Thread by @KMaminski

"Pomimo wzrostu dochodu, dzietność spadała przez większość dziewiętnastego wieku, w czasie, kiedy koszty dzieci rosły." Dlaczego w 2 poł. XVIII wieku dzietność w Anglii (na wykresie poniżej mierzona współczynnikiem reprodukcji brutto, czyli liczbą (1/10) #demografia_historia

urodzonych córek) rosła, pomimo spadających płac realnych, a w XIX w. zaczęła spadać pomimo... rosnących płac realnych? Wg tekstu pt: "Fertility and economic change in eighteenth and nineteenth century Europe. A comment." z 1983 r. autorstwa Nancy Birdsall, (z którego jest (2/10)

powyższy wykres) pierwszy proces był spowodowany industrializacją wsi, która rozszerzyła możliwości pracy na wsi poza własne (bądź rodziców) gospodarstwo rolne. Przełożyło się to na obniżenie wieku zawierania małżeństw oraz, prawdopodobnie, zwiększenie dzietności (3/10)

małżeństw. Ogólnie, 'proletariatyzacja pracy' (przejście od samozatrudnienia z kontrolą środków produkcji, do niewykwalifikowanej przeważnie pracy na etat) w początkowym okresie rewolucji przemysłowej sprzyjała wzrostowi dzietności. Z jednej strony, poprzez większe (4/10)

możliwości pracy i, tym samym, wcześniejsze zawieranie małżeństw. Z drugiej (nierozerwalnie związanej jednak z pierwszą), poprzez wzrost ekonomicznej wartości dzieci, ponieważ zapotrzebowanie na ich pracę nie było już ograniczone np. rozmiarem gospodarstwa rodziców. (5/10)

W XIX w. zaczęło się to jednak zmieniać i ekonomiczny koszt posiadania dzieci zaczął rosnąć. Najpierw, w 1819 r. przyjęto Factory Act, który zabraniał pracy dzieci poniżej 9. roku życia w przemyśle tekstylnym, a pracę dzieci w wieku 10-16 lat ograniczał do 12 godzin (6/10)

dziennie. Egzekwowanie aktu było jednak słabe, dlatego też zapewne spadek dzietności w pierwszej poł. XIX wieku był umiarkowany. Trend został jednak wyznaczony. W 1867 r. przyjęto Factory Acts Extension Act oraz Workshop Regulation Act, które rozszerzyły postawienia aktu (7/10)

z 1819 r. na wszystkie branże przemysłowe i ustanowiły lepsze mechanizmy egzekwowania. Krótko później, już w 1870 r., zaczęto przyjmować kolejne akty edukacyjne, z Education Act w 1880 r. na czele, który wprowadził powszechną i przymusową edukację dla dzieci w wieku od (8/10)

5 do 10 lat (w 1899 r. było to już 12 lat). Koreluje to 1:1 ze spadkiem dzietności w W. Brytanii z okolic 5 w 1880 r. do poniżej 2 już w latach 30-tych XX wieku. Reasumując, kapitalizm rzeczywiście przyczynił się do spadku dzietności z wysokich, przedindustrialnych (9/10)

poziomów, ale w trochę inny sposób, niż się to powszechnie wydaje. Cały tekst dostępny po zalogowaniu tutaj: jstor.org/stable/1972899 (10/10)