Benim için iki tür garp var, eski Batı ve yeni batı. Bence eski Batı eksileri ve artılarıyla insanlığın uygarlık serüvenlerinden en başarılısını en ileriye taşımıştı. Bu Batı'nın bir ayağı Yeruşalim'de, bir ayağı Atina'daydı. Ancak ikisi de Yunancaydı.

https://twitter.com/Akhilleusperest/status/1666023412110598144

Eski Batı Aryanilerin Yunanlılık tecrübesini Roma medeniyeti ve Hıristiyanlık diniyle birleştirerek insanlığın ufkunu epey genişletti. Bunu Orta Çağ'la yüceltip Aydınlatma ile doruğa ulaştırdı. Ancak gelişimin kuralıdır ki dorukların ardından eteklere dönülür.

Sıkça sorulduğu için (1 kere) Garp klasikleri nasıl okunmalıdır sorusuna kısaca cevap vermek istiyorum. Önce İngiliz, Rus, Alman ya da Fransız edebiyatını seçiyorsunuz (ben İngilizleri seçmiştim, siz de sakın Fransızları seçmeyin). Sonra bunların klasik eserlerinden 12 tane okuyorsunuz (en az 2'si şiir kitabı olmak kaydıyla). İlerledikçe bir sorun ortaya çıkıyor. Kitab-ı Mukaddes'i ve Antik edebiyatı bilmediğiniz için çoğu şeyi anlamadığınızı fark ediyorsunuz.

Bir kelime bütünüyle Türkçeyse genellikle ya bizzat kendisi ya da kökü Eski Türkçeye kadar izlenebilir. Eski Türkçenin söz varlığı Sir Gerard Clauson tarafından ortaya konmuştur. Dolayısıyla bizzat kelimeyi ya da kökünü merak ettiğinizde onun sözlüğüne baş vurmanız gerekir. Sözlük, kullanılan kaynakların ve bahsedilen lehçelerin açıklanmasıyla başlar. Ardından sözlükte sıkça karşılaşılan ve genellikle okurlarca dikkate alınmayan kısaltmaların anlamı verilir. Sonrasında sözlükle birlikte tespit edilen eklerin bir listesi sunulur.

Dede Korkut Oğuznameleri'ni bugünün Türkçesiyle değil de o günün Türkçesiyle okudunuz mu? Okuyun be (:

Hektor Akhaları kırarken Akhilleus, Patroklos, Automedon, Alkimedon & adını çıkaramadığım bir myrmidon. Thersites'e oyun eden Aias'la Odysseus.