Thread by @JozefKasprowicz

Bari.

Kontynuując podróż po południowych Włoszech, w ramach #PodróżezKasprowiczem, zapraszam dziś na spacer wąskimi uliczkami stolicy Apulii. Podążymy śladami św. Mikołaja z Bari oraz księżnej Bari i polskiej królowej zarazem, czyli Bony Sforzy.

(1)

Normański zamek w Bari.

W 1502 przybyła tu młodziutka, 8-letnia Bona Sforza, wraz z matką, Izabelą Aragońską, która z nadania Habsburgów otrzymała księstwo Bari. Zamek stał się siedzibą ich dworu.

Od pierwszych dni matka zaczęła szukać dla Bony dobrego kandydata na męża.

(2)

W 1518 roku Bona opuści zamek w Bari, udając się do Polski, gdzie poślubi Zygmunta Starego. Powróci tu po 48 latach, gdy skłócona z synem, Zygmuntem Augustem, zdecyduje się wyjechać z naszego kraju.

Na zdjęciach: dziedziniec i wnętrza zamku w Bari.

(3)

Biała, klęcząca postać nad czarną trumną polskiej królowej. Nagrobek Bony w kościele św. Mikołaja ufundowała jej córką, Anna Jagiellonka.

Rok po powrocie do Bari Bona została, na zlecenie Habsburgów, otruta przez swojego dworzanina i przyjaciela, Jana Wawrzyńca Pappacodę.

(4)

Romański kościół św. Mikołaja, w którym spoczywa królowa Bona, wybudowany został jako miejsce do przechowywania relikwii św. Mikołaja, biskupa Miry (Azja Mniejsza). W 1087 jego szczątki zostały sprowadzone do Bari z Miry w związku ze zdobyciem tego miasta przez muzułmanów.

(5)

Jedna z legend o św. Mikołaju głosi, iż jego chciwy sąsiad, gdy popadł w nędzę, zdecydował się sprzedać swoje trzy córki do domu publicznego. Gdy przyszły biskup Miry dowiedział się o tym, trzykrotnie nocą wrzucał do domu sąsiada sakiewkę z pieniędzmi na posag dla dziewcząt.

(6)

Św. Mikołaj miał żyć ok. 270-350 r., ale pierwsze informacje o nim pochodzą dopiero z VI w. Jego żywoty podają, że zmarł 6 grudnia, stąd w tym dniu obchodzimy Mikołajki. Dziś tradycje z nim związane wyparte zostały już przez anglosaskiego Santę.

Zdjęcie: grób świętego.

(7)

W katedrze św. Sabina (pierwszego patrona Bari) znajduje się obraz Madonna Odegritia (z lewej). Pochodzi z Konstantynopola i sięga aż VIII w.

Legendy głoszą jednak też, że jest on autorstwa św. Łukasza i ma w związku z tym najwierniej przedstawiać wizerunek Matki Boskiej.

(8)

"O, ubodzy i spragnieni, przyjdźcie z radością i bez pieniędzy i pijcie wodę, którą udostępniła królowa Polski, Bona".

Tak głosi łacińska inskrypcja na kamiennej studni znajdującej się na tyłach katedry. Kolejny ślad polskiej królowej.

(9)

Bari Vecchia, czyli stare miasto, to przede wszystkim labirynt krętych, wąskich, urokliwych uliczek, w których przyjemnie się zagubić.

Z prawej, u dołu: jeden z dwóch głównych placów starówki, Piazza Mercantile.

(10)

Całkiem innego klimatu doświadczyć można spacerując reprezentacyjnymi ulicami dzielnicy Murat - Corso Vittorio Emanuele II (na zdjęciu) lub Via Sparano di Bari. Nazwa dzielnicy pochodzi od Joachima Murata, marszałka Francji i króla Neapolu, który kazał wybudować nowe Bari.

(11)

"Orecchie" to po włosku uszy. Od tego słowa wzięła się nazwa regionalnego makaronu wytwarzanego w Bari i Apulii - orecchiette. Będąc w Bari można nie tylko go spróbować ale też, na ulicy nazywanej potocznie Via Orecchiette, zobaczyć na żywo, jak się go produkuje.

(12)

Nasz spacer po Bari zakończymy na Lungomare Imperatore Augusto, czyli nadmorskiej promenadzie. To dobre miejsce na wieczorną przechadzkę, w trakcie której można odwiedzić jedną z pobliskich kawiarni lub posiedzieć na ławeczce i popatrzeć sobie na Adriatyk.

(13)