Na początku lat 80. dla Moskwy stało się jasne, że wraz ze zmianą doktryny NATO i postępem technicznym dotychczasowe kalkulacje potencjału wojskowego stały się nieaktualne. Możliwości precyzyjnego, konwencjonalnego ataku na cele za linią frontu, rozwijające się techniki rozpoznania i wprowadzana cyfryzacja danych umożliwiły NATO szybką i precyzyjną reakcję w warunkach pełnoskalowego konfliktu. W tym czasie Układ Warszawski borykał się z trudnościami połączonego dowodzenia na szczeblu frontu, choć było to kluczowe do utrzymania inicjatywy operacyjnej. Wtedy też zapadła decyzja o rozwoju systemów mobilnych, jak PASUW, a także zorganizowania nowych połączonych stanowisk dowodzenia dla teatrów działań wojennych, przygotowanych do obsadzenia wyłącznie na czas wojny. 2/
Czytelnikom z pewnością znany jest program Wisła, na podstawie którego w 1969 zbudowano na terenie Polski trzy techniczne bazy rakietowe, zarządzane przez 12.GUMO i stanowiących logistyczne zaplecze planowanego uderzenia jądrowego w operacji zaczepnej lub przeciwnatarciu. 2/ 
Szefem katedry był wówczas dr hab. inż. Ryszard Bochenek, legenda polskiej fortyfikacji, a zespół tworzyło kilku młodych doktorantów, . mgr inż. Jerzy Jarzyna. Zespół otrzymał zadanie stworzenia prefabrykowanego (modułowego) schronu przeciwatomowego. 2/ m.in
Tradycyjnie już cofniemy się do czasów, z których materiały możemy swobodnie oglądać.
Najlepszym zbiorem znaków sztabowych, który udało mi się odnaleźć jest sygnaturowe opracowanie Zarządu dowodzenia SG WP z 1996, czyli z czasu, gdy nasze wojsko wychodziło z posowieckiej doktryny sztabowej, ale jeszcze nie było w NATO. Sytuacja zmusiła autorów do zestawienia znaków ze wschodu i zachodu, dzięki temu mamy unikalną możliwość ich porównania. W niniejszym wątku przejrzymy ważniejsze rozdziały tej książki z odniesieniem do odtajnionych dokumentów operacyjnych PRL. 2/
Dokumenty związane z planowaniem operacyjnym zwyczajowo aktualizowano co około 8 lat. W 1977 zatwierdzono najbardziej agresywny plan użycia wojsk Układu Warszawskiego (o tym zrobimy osobny wątek). W połowie lat 80. nastał więc czas na nowy plan, i tu historia zbiega się wraz z objęciem władzy w ZSRR przez Gorbaczowa, a priorytety operacji przesłane w rekomendacjach z Moskwy pierwszy raz stały się bardziej defensywne. 2/
Seria map sztabowych z nazwami o zapisie fonetycznym fachowo nazywa się kontrreprodukcją (bo powstała na bazie map sowieckich) i obejmuje kilkaset(!) arkuszy w skalach od 1:1MLN do 1:100 000 powstałych na samym początku lat 50 i, ku naszej uciesze, niemal całą Europę.2/ 
Rozwój wojsk zmechanizowanych w latach 50-tych zmusił Zarząd IX Sztabu Generalnego PRL do opracowania nowatorskiej na ówczesne czasy mapy przejezdności terenu. Seria nie była udana - toporny czerwony nadruk obrazujący grunty nieprzejezdne obniżał czytelność całości. Na obszar Polski składało się 295 arkuszy, a skąpy nakład sprawił, że dziś to prawdziwy biały kruk - w instytucjach i wojsku zachowały się tylko 3 komplety tych map. 2/
Słowo przedmowy.
Kiedyś opisywana tu już sowiecka mapa inżynieryjna zachodniego teatru działań powstała w latach 70. i nie była może specjalnie wartościowa pod względem treści (choćby z powodu skali 1:500k) niemniej odnotujmy ją jako narzuconą przez Moskwę charakterystykę pola walki. 2/ 
Lata 30. ubiegłego wieku to czas niesłychanego kunsztu topografów z WIG, a być może najważniejszym dziełem powstałym w tamtych latach jest właśnie Fotogrametryczna Mapa Tatr z 1934, opracowana na 2 arkuszach w dość nietypowej skali 1:20 000. 2/ 
Jeśli ktoś nie nabrał szacunku do kategorii wagowej, być może przekona go wydrukowany areał - opracowanie powstało w latach 60. dla każdego z 320 ówczesnych powiatów (patrz mapka).
Doktryna wojennego użycia Północnej Grupy Wojsk, czyli sowieckich sił w Polsce kształtowała się w latach 60. pod wpływem konfliktu na Bliskim Wschodzie. Rozpoczęto fortyfikowanie składów i lotnisk, ale przede wszystkim zdecydowano o budowie umocnionych stanowisk dowodzenia. 2/ 
O tym, że Pireneje mają swoją Linię Maginota, pełną bunkrów i wykutych w skalach tuneli, badacze dowiedzieli się dopiero w latach 90., gdy wojsko opuszczało umocnienia. Radość nie trwała długo - obiekty upatrzyła sobie ETA, i jeszcze 2 dekady nie było tam bezpieczne. 2/ 
Zaczniemy od niegdyś ściśle tajnego niemiecko - sowieckiego opisu Frontu Zachodniego. Pamiętam pierwsze rozczarowanie, gdy trafił w moje ręce. Szybko zmieniłem zdanie, gdy się zorientowałem, że większość z tych informacji do dziś nie ma na necie. 
W końcu lat 70. Wojska Lotnicze opierały się na dość licznym, lecz mocno przestarzałym sprzęcie, przede wszystkim LiM-6, mogącym atakować cele tylko w dzień i tylko przy dobrej pogodzie🙂
1. Józefińska mapa topograficzna (1779-83), nie bez powodu znalazła się w tytułowym poście. Rysowana ręcznie 200 lat temu w skali 1:28800 obejmuje . ziemie zaboru austriackiego. Niesamowite jest nawet to, kiedy została odtajniona - po 2 Wojnie Światowej! 2/ m.in
Prace nad dokumentacją trwały 4 lata, począwszy od 1969. Założenie było ambitne - skatalogować i opisać wszystkie obiekty fortyfikacyjne zbudowane przed 1945 na terytorium RP. A to było kilkanaście tysięcy obiektów - schronów, fortów, a nawet kanałów i sztolni. 2/ 
Pod koniec lat 50. w Wojskach Obrony Powietrznej Kraju (WOPK) zaszła rewolucja technologiczna - zamówiono kierowane rakiety przeciwlotnicze Dwina, naddźwiękowe myśliwce MiG-21, i wiadomo było, że skuteczne dowodzenie w wojnie wymagać będzie lepszej świadomości sytuacyjnej. 2/ 
W ramach przedmowy małe wyjaśnienie. Infrastruktura dowodzenia budowana w latach 80. była na tyle zaawansowana technicznie, że częściowo pełni swoją rolę do dziś, także w ramach NATO. Z szacunku do spraw wojskowych niektóre zagadnienia celowo pominę lub niedopowiem. 2/ 
Zacznijmy jednak od początku.