Thread by @LittleBirbMame

ผ่านตึกสาทรยูนีคแล้วสนใจว่าทำไมเค้าไม่สร้างต่อ นี่มันสัญลักษณ์ของพวกไม่มี ไม่หนี ไม่จ่ายรึเปล่า ไปหารายละเอียดมาพบว่าปัญอาจจะมาจากนโยบายของรัฐบาลในยุคปี 2540 ที่เข้ามาจัดการหนี้ของสถาบันการเงิน และบังคับให้เขาขายทรัพย์สินในราคาถูก ต่างชาติซื้อไป จนสร้างความเสียหายมหาศาลให้ประเทศ

โครงการสาทรยูนีคทาวเวอร์เป็นคอนโดมีเนียมหรูใกล้แม่น้ำเจ้าพระยา พัฒนาโดยสถาปนิค รังสรรค์ ต่อสุวรรณ เริ่มสร้างในปี 2533 เส้นทางการก่อสร้างไม่ราบรื่นนัก ในปี 2535 อ รังสรรค์ ถูกจับกุมข้อหาจ้างวานฆ่าประธานศาลฎีกา ขณะถูกควบคุมตัวโครงการก็ชะงัก สถาบันการเงินไม่ปล่อยเงินกู้ให้ระยะหนึ่ง

แต่เมื่อ อ รังสรรค์ได้ประกันตัว อาคารสาทรยูนิคก็กลับมาดำเนินการสร้างต่อ โดยมีการกู้เงินจากสถาบันการเงิน ตึกสร้างใกล้เสร็จมากๆ แล้ว ประมาณ 80-90% เรียกได้ว่าเหลืออีกนิ้ดดดดเดียวก็เสร็จ คนซื้อไปกว่า 90% วางเงินดาวน์กันแล้วด้วย แต่ก็เกิดวิกฤติเศรษฐกิจในปี 2540 ขึ้นเสียก่อน

จากวิกฤติในปี 2540 บริษัทเงินทุนหลักทรัพย์หลายแห่งถูกรัฐบาลสั่งปิด หนึ่งในนั้นคือ บ. ที่ให้โครงการนี้กู้ ผลกระทบที่เกิดขึ้นคือ ไม่มีคนให้กู้เงินเพื่อทำโครงการต่อและตึกก็โดนยึดไปด้วย เพราะตัวตึกนี้เป็นหลักประกันที่ผู้พัฒนาโครงการอสังหาริมทรัพย์เอาไปค้ำเพื่อกู้เงินจากบริษัทเงินทุนฯ

บริษัทเงินทุนหลักทรัพย์ ดำเนินการโดยเอาเงินลงทุนคนอื่นมาปล่อยกู้ และการสร้างตึกนี้ กู้เงินจากบริษัทเงินทุนฯ

> บริษัทเงินทุนเป็นเจ้าหนี้ผู้สร้างตึก ถ้าสร้างจนเสร็จ ทุกคนแฮปปี้ เจ้าของโครงการขายห้องได้ คนซื้อได้ห้อง บริษัทเงินทุนฯ ได้เงินกู้คืน เอาไปจ่ายเงินคืนให้นักลงทุนได้

แต่สิ่งที่เกิดขึ้นคือตึกสร้างต่อไม่ได้ พอบริษัทเงินทุนถูกสั่งปิด รัฐบาลเข้ามายึด เพราะถือว่าเป็นทรัพย์สินของบริษัทเงินทุนหลักทรัพย์ ซึ่งต้องเอาไปบังคับขายทอดตลาดเพื่อเอาเงินไปใช้หนี้ของบริษัทเงินทุนหลักทรัพย์ ที่ไปเอาเงินฝากเงินลงทุนเขามาอีกทีหนึ่ง

ประเด็นอยู่ที่รัฐบาลเข้ามายึดแล้วเอาไปขายผ่านหน่วยงาน ปรส หรือ องค์การเพื่อการปฏิรูประบบสถาบันการเงิน ซึ่งรัฐบาลบอกว่าทำเพื่อพื้นพูกิจการของสถาบันการเงินในช่วงวิกฤติ และจะเอาเงินไปใช้หนี้ผู้ฝากเงินและเจ้าหนี้ เพื่อที่จะทำให้ดำเนินกิจการต่อไปได้ ฟังดูดีนะ แต่สิ่งที่ ปรส ทำคือ

1. เอาทรัพย์มาขายทอดตลาดแบบโละๆ ราคาถูก อาจจะถูกเกินไปเพราะขายตอนวิกฤติ และอสังหาฯ ดองไว้เดี๋ยวราคาก็ขึ้น

2. ขายแบบธรรมดาโลกไม่จำ เอามามัดรวมกันเป็นก้อนขนาดใหญ่ มูบค่าเริ่มต้นประมูลที่ 5,000 ล้านบาท ทำให้รายย่อยเข้ามาประมูลด้วยไม่ได้ (มูลค่าสาทรยูนีคตอนนั้นประมาณ 1,800 ล้านบาท)

3. ห้ามเจ้าของสินเชื่อเดิมเข้าร่วมประมูล ทำให้นักธุรกิจอสังหาหลายคนเจ๊ง ซึ่งทำไมไม่ให้เค้าซื้อของตัวเองกลับไปทำต่อวะ

4. จ้างบริษัทเลย์แมน บราเธอร์ มาเป็นที่ปรึกษา แต่บริษัทเลย์แมน บราเธอร์ ประมูลสินทรัพย์ไปได้ 11,000 ล้านบาท น่าสนใจว่าเป็นการเอื้อประโยชน์ให้ต่างชาติรึเปล่า

เจ้าของธุรกิจมองว่าถ้ารัฐบาลไม่ทำแบบนี้ แต่เปิดให้สร้างจนเสร็จ (ไม่เฉพาะตึกนี้)จะดีกว่า คนซื้อแฮปปี้ คนทำโครงการได้เงิน เจ้าหนี้ได้เงินคืนมากกว่ายึดไปขายโละราคาถูก และกฏหมายกำหนดเอาไว้ด้วยว่าถ้าเป็นทรัพย์สินที่สามารถสร้างรายได้ได้ก็ควรทำแบบนั้น ไม่ใช่เอาไปขายราคาต่ำกว่าที่ควรเป็น

มีการประเมินการว่าความเสียหายที่เกิดจากการทำแบบนี้ของ ปรส. อาจมีมูลค่าสูงถึง 600,000 ล้านบาท

ความพีคอีกอย่างคือไปหาข้อมูลต่อมาว่า ตึกร้างหลายๆ ตึกนั้น มีการอนุญาตให้เริ่มโครงการสร้างใหม่ในสมัยรัฐบาลเผ็ดกลางของประยุทธ์ เช่น XT พญาไทของแสนสิริ และหลายตึกกลายเป็นของต่างชาติไปแล้ว

ทำความเสียหายกับชาติขนาดนี้ ปรส. ต้องโดนยึดทรัพย์แน่ๆ ใช่มั้ย😡 ก็ ภายหลังมีการยื่นฟ้อง ปรส. ว่ามีการกระทำทุจริตในช่วงปี 2450-2541 ซึ่ง นายอมเรศ ศิลาอ่อน ประธาน ปรส. ในขณะนั้น ถูกศาลสั่งจำคุก 2 ปี และปรับ 2 หมื่นบาท โดยโทษจำคุกรอลงอาญา 3 ปี เท่านั้นเอง ไม่ได้เข้าคุกเลยค่ะพี่🥹

แล้วทำไมสาทรยูนีค ถึงยังไม่ถูกขายอีก ถูกทิ้งร้างเป็นแค่ป้ายโฆษณาไอโฟนอยู่ในขณะนี้

ที่จริงมีการขายทอดตลาดหลายครั้งแล้ว แต่ติดปัญหาที่ใบอนุญาตก่อสร้าง ตึกนี้ขออนญาตก่อสร้างตั้งแต่ปี 2533 ใช้กฏหมายเก่า ไม่ต้องผ่าน EIA สร้างสูงได้ เว้นระยะแค่ 3 เมตร (กฏหมายปัจจุบันต้องเว้น 6 เมตร)

ใบอนุญาตก่อสร้างเป็นชื่อ อ รังสรรค์ ถ้าซื้อไปได้แต่ตึก ไม่ได้ใบอนุญาต ขอใบใหม่ก็ยาก(ที่จริงอาจจะทำได้ถ้าเงินถึง แต่อาจจะซ้ำรอบแอชตันอโศก คือมีคนอื่นมาฟ้องในอนาคตอีก มีใบมั้ย กูจะแจ้ง!)

สรุปว่าถ้าไม่ได้ใบไปด้วยก็ต้องทุบทิ้งสร้างใหม่เท่านั้น ซึ่งคนซื้อเค้าก็อยากได้ทั้งตึกกัน

ติดที่ อ รังสรรค์ และครอบครัว ไม่ขายใบอนุญาต เพราะต้องการให้ซื้อราคาสูงจนสามารถเอาเงินมาคืนผู้ซื้อคอนโดคนอื่นๆ ได้ เป็นมูลค่าประมาณ 3,000 ล้านบาท ซึ่งไม่มีใครยอมซื้อ (เสนอตัวเลขประมาณ 600 ล้าน อ รังสรรค์จะรับไปเองแล้วขายใบให้เอาไปทำต่อ คนอื่นไม่ได้อะไรก็ได้แต่ไม่ขาย)

ทีนี้ถามว่าจะสร้างต่อเองได้ไหม สร้างให้เสร็จแล้วโอนให้คนที่ซื้อคอนโดตั้งแต่แรก แล้วเก็บเงินคนซื้อ ก็คงไม่ได้อีกเพราะมันเป็นทรัพย์ที่ถูกยึดไปขายทอดตลาดแล้ว ไม่งั้นก็ต้องซื้อกลับมาเอง ซึ่งราคาในตอนนี้คนพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ก็คงมีเงินไม่พอ (+ไม่รู้ยังติด กม ของ ปรส อยู่ไหม)

มันเลยคาราคาซังอยู่แบบนี้ อ่านจบเราก็คิดว่า มันก็ไม่ใช่แค่สัญลักษณ์ของการไม่มี ไม่หนี ไม่จ่าย แต่มันคือสัญลักษณ์ของการพยายามต่อสู้กับการใช้อำนาจรัฐที่ไม่ถูกต้อง ก็อาจจะไม่ใช่ทางที่ถูกที่สุดหรอกเพราะในมุมของคนซื้อคอนโดนั้น ผ่านมา 30 กว่าปีแล้วจนถึงทุกวันนี้เขายังไม่ได้อะไรเลย

ไม่รู้ว่าตึกสาทรยูนีคนี้จะจบลงแบบไหน จะถูกนายทุนคนไหนซื้อไปแล้วรีโนเวทกลายเป็นตึกดาดๆ สมัยนี้หรือเปล่า หรือจะยังคงเป็นตึกร้างที่มีความทรงจำที่เจ็บปวดของใครหลายคน จารึกไว้ประวัติศาสตร์ของวิกฤติเศรษฐกิจ และความล้มเหลวในการแก้ไขปัญหาของรัฐบาลไทยต่อไป

ขอแนบภาคเสริม กระทู้ในตำนานพันดริ๊ฟ เจอศพที่ตึกร้างสาทร
ตอนแรกคนไม่เชื่อ จขกท แจ้งตำรวจก็ไม่ยอมไป จนโพสต์กระทู้แล้วเป็นข่าวถึงมีการกลับไปสำรวจอีกรอบ จนเจอจริง 😨

?m.pantip.com/topic/32943074

เจอประมาณ 22:18 คอมเมนท์ที่ 900 ฝ่าๆ