காலகேயர்கள் என்பவர்கள் அரக்கர்களில் ஒரு விசேச பிரிவினர்.
அவர்கள் பொன்னை போன்ற தங்கமயமான நிறத்தை உடையவர்கள்.
அந்த காலகேயர்களும் இராவணனனைப் போலவே பிரம்மாவை நோக்கி தவமிருந்து அளவற்ற வரங்களை பெற்றவர்கள்
அவர்களும் மனிதர்களைத் தவிர வேறு யாராலும் தங்களை வெல்ல அழிக்க முடியாத அளவு வரம் பெற்றவர்கள்,
எனவே அரக்கனான இராவணனனால் இவர்களை ஜெயிக்க இயலாது.
இராவணன் காலகேயர்களை எதிர்க்க சென்றான். முக்கிய காலகேயர்கள் இல்லாததால் அந்த காலகேயர்கள் சார்பாக சூர்பனகையின் கணவர் வித்யுத்ஜிகவன் இராவணனை எதிர்த்தான்
இராவணனன் அவருடன் போரிட்டு வெற்றி பெற முடியாமல் ஒரு சூழ்ச்சி செய்து இரக்கமின்றி
தனது தங்கையின் கணவனான வித்யுத்ஜிகவனைத் தன் வாளால் வெட்டி வீழ்த்தி வெற்றி பெற்றதாக கொக்கரித்தான்.
கணவனின் மரண செய்தியறிந்து ஓடோடி வந்து சூர்ப்பனகை கதறி துடித்து அழுது புரண்டாள்,
தனது தங்கையின் வாழ்க்கையை அழித்த மனவுறுத்தல் கிஞ்சித்தும் இன்றி வெற்றி களிப்பில் இராவணன் தனது பயணத்தைத் தொடர்ந்து இலங்கைக்கு சென்று விட்டான்.
சூர்பனகை தன் கணவன் சடலத்தின் முன் சபதமேற்கிறாள்.
என் பிராணநாதனே உம்மை கொன்றவனை நான் கொல்வேன்.
என்னால் நேரடியாக முடியாவிட்டாலும் உன்னை சூழ்ச்சி செய்து கோன்றது போல் சூழ்ச்சி செய்தாவது கொடியவனான என் அண்ணன் இராவணனை அழிப்பேன் என வீர சபதமேற்றாள் சூர்ப்பனகை.
ஒரு மானிடரால் மட்டும் தான் இராவணனைக் கொல்ல முடியும் என உணர்ந்தவள்
இராவணனை அழிக்க தக்கக் காலத்திற்காகவும் காத்திருந்தாள்.
அப்படியாக வாழ்ந்து வரும் சமயத்தில் தான் பஞ்சவடியில் அண்ணல் ஶ்ரீ இராமரைக் கண்டு இவரால் தன் அண்ணன் இராவணனை அழிக்க முடியும் என எண்ணி
ஶ்ரீ இராமருக்கும் இராவணனுக்கும் தொடர்பை ஏற்படுத்த தன்னால் என்ன செய்ய முடியும் என சிந்தித்தே,
ஶ்ரீ இராமரை திருமணம் செய்ய விரும்புவதாக பிடிவாதம் பிடித்து இலட்சுமணரால் மூக்கறுபட்டாள்.
உடனே இராவணனின் ஆணைப்படி பஞ்சவடியை ஆண்டு வந்த தன் மற்ற சகோதர்களான கர தூஷணாதிகளிடம் ஶ்ரீ இராமனால் தனக்கேற்பட்ட அவமானத்தைக் கூறினாள்.
அவர்களும் பெரும் படையுடன் வந்து எதிர்த்தனர் அவர்களை தனியாக நின்று இராமர் அழித்ததையும் கண்ணாரக் கண்டாள்.
தான் இராவணனைக் கொல்ல சரியான நபரைக் கண்டு விட்டோம் என ஆனந்தபட்டு நேரே இலங்கைக்குச் சென்றாள்.
பஞ்சவடியில் நடந்ததை அப்படியே சொல்லாமல் கொஞ்சம் மாற்றி சொன்னாள்.
விருப்பமில்லாதப் பெண்ணை தொட்டால் தலை வெடித்துச் சாவாய் என ரம்பை இராவணனைச் சபித்ததையும் இணைத்து ஒரு திட்டம் போட்டாள்.
ரம்பையின் அந்த சாபத்தின் காரணத்தால் தான் அவன் சீதையைத் தூக்கி வந்த பின்னும் தொடவில்லை தன் மரணத்திற்கு அஞ்சியே சீதையைத் தொட அஞ்சினான்.
சூர்பனகைக்கு தெரியும் தன் அண்ணன் பெரிய பெண்பித்தன் என்று...
எனவே அவள் சீதையின் அழகைப் பலமடங்காக சிலாகித்து வர்ணித்தாள்.
அண்ணா அவ்வளவு அழகான சீதையை நீ அடையாவிடில் உன் பெருமைக்கு மாபெரும் இழப்பு எனத் தூண்டிவிட சூர்பனகை விரித்த வலையில் மாட்டிய இராவணன் இறுதியில் சூர்பனகை எண்ணப்படியே சீதா தேவியை சிறை பிடிக்க செய்து அதனாலேயே ஶ்ரீ இராமரால் கொல்லப்பட்டான்.