganas, requested Lord Vishnu to relieve

#ஸ்ரீவித்யாரண்யர் #நற்சிந்தனை
விஜய நகர சாம்ராஜ்யம் அமையக் காரணமானவரே வித்யாரண்யர். இவர் சந்நியாசி. சந்நியாசம் ஏற்றுக் கொள்பவர்கள் அனைவருமே தமக்கென எதுவுமே வேண்டாம் என்று சபதம் செய்து விட்டே சந்நியாசம் ஏற்றுக் கொள்வர். ஆனால், இவர் சந்நியாசி ஆனதே வித்தியாசமான காரணத்திற்கு! வித்யாரண்யர் அவர் சந்நியாச ஆசிரமப் பேர், அதற்கு முன் அவர் பெயர் என்னவென்று தெரியாது. அவர் பெரும் வறுமையில் இருந்தார். தன் கஷ்டமெல்லாம் தீரவேண்டும் எனில் அதற்கு ஒரே வழி திருமகளின் அருட்கடாட்சம் தன்மேல் பட வேண்டியது என தீர்மானம் செய்து திருமகளை நோக்கி கடுந்தவம் புரிந்தார். அவர்

#காமதேனுவான_மகான்_ஸ்ரீராகவேந்திரர்
கலியுகத்தில் மக்களை பக்தி மார்க்கத்திற்கு ஈர்க்கும் கருவிகளாக இந்த பூமியில் பல மகான்கள் தோன்றினார்கள். பல கால கட்டங்களில் பல அவதார புருஷர்கள் மனித வடிவில் தோன்றி, மக்களை நல்வழிப்படுத்தும் பல போதவைகளை வழங்கினார்கள். அப்படிப்பட்ட புண்ணிய புருஷர் இந்த மண்ணில் அவதரித்த மகான்களில் ஒருவரான குரு ஸ்ரீ ராகவேந்திரர். ஒருமுறை மன்னர் விஜயராகவ நாயக்கர் ஆட்சியில் மழை இல்லாமல் நாடு வறட்சியில் அல்லல் பட்டது. மழை இல்லை அதனால் விவசாயம் இல்லை அதனால் உணவு இல்லை. அரசருக்கே அடுத்த வேலை உணவுக்கு திண்டாட்டம் உண்டானது. என்ன செய்வது? இயற்கையை

#நாமக்கல்_ஆஞ்சநேயர்
நாடி ஜோசியம் சொல்லும் சில குறிப்புகள்
முனிவர்களாலும் சித்தர்களாலும் தொழப் படும் புண்ணிய க்ஷேத்திரங்களுள் சிறப்பு வாய்ந்தது என்று பேசப்படுவது நாமக்கல் தான். ஏனெனில் நேபாளத்தில் இருந்து ஆஞ்சநேயரால் எடுத்து வரப்பட்ட சாளக்கிராம மலையே நாமக்கல் மலை. பட்டாபிஷேகம் முடிந்தபின், ராமர் அனுமனை அழைத்து, தன் வெற்றிக்காக அனுமன் உழைத்ததை பாராட்டி பல அன்பளிப்புகள் தந்தார். அவருடைய பற்றற்ற சந்நியாசி உள்ளத்தை உணர்ந்து, மான் தோலை இடையில் தரிக்கச் செய்தார். திருமகள் அம்சமான ஜானகி தேவியின் அருள் பெற்றமையால், பொன் ஆபரணங்களையும் கைவிரல்களில்

#Thirukkoviloor_Sri_Thiruvikrama_Perumal
First three Azhwars have done Mangalasasanam to this Perumal. Manavala Maamunigal has also done Mangalasasanam here. Swami Desikan has written Dehaleesasthuthi here. This is one of the Pancha Krishnaranya Kshetram. Other Ksthremas are Thirukkannankudi, Thirukkannapuram, Thirukkannanmangai and Kabisthalam. Vimanam is Srikara Vimanam. There is Gopuram in front and back of the temple. On the North side of the temple is a small gopuram, which is incomplete. Poigai Azhwar wanted a small gopuram to be built within

#துளசி_விவாகம்
தன்னை மணக்க விரும்பிய துளசியை, மகா விஷ்ணு மனம் உவந்து ஏற்றுக் கொண்ட தினத்தை துளசி விவாகமாக கொண்டாடுகிறோம். ஐப்பசி மாதம் ஏகாதசிக்கு அடுத்து வரும் துவாதசி திதியில் துளசி மாதாவிற்கும், மகா விஷ்ணுவின் வடிவமான சாலகிராமத்திற்கும் திருணம் நடத்தப்படுகிறது. சிலர் ஐப்பசி மாதத்தில் வரும் ஏகாதசி திதி அன்று துளசி விவாகம் நடத்துகிறார்கள். ஆனால் துளசி விவாகம் ஏற்ற நாளாக துவாதசி திதியே கருதப்படுகிறது. 13.11.2024 துவாதசி திதி இன்று துளசி விவாகம்.
துளசி விவாகம் நடத்தும் முறை:
துளசி மாடத்தை அலங்கரித்து, புடவை, வளையல், குங்குமம் சமர்ப்பிக்க வேண்டும்.

#கோவிந்தராஜப்பெருமாள்
சிதம்பரம்
மூலவர்: கோவிந்தராஜர் (பார்த்தசாரதி, சக்கரவர்த்தி திருமகன்)
உற்சவர்: தேவாதிதேவன்
தாயார்: புண்டரீகவல்லி
தீர்த்தம்: 12 தீர்த்தங்கள்
ஆகமம்: வைகானஸம்
பழமை: 1000-2000 வருடங்களுக்கு முன்
புராண பெயர்: தில்லைவனம், திருச்சித்திரக்கூடம்
ஊர்: சிதம்பரம் மாவட்டம்: கடலூர்
மாநிலம்: தமிழ்நாடு
மங்களாசாசனம்: குலசேகராழ்வார், திருமங்கையாழ்வார்
பெருமாளின் மங்களாசாசனம் பெற்ற 108 திவ்ய தேசங்களில் இது 40 வது திவ்ய தேசம். மகாவிஷ்ணுவின் நாபிக்கமலத்தில் இருக்கும் பிரம்மா 4 முகங்களுடன் அமர்ந்த கோலத்தில் தான் இருப்பார். ஆனால் இங்கு வித்தியாசமாக

#மாகாளேஸ்வரர்_திருக்கோவில்
இரும்பை மாகாளம்
இறைவன்: மாகாளேஸ்வரர்
இறைவி: குயில்மொழி அம்மை
பாடல் பெற்ற தலம்: திருஞானசம்பந்தர்
கடுவெளிச்சித்தர் என்பவர் இத்தலத்தில் உள்ள அரசமரத்தின் அடியில் சிவனை எண்ணி தவம் செய்து கொண்டிருந்தார். அப்போது நாட்டில் சரியாக மழை பெய்யாமல் மக்கள் அனைவரும் வறுமையில் வாடினர். மழை இல்லாமல் பயிர்கள் வாடுவதைக் கண்ட இந்நாட்டு சிற்றரசன் கடுவெளி சித்தரின் கடும் தவமே மழை இதற்குக் காரணம் என்று கருதி அவரது தவத்தைக் கலைக்க ஒரு தேவதாசி மாதுவை அனுப்பினான். தேவதாசியும் அவரது தவத்தைக் கலைத்தாள். சித்தர் தவம் கலைந்து எழுந்தபோது மன்னன் அவரிடம்,

#சத்சங்கபலன் #நற்சிந்தனை
விஸ்வாமித்ரா் ஓர் யாகம் செய்யத் தீா்மானித்தாா் அந்த யாகத்தின் முடிவில் இருப்பதையெல்லாம் தானம் கொடுத்து விட வேண்டும் என்பது முறை. அதை அனுசாித்து விஸ்வாமித்திரா் தன்னிடம் இருந்தவற்றை எல்லாம் தானம் கொடுத்துக் கொண்டிருந்தாா். அதை அறிந்த வசிஷ்டர் கொடுக்கும் தானத்தைத் தானும் பெற வந்தாா். வசிஷ்டரின் வருகையை அறிந்த விஸ்வாமித்திரா் மனம் மகிழ்ந்து வசிஷ்டருக்கு மிகுந்த கா்வத்துடன் தானம் கொடுத்தாா். தானம் பெற்ற வசிஷ்டரும் அமைதியாக திரும்பினார். சில நாட்கள் ஆகின. விஸ்வாமித்திரா் செய்ததை போலவே தானும் ஒரு யாகம் செய்ய எண்ணினார் வசிஷ்டா்.

#திருவாலி_அழகியசிங்கர்_ஆலயம்
மூலவர்: அழகிய சிங்கர் (லட்சுமி நரசிம்மன்) வீற்றிருந்த திருக்கோலம்
உற்சவர்: திருவாலி நகராளன்
தாயார்: பூர்ணவல்லி (அம்ருத கடவல்லி)
தல விருட்சம்: வில்வம்
தீர்த்தம்: இலாட்சணி புஷ்கரிணி
பழமை: 1000-2000 வருடங்களுக்கு முன்
புராண பெயர்: ஆலிங்கனபுரம் ஊர்: திருவாலி
மாவட்டம்: நாகப்பட்டினம் 
மாநிலம்: தமிழ்நாடு
மங்களாசாசனம்: குலசேகர ஆழ்வார், திருமங்கையாழ்வார்
பெருமாளின் மங்களாசாசனம் பெற்ற 108 திவ்ய தேசங்களில் 37 வது திவ்ய தேசம்.

திருமால் நரசிம்ம அவதாரம் எடுத்த போது இரண்யனை வதம் செய்த சீற்றம் அடங்காமல் இருந்தார். இதனால் பயந்து

#Acharyar_Pillai_Lokacharyar #OurTrueHistory
About 800 years ago an unusual incident occurred which has remained as one of the most cherished brave effort by our Acharyas for protecting and leaving us the legacy of our great SriVaishnava sampradaya and our sacred deities. Almost 800 years ago, the festive mood was vibrating with splendor. At the banks of Kollidam river preparations were being made for Lord’s arrival with pomp and show. The stage was decorated with wonderful flowers and the best decorative lamps. Devotees from far off arrived in

#கந்தர்_சஷ்டி_உண்ணாநோன்பு
6 நாட்களில் பூரண ஆரோக்கியத்தை வளர்க்கும் அபூர்வ கந்தர் சஷ்டி இரகசியம்! வருடத்தில் 365 நாளும் நமது இரைப்பை இயங்கிக் கொண்டே இருக்கிறது. இதற்கு சற்று ஓய்வு கொடுத்தால் உடலின் இயக்கங்கள் சீர் ஆகும். நமது உடலை இயக்கும் உயிர்சக்தி 3 சக்திகளாக பிரிந்து வேலை செய்து வருகிறது.
1. செரிமான சக்தி
2. இயக்க சக்தி
3. நோய் எதிர்ப்பு சக்தி
இதில் ஒவ்வொன்றாக எப்படி வேலை செய்கின்றன?
காய்ச்சலின் போது பசிக்குமா? பசிக்காது, உடலின் செரிமான சக்தி வேலை செய்யாது. காய்ச்சலின் போது நம்மால் வேலை செய்ய முடியுமா? முடியாது, உடல் இயக்க சக்தியை குறைத்துக்

#MahabharataAndDNA
There are trees of Dharma and Adharma. युधिष्ठिरो धर्ममयो महाद्रुमः स्कन्धोऽर्जुनो भीमसेनोऽस्य शाखाः । माद्रीपुत्रौ पुष्पफले समृद्धे मूलं कृष्ण: ब्रह्म च ब्राह्मणाश्च ॥ The Dharma tree is YudhishTira. Arjuna it's trunk, Bhimasena its branches, the 2 sons of Madri - Nakula and Sahadeva its flowers and fruits. Krishna, Vedas and Brahmanas are its root.
दुर्योधनो मन्युमयो महाद्रुमः स्कन्धः कर्ण शकुनिस्तस्य शाखाः। दुःशासने पुष्पफले समृद्धे मूलं राजा धृतराष्ट्रोऽमनीषी। Dhuryodhana is the tree of anger/ Adharma. Karna is its trunk,

#NeyyattinkaraSreeKrishnaSwamyTemple Neyyattinkara is 20 km south of Thiruvananthapuram in Kerala. This temple has great historic importance. Unnikannan in the form of Navaneetha Krishna is the presiding deity. Balakrishna holding butter in both hands is West-facing. As per purana the original vikragam was made of wood but Krishna was not happy about it and while that was being carried in a boat across the Neyyar, the boat got stuck and would not move. So a panchaloka vikragam was then made and installed. Thrikkayyilvenna or Thrikkayyil Venna

#மகாலட்சுமி_தாயாருக்கு_தீபாவளி_சீர்_கொடுக்கும்_ஆலயம்
#திருநறையூர் #சித்தநாதீஸ்வரர்_ஆலயம்
தஞ்சை மாவட்டம், கும்பகோணம் - திருவாரூர் பாதையில் சுமார் 9 km தொலைவில் அமைந்துள்ளது நாச்சியார்கோவில். நர நாராயணர் இருவமாக எழுந்தருளியுள்ளதால் இந்த ஊருக்கு திருநறையூர் என்று பெயர் உண்டு. காலப் போக்கில் ஊர் வளர வளர திருநறையூர் மற்றும் நாச்சியார்கோவில் என இரண்டு ஊர்களாக அறியப்படுகின்றன. மேதாவி மகரிஷி என்பவர் இத்தலத்தில் இறைவனை வணங்கி வந்தார். மகா விஷ்ணுவை இந்த மகரிஷி வணங்காமல் இருந்தாலும் அவர் பத்தினி மகாலட்சுமி தாயாரே தனக்கு மகளாகப் பிறக்க அருள் செய்ய வேண்டும் என்று