Thread by @Hordood

#رشتو مناسب آنها که از سی و چند سالگی می‌ترسند.

۱۰ سالم که بود فکر می‌کردم ۲۰سالگی یعنی دیگه آدم بزرگ شده و کامل. ۲۰ سالم که شد فکر می‌کردم بعد از ۲۵ دیگه فرصتی نیست و تا اون موقع باید همه چیز زندگیم معلوم باشه. ۲۵ فکر می‌کردم از ۳۰ سالگی زندگی و لذتهاش تو سراشیب سقوطه./

و وقتی ۳۰ سالم شد فکر می‌کردم از ۳۵ به بعد انقدر همه چیز بورینگه که دیگه حتی راست نمی‌کنم.
الان ۳۵ رو هم رد کردم و فقط یه چیز میدونم: این حرفا همه مزخرفه. در واقع ورودی‌های غلطی که از بچگی تا هر زمانی به ذهنمون وارد می‌شه این تصورات خنده‌دار رو میسازه./

حقیقت اینه که سن و سال تا یه حدی ممکنه ویژگی‌های مشترک تو آدما ایجاد کنه که اون هم برای همه پیش نمیاد. مثالش کاهش سوخت و ساز بدن و افزایش وزنه که خیلی‌ها با ورزش و تغذیه اجازه نمیدن تا سن بالا هم اتفاق بیفته. اما نکته‌ی کلیدی اینجاست که باید بدونیم /

هر فردی در هر سنی نسخه‌ی منحصر به فرد خودش رو داره و این سبک زندگی و ارزش‌ها و انتخاب‌هامونه که ما رو تو n سالگی به چیزی که هستیم تبدیل میکنه نه سن و سال. پدر من وقتی هم‌سن الان من بود دو تا بچه داشت که یکیش می‌رفت راهنمایی. من الان هنوز تو خونه‌ش زندگی میکنم اما /

کلی تجربه و سفر و داستان و مشاهده داشتم که اون تا این سن هم تجربه نکرده. کی برنده است؟ من یا پدرم؟ جواب اینه که برنده و بازنده سیخی چند؟ فرمولی وجود نداره که بگه اگر تا فلان سن ازدواج نکردی، یا فلان‌قدر پول در نیاوردی‌ یا خونه نداری یا بهمان کارو نکردی لوزری./

دنیا اصلا اینجوری کار نمیکنه و این چرتکه انداختن‌ها هرگز تضمینی برای رضایت و احساس خوشبختی نمیده. طبق تجربه من متر سنجش درست و غلط بودن جایی که هر کسی ایستاده اینه که ببینه سرش پیش خودش بالاست یا نه. اگه جمع جبری بگیره از خودش شرمسار و عصبانیه یا نه. اگه نیستی درست اومدی./

اینجاست که سن فقط یک عدده. بذارید در مورد خودم مثال بزنم. من الان وضعیت فیزیکی و سلامتیم از ۳۰سالگیم بهتره. تو ۲۵سالگی هم وضع مالیم از الان بهتر بود. کاملا مخالف چیزی که روی کاغذ به نظر می‌رسه. تنها چیزی هم که همیشه صعودی بوده تو زندگیم شناخت خودم و فهمیدن زندگی بوده./

به جرأت میتونم بگم الان آدم بهتری از همیشه‌ی خودم هستم. صبورتر، خوددارتر، وفادارتر و صادق‌تر از تمام نسخه‌هایی از استنلی که زندکیشون کردم. و اگر شما هم ترسهای احمقانه دارید از من بشنوید که توی سی و چند سالگی میشه سالم بود، شغل جدید شروع کرد، رابطه‌ی جدید شروع کرد /

دست به ریسک و دیوانگی زد، فعالیت جنسی نرمال و مطلوب داشت، دوست پیدا کرد، آدم حذف کرد، شناخت، فهمید، انتقام گرفت، بخشید، ساز یاد گرفت، ورزش شروع کرد و هر کار دیگه‌ای که ممکنه تا امروز فکر می‌کردید دیر شده یا داره دیر می‌شه رو استارت زد /

در نهایت میخوام اینو بگم که این نگاه باعث شده امروز از ۴۰ سالگی نترسم. چون یقین کردم زندگی پر از شگفتیه و هرگز با زمان‌بندی‌های مسخره‌ی ما کاری نداره.

پایان