รินอิซา / rinisa
ตอนนี้อิซางิ โยอิจิ อยู่ในสถานะ ‘คนคุย’ กับอิโตชิ ริน มาสามเดือนแล้ว มันก็ดีอยู่หรอกที่ระหว่างเรามันมีความพิเศษมากกว่าเพื่อน แต่จะว่ายังไงดี อีกฝ่ายดันดูไม่กระตือรือร้นเลยนี่สิ หรือว่าจริง ๆ แล้วที่รินยอมคุยกับผมเป็นเพราะรำคาญกันนะ ผมชักเริ่มไม่มั่นใจซะแล้วสิ..
เราแชทหากันบ่อย ๆ แต่ส่วนมากจะเป็นอิซางิมากกว่าที่เป็นฝ่ายทักไป ไม่สิ ทุกครั้งเลยล่ะ ทุกครั้งที่คุยกันคนที่เป็นฝ่ายทักไปก่อนคือตัวอิซางิ ครั้งนี้ก็เช่นกัน

อ่า วันนี้รินก็จบบทสนทนาด้วยสติกเกอร์อันนี้อีกแล้ว

รินอิซา / rinisa
อิซางิแอบชอบริน ชอบมานานแล้ว เขาก็จำไม่ได้เหมือนกันว่ามันเกิดขึ้นตั้งแต่ตอนไหนที่เขาเอาแต่คอยคิดถึงเรื่องของอีกฝ่าย มันเริ่มจากทีละครั้งสองครั้ง และเพิ่มมากขึ้นจนทำให้หัวใจรู้สึกสับสัน ทุกครั้งที่ได้คุยกัน ก็ทำให้หัวใจรู้สึกพองฟู นี่น่ะใช่ความรักหรือเปล่านะ—-

วันนี้รินก็นั่งริมประตูอีกแล้ว อิซางิน่ะชอบแอบมองอีกฝ่ายตอนที่เดินผ่านห้องเสมอ สำหรับเขาน่ะ ขอแค่ได้เห็นหน้ารินก็ดีใจแล้ว แต่ถ้าวันไหนบังเอิญได้สบตากัน วันนั้นเขาก็จะใจเต้นแรงเป็นพิเศษ

รินอิซา / rinisa
อิซางิเลือกฝึกภาษาอังกฤษด้วยการฟังเพลงสากล ยจจังก็นอนเสียบหูฟังฟังเพลงตามปกติ แต่สิ่งเดียวที่แปลกไปคือไอเจ้าคนที่นอนฟังอยู่ข้าง ๆ เขาคืออิโตชิ รินนี่ต่างหาก !

อยู่ ๆ เจ้าตัวก็เดินเข้ามาล้มตัวลงนอนข้างเขา พร้อมแบมือข้างหนึ่งเหมือนจะขออะไร อิซางิก็งงๆ แต่ในมือมีแค่หูฟังก็เลยยื่นให้ไป อีกฝ่ายพอได้หูฟังก็ยัดใส่หูแล้วนอนฟังเพลงเงียบๆ บรรยากาศในห้องตอนนี้เงียบสงัดนอกจากเสียงเพลงที่ดังอยู่ในหูแล้วก็มีเพียงเสียงลมหายใจเบาๆของพวกเขาเท่านั้น