مشکل اساسی امروز ایران به ضرورت فقدان چهره‌ها و رهبران سیاسی نیست، بلکه مشکل فرایندها و روندهایی است که برخی از چهره‌های نه چندان توانمند را برمی‌کشند و برخی را حاشیه‌نشین می‌کند. اگر این چهره‌های توانمند برکشیده نمی‌شوند، نشانه سازوکارهای معیوبی است وجود دارد. #جاوید_ملت_ایران
بخشی از مانع پدیدار شدن چهره‌های سیاسی توانمند البته برمی‌گردد به وجود نظام سرکوبگر ج.اسلامی، اما بخش دیگر مشکل برمی‌گردد به سلیقه، درک و فرهنگ سیاسی جامعه. اینکه جامعه به سلبریتی‌ها برای به عهده گرفتن نقش سیاسی اقبال نشان می‌دهد، کاستی‌ای است در فرهنگ سیاسی.
در شرایطی که فرهنگ سیاسی جامعه شامه نیرومندی برای تشخیص سیاست‌مدارانتوانمند از چهره‌های ناکارآمد نداشته باشد، مشکل از سیاست‌مدارانی نیست که توانایی‌های آنان دیده و دریافته نمیشود. مانند اینکه کسانی نقاشی پیکاسو را با خطی خطی بی معنی یکسان ببینند. این دیگر مشکل از پیکاسو نیست.
البته در مثال بالا اغراق است اما برای اینکه منظورم روشن‌تر بیان شود. اما عامل دیگر رسانه‌هایی هستند که بدنبال توجه هستند. از این رو، به شخصیت‌هایی بیشتر میدان می‌دهند که اهل جنجال هستند و توجه بیشتری جلب می کنند. اما باز هم این ما هستیم که رسانه‌ای را قدرت می‌بخشیم.
بخشی از مبارزه ما با جمهوری اسلامی نبرد با دیوهای درونی خودمان هم هست که مسئول بخشی از فلاکت کنونی‌مان هم هست.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
