این شاهکاری که میبینید، نهر داریون است در شوش خوزستان. کانالی برای آبرسانی منطقه شوشتر خوزستان که به دستور #داریوش_بزرگ ساخته شد و دانش ساخت سازههای آبی نزد نیاکانمان را نشان میدهد.
(رشتو)
یکی از بزرگترین سازههای آبی در دوران باستان، #سازههای_آبی_شوشتر است که قدمت آنها به دوران هخامنشیان بازمیگردد.
نهر داریون بهعنوان بخشی از این سیستم آبرسانی، یکی از شگفتانگیزترین و قدیمیترین سازههای آبی شوشتر است که یک کانال آبیِ «دستکند» میباشد.
دستکند به سازهٔ معماری که با دست و بدون ابزار خاصی ساخته شود، میگویند.
وظیفهٔ این نهر، آبیاری دشت میاناب شوشتر بوده و هست. سر دهانهٔ نهر داریون، در زیر قلعه سلاسل قرار دارد و توسط میرابها از همین قلعه کنترل شده و بصورت عادلانه بین کشاورزان و مردم تقسیم میشده است.
داریون نهری است در شوشتر که از رود شطیط جدا می شود و دوباره به آن میپیوندد. این نهر، نهر داریوش یا نهر دارا نیز نام دارد و در زمان داریوش هخامنشی حفر شده است.
این مجموعه دارای ٨آبگیر است که با گذشت سالهای زیاد، برخی از آنها مسدود شدند. در آن زمان در زیر قلعه سلاسل، پلههایی ساخته شده بود که از آن برای برداشت آب از نهر استفاده میکردند، با این استراتژی زمان محاصره و بسته شدن درهای قلعه امکان برداشت از آب رود به راحتی وجود داشت.
در زیر قلعه، هشت کانال آبگیر وجود دارد که بعد از مسافتی به هم میپیوندند و دو کانال میشوند و این دو کانال بسیار بزرگ می باشند که بعد از خروج از قلعه همه از کانال خارج میشوند.
به گفته میرعبداللطیفخان شوشتری نویسنده تحفهالعالم: «در حوالی شهر، باغ و بوستان نبود و رودخانه از حوالی شهر تخمیناً نیمفرسخ دور بود و مردم قری و قوافل به کشتی از رودخانه عبور مینمودند و به این سبب زحمت بسیاری کشیدند تا این که
دارای اکبر (=داریوش بزرگ) نهر داریان را ابتدا نموده اما فرصت اتمام نیافت و دارا بن دارا به اتمام آن کوشید و آب از میان شهر و صحرای گرگر جاری ساخت و این قبل از اسکندر مقدونی بود.»
این نهر تنها سازه آبی شوشتر است که پس از گذشت قرنها، همچنان نام بانی و سازندهٔ خویش را یدک میکشد.
این نهر نه تنها آب مورد نیاز کشاورزی ساکنان شهر را تامین میکند، بلکه با حفر تونلهای آب (مانند قنات) آب را به درون شوادان (زیرزمین) منازل بافت قدیم نیز هدایت میکرد.
این اثر در تاریخ ۱۰ مهر ۱۳۸۰ با شماره ثبت ۴۱۴۱ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
نهر داریون در بهار بسیار دیدنی است و اگر به جنوب سفر کردید، حتما از این سازه باستانی بینظیر و دلکش، دیدن کنید.
آشنایی با #ابن_مقفع، بزرگترین ادیب ایرانی در صدر اسلام.
در حدود ١٣٠٠ سال قبل، در خانوادهای زرتشتی از اهالی شهر گور (فیروزآباد کنونی)، فرزندی متولد شد که نام او را #روزبه گذاشتند. پدر او دادویه نام داشت و مدتی پیشکار امویان در بصره بود.
روزبه وقتی به سن جوانی رسید، همچون دیگر مردمان آن زمان، برای رهایی از پرداخت جزیه (جزیه پول زوری بود که اعراب از غیرمسلمانان میگرفتند)، مسلمان شد و با نام عربی عبدالله بن مُقَفَّعْ شناخته شد.
جاحظ در مورد او نوشته است که وی جوانی زیبا، سوارکاری توانا، و مردی به شدت بخشنده بود.
ابنمقفع به خاطر سطح سواد بالا و نبوغ و استعداد ذاتی، در دربار خلفای بنیامیه و بعدها بنیعباس، به عنوان کاتب و نویسنده مشغول به کار شد.
بزرگی و سواد و جایگاه والای او در زمان خلافت منصور عباسی باعث شد تا اعراب که از زعامت یک ایرانی، ناخرسند بودند، بر وی کینه گرفته و برای
در متون بازمانده از مصر باستان، تهدید شده بود که هرکسی بقایای مومیاییشده خانواده سلطنتی را بر هم بزند، با خشم خدایان روبرو شده و کشته خواهد شد. اتفاقی که واقعا افتاد و هنگامی که گروهی از محققان در سال ۱۹۲۲ مقبره «توت عنخ آمون»
را باز کردند، مجموعهای از اتفاقات منجر شد تا ۲۰ نفر از آنها هر کدام به شیوهای عجیب، کشته شوند. اتفاقی که به «نفرین توت عنخآمون» معروف شد.
جان هاوارد کارتر، باستانشناسی بود که یک قرن پیش، برای نخستین بار پس از هزاران سال موفق شد مقبره فرعون را بگشاید و پا به درون مقبره شاه
بگذارد. اما کارتر کمی بعد مبتلا به سرطان شد و در سال ١٩٣٩ درگذشت. پیش از او، لرد کارناروون، سرمایهگذار بریتانیایی پروژه نیز که به آرامگاه پر از گنجینه قدم گذاشته بود، پنج ماه بعد از این کشف بر اثر مسمویت خونی مرده بود.
سرنوشت تزار نیکلای دوم، آخرین شاه روسیه که توسط چپها در اسید حل شد.
تزار نیکلای دوم، آخرین تزار روسیه از سلسله رومانوف بود که از سال ۱۸۹۴ تا زمان استعفایش در سال ۱۹۱۷ حکومت کرد. او در ۱۸ مه ۱۸۶۸ متولد شد و در ۱۷ ژوئیه ۱۹۱۸ به همراه خانوادهاش توسط بلشویکها اعدام گردید.
نیکلای دوم در دورهای بحرانی برای روسیه به قدرت رسید. حکومت او با چالشهای بسیاری مواجه بود، از جمله جنگهای متعدد، بحرانهای اقتصادی و اجتماعی و افزایش نارضایتیهای مردمی.
یکی از بزرگترین بحرانهای دوران حکمرانی او، جنگ روسیه و ژاپن در سالهای ۱۹۰۴-۱۹۰۵ بود که به شکست روسیه منجر شد و نارضایتیهای مردمی را افزایش داد.
چرا «پهلوان احمد وفادار» را نمیشناسیم؟
ماجرا چیست؟
احمد وفادار ملقب به «پهلوان ابدی ایران» دهها سال است که نامش توسط جریانی بایکوت شده است. او تنها کشتیگیری بود که هم در کشتی آزاد، هم در فرنگی و هم در کشتی پهلوانی طلا گرفت. وی از ١٣٢٩ تا ١٣٣١، سه سال پشت سر هم با شکست دادن
بزرگانی همچون عباس زندی و #تختی، صاحب بازوبند پهلوانی ایران شد و لقب پهلوان ابدی ایران را گرفت. در مسابقات جهانی توکیو ١٩۵۴، ملکه ژاپن به او لقب قویترین مرد دنیا را داد.
ماجرای این دوره از مسابقات بسیار جالب بود. در مسابقات جهانی توکیو ژاپن ۱۹۵۴. پهلوان حریفان خود را شکست داد. در فینال با رقیب خود مساوی شدند. اما داوران با قصد و غرض، رقیب وی را پیروز اعلام کردند! وفادار اعتراض کرد ولی پاسخی نگرفت.
ناصرالدینشاه بسیار هَوَل و کَفِدختر بود! در سفرنامهای که او هنگام سفر به اروپا نوشت، مدام از دختران خوشگل یاد کرده است! در این رشتهتوییت بخشی از این مطالب را خدمت شما گلچین کردهام!
#رشتو
«... رسیدیم به تفلیس. ناهار خوردیم؛ بعد آمدیم به مدرسه دخترها؛ زنِ جوان خوشگلی بود دست دادیم صحبت کردیم. در این مدرسه بقدر چهارصد نفر دخترهای بزرگ و کوچک مشغول تحصیل هستند؛ چیزی که باعث حیرت است اینکه دخترها تماماً خوشگل و مقبول هستند. ...
... آنجا را هم گردش کرده بیرون آمدیم، چیز عجیبتری که دیدم این بود که میرزا علینقی زرگرِ خودمان را دیدم که اینجا راست راست مثل خر راه میرفت، معلوم شد میخواهد از این راه به مکه برود! ...
قبلا در مورد تاریخ دههزارساله ایران و تمدنهای قبل از هخامنشیان مثل تمدن جیرفت، تپهحصار، شهر سوخته و... نوشته بودم (لینک همه رو آخر رشتو میذارم). اما تا جایی که دیدید، این تمدنها همه متعلق به ایران مرکزی بودند. آیا در دیگر نقاط
ایران،تمدنهای درخشان و پیشرفته باستانی وجود نداشته؟ البته که داشته! امروز میریم به گیلان در شمال کشور تا با تمدن بینظیر و ۵هزارسالهٔ مارلیک آشنا بشیم.
در شهرستان رودبار در استان گیلان، دهستانی وجود داره به نام رحمتآباد. در این دهستان چندین روستا وجود داره که یکی از اونها،
روستای نِصفی است. تمدن باستانی مارلیک در حوالی این روستا قرار داره. در جایی در نزدیکیِ درّهٔ گوهررود و در تپهای به نام تپهٔ مارلیک.
در کاوشهای باستانشناسی در تپهٔ مارلیک، گورستانی پیدا شده با قدمت 5 هزار سال. این گورستان، محل دفن اموات قدیمیترین ساکنان گیلان یعنی آماردها