Read on Twitter
#رشتو قتل‌عام هولناک عشایر لر (بیرانوند)
پس از اشغال اول خرم‌آباد در آذر ۱۳۰۲ آرامش نسبی در لرستان برقرار شده بود و نیروهای نظامی برخی خوانین نیز در خدمت ارتش درامده بودند. یکی از دلایلی که شورش گسترده لُرها علیه حکومت مرکزی را در پی داشت جنایتی هولناک بود.¹
پس از اشغال اول خرم‌آباد در آذر ۱۳۰۲ آرامش نسبی در لرستان برقرار شده بود و نیروهای نظامی برخی خوانین نیز در خدمت ارتش درامده بودند. یکی از دلایلی که شورش گسترده لُرها علیه حکومت مرکزی را در پی داشت جنایتی هولناک بود.¹
جنایتی که حتی روزنامه‌های تهران در آن زمان علیه آن نوشتند یا شاید هم صرفا اطلاع رسانی کردند.
در شب ۱۵ دی ماه ۱۳۰۲ که بسیاری از ایلات لُر در گرمسیر به سر میبردند، مالگه‌های کوچکی اطراف خرم‌آباد از کوچ بازمانده و ترجیح داده بودند زمستان را در اطراف پایتخت تاریخی خود بگذرانند.
در شب ۱۵ دی ماه ۱۳۰۲ که بسیاری از ایلات لُر در گرمسیر به سر میبردند، مالگه‌های کوچکی اطراف خرم‌آباد از کوچ بازمانده و ترجیح داده بودند زمستان را در اطراف پایتخت تاریخی خود بگذرانند.
همه چیز در آرامش و سکوت میگذشت که نسیم جنایت وزیدن گرفت. تعدادی از مردم ایل بیرانوند که در آن نیمه شب بی خبر از حضور جنایتکاران در خواب بودند بی مقدمه از شش جهت مورد حمله نظامیان قرار گرفتند. با صدای اولین شلیک مردم از خواب بیدار شدند اما آنچنان آشفته بودند که
توان سازماندهی تفنگچی‌ها را نداشتند. تفنگچی‌ها هم آنقدر زیاد نبودند که بتوانند دفاع کنند. در آن شب خونین تمام مردم ایل از جمله زنان و کودکان یا کشته شدند یا به اسیری گرفته شدند. به گزارش روزنامه ایران، چاپ ۴ بهمن ۱۳۰۲، تعداد ۴۰۰ نفر در این شبیخون کشته شدند که بیشتر آنان
زنان و کودکان بودند. ۳۰۰ نفر نیز به اسارت گرفته شدند که سرنوشت آنان بردگی در املاک روسای دولتی بود.
امیراحمدی در خاطراتش آمار دیگری ارائه داده است. ۱۵۰ کشته و ۸۰۰ اسیر که باز هم از عمق جنایت نمیکاهد. در جریان این شبیخون تمام آن ایل از صفحه روزگار محو شدند و احشام و اموال آنان
امیراحمدی در خاطراتش آمار دیگری ارائه داده است. ۱۵۰ کشته و ۸۰۰ اسیر که باز هم از عمق جنایت نمیکاهد. در جریان این شبیخون تمام آن ایل از صفحه روزگار محو شدند و احشام و اموال آنان
به یغما رفت. امیراحمدی چند روز بعد در گزارشی به مرکز احتمال توطئه لرها علیه حکومت را علت شبیخون ذکر میکند اما هرگز اطلاعاتی از این توطئه ارائه نمیدهد. ادعای امیراحمدی چنان غیر واقعی بود که صاحب منصبان مرکز هم آن را باور نکردند. شاید به همین دلیل بود که رضاخان پس از این
واقعه و کشتار عظیم برای ساکت کردن لرها فرمان عفو عمومی داد. همان عفو عمومی که همتای ولایی‌اش هم پس از جنایتهای سرکوبگران در خیزش #زن_زندگی_آزادی صادر کرد.
اما این تنها آغاز ماجرا بود، با بازگشت لرها از گرمسیر در بهار ۱۳۰۳ قیام به خون خواهی همتبارانشان و با هدف آزادسازی لرستان فیلی آغاز شد. قیامی که به بمباران خرم‌آباد و #نسلکشی_خلق_لر انجامید.
منابع:
روزنامه ایران - ۴ ولو (بهمن) ۱۳۰۲
خاطرات امیراحمدی ص ۲۲۰
مجله قشون- شماره اول - سال سوم - حمل ۱۳۰۳
روزنامه ایران - ۴ ولو (بهمن) ۱۳۰۲
خاطرات امیراحمدی ص ۲۲۰
مجله قشون- شماره اول - سال سوم - حمل ۱۳۰۳
@threadreaderapp unroll it
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
