ایران سر پاسخ دادن به حمله اسرائیل را ندارد. خیلی هم خوشحال است که ظاهر حمله به گونه‌ای بوده که اگر پاسخ ندهد، چیزی از اعتبارش کاسته نمی‌شود اما وضعیت به همان خطرناکی پیش از حمله دوم اسرائیل است. احتمال حمله بعدی اسرائیل بسیار زیاد است. عراقچی دوره افتاده و ... (۱/۷) و به هر دری می‌کوبد تا جلو حمله بعدی اسرائیل را بگیرد اما این نتانیاهوست که قصد کوتاه آمدن ندارد. او در توان خود می‌بیند که نام خود را در تاریخ اسرائیل به نام رهبری ثبت کند که شاخ ایران را شکسته و خطر حماس و حزب‌الله را از سر کشورش رفع کرده. مصمم است به این هدف برسد. (۲/۷)

دلایلم درباره این نظر نامحبوب:
خود را جای تهیه‌کننده یا هر مسئولی بگذاریم که در گوش مجری به او خط می‌دهد و اختیار قطع میکروفنها را دارد. فرض کنیم او بی‌طرفی را کاملاً رعایت می‌کند و آنجایی را که وارد حرف پزشکیان شد و به خودش حق هم داد، نادیده بگیریم. (۱/۱۰)

https://twitter.com/mrd_farahmand/status/1803727989621903696

وضعیت را کاملاً فرضی در شبکه‌ای حرفه‌ای و بی‌طرف در نظر بگیریم: تهیه‌کننده اجازه داد شهاب اسفندیاری به محمد فاضلی حمله کند و تذکر نداد که وارد مسائل شخصی نشود چون این حمله را می‌توان در جهت زیرسؤال بردن صلاحیت مشاور فرهنگی پزشکیان ارزیابی کرد و … (۲/۱۰)

دیشب که مناظره وحید اشتری و علی همدانی را تماشا می‌کردم، بسیار برآشفتم از اینکه آقای همدانی یک‌تنه تمام حیثیت و اعتبار حرفه‌ای رسانه‌ای را لگدکوب کرد که ۲۱ سال از عمر حرفه‌ای‌ام را در آن سپری کردم. (۱/۱۰) هر بیننده این مناظره به این نتیجه می‌رسید که اگر این آقای همدانی به گفته خودش پس از شانزده هفده سال کار «حرفه‌ای» در بی‌بی‌سی به اینجا رسیده، چنین رسانه‌ای چه اعتباری می‌تواند داشته باشد؟
مناظره ظاهراً قرار بود در سنجش و ارزیابی دو روایت از مرگ مشکوک نیکا شاکرمی باشد: (۲/۱۰)

از بسته شدن من‌و‌تو بسیار افسوس خوردم. شبکه‌ای بود که در موفقیت و خلاقیت، قامتی بلندتر از دیگر شبکه‌های فارسی زبان خارج از کشور داشت. اینکه شبکه‌ای را از بیخ و بن، بدون وصل بودن به سازمان بزرگتری بسازی و بالا بیاوری، همیشه هویت خود را حفظ کنی ... (۱/۲۲) موفقیتت ناشی از خلاقیتت باشد و نه شانس آوردن و سوار شدن بر موج حوادث، هنر بزرگی است که من‌وتو در آن یگانه بود.
تأثیرگذاری من‌وتو بر مخاطب ایرانی عمیقتر و پایاتر از دیگر شبکه‌های فارسی‌زبان بود. شش سال پیش که شعار «رضاشاه روحت شاد» سرداده شد، از همین تریبون گفتم که ... (۲/۲۲)

کشتار هولناک غیرنطامیان در بیمارستان اهلی غزه می تواند فرصتی برای جلوگیری از فراگیرتر شدن آتش جنگ شود. فشار بر اسرائیل برای پذیرش آتش بس افزایش یافته و زمینه فراهم شده تا طرفین درگیر به توافقی رضایت دهند که در سایه این آتش بس، تبادل اسرا و گروگانها صورت گیرد، … (۱/۷) کمک خارجی وارد غزه شود و از حماس تضمین گرفته شود که از این فرصت برای تجدید قوا و ضربه زدن به اسرائیل بهره نخواهد گرفت. امریکا، مصر، اردن و محمود عباس به دنبال این راه حلند. به نظر می رسد ایران و حماس هم به این راه حل راضی اند اما بعید است نتانیاهو رضایت دهد … (۲/۷)

نوذر آزادی که در تلویزیون پیش از انقلاب با نام شخصیت کمدی اش، جعفر قاطبه و تکیه کلامش «ای آخ» شهرت چشمگیری داشت، در سن هشتاد و دو سالگی در آلمان درگذشت. نام اصلی اش نوذر فیروز بود اما با نام خانوادگی مادر کرمانشاهی اش (آزادی) خود را در عرصه هنر معرفی می کرد (۱/۵) پدرش که افسر ارتش و اهل اراک بود، دل خوشی از بازیگری و این جور قرطی بازیها نداشت.
نوذر آزادی تا بیست و چند سالگی در کرمانشاه زیست و کاراکتر جعفر قاطبه را هم از پاسبانی در این شهر به نام تقی گرفت که همین گونه حرف می زده و رفتار می کرده و مایه تفریح ملت بوده. (۲/۵)

محمد یزدی رفت و نام نکویی بر جای نگذاشت. گرچه عمرش به ویرانگری گذشت اما انصاف نیست از یک نکوکاری بزرگ او یاد نکنیم و آن تلاشی بود که برای سیاست تنظیم خانواده کرد. پرچمدار مبارزه با رشد جمعیت شد و با پشتکار، این سیاست نیکو را پیش برد. (۱/۸) پس از نخستین سرشماری عمومی پس از انقلاب که در سال ۱۳۶۵ انجام گرفت، مشخص شد که رشد جمعیت بسیار بالاتر از آن است که گمان می رفت و نرخی نگران کننده دارد. محمد یزدی در آن زمان نایب رئیس مجلس بود. همو بود که زنگ خطر را به صدا درآورد، هم جلو روحانیت سنتی ایستاد (۲/۸)

بنیانگذار سمپاد (سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان) هم قربانی کرونا شد. خدا رحمتش کند. در دهه شصت، جواد اژه ای از نامهای عجیب و توجه برانگیز بود که از تلویزیون می شنیدیم. فکر می کردیم شاید اجدادش از دریای اژه آمده اند. نمی دانستیم اژه جایی است طرفهای اصفهان. (۱/۱۳) چیز دیگری که نمی دانستیم این بود که او داماد بهشتی است.
ربط جواد اژه ای به انقلاب همان نسبت خویشاوندی اش با بهشتی بود وگرنه هیچ سابقه انقلابی نداشت. در زمان انقلاب داشت در اتریش درس می خواند. نمی دانم آیا درسش را تمام کرد یا نه (۲/۱۳)

بی بی سی عربی با یکی از سوریهایی گفتگو کرده که برای جنگ به جمهوری آذربایجان رفته است. او می گوید هفته پیش و قبل از اینکه جنگ دربگیرد، سیف ابوبکر فرمانده لشکر حمزه (از گروههای مسلح سوری) به او و دیگر جوانان پیشنهاد داده ... (۱/۶)
bbc.com/arabic/middlee… برای شغل نگهبانی مکانهای نظامی به جمهوری آذربایجان بروند و ماهی دو هزار دلار دستمزد بگیرد.
دو هزار دلار پول خیلی زیادی بوده که می توانسته زندگی اش را عوض کند. تحقیقات محلی نشان می دهد نود درصد مردم مناطق زیر حاکمیت گروههای مسلح در شمال سوریه از تأمین هزینه زندگی ناتوانند، (۲/۶)

خدابیامرز شیخ صباح امیر کویت به «پیر دیپلماتهای عرب» معروف بود. از مدت کوتاهی پس از استقلال کویت تا زمانی که امیر شد یعنی بیش از چهار دهه وزیر امورخارجه و معمار سیاست خارجی کشورش بود. در همه این سالها و تاکنون، کویت سیاست خارجی محتاطانه و محافظه کارانه ای داشته ... ۱ از جنجال و تنش دوری کرده. در نزاعهای میان کشورهای عربی، کوشیده همیشه میانجی باشد نه یک طرف دعوا. اینکه با این همه تدبیر در سیاست خارجی، صحنه تاخت و تاز صدام شد، از بدشانسی و آفت همسایه بد بود. ۲

بر خلاف درگیریهای گهگاه در ۳۰ سال گذشته، درگیری امروز در قره باغ ظرفیت بالا گرفتن دارد، ظرفیت اینکه به طول بینجامد یا سرآغاز رشته درگیریهایی در فاصله های زمانی کوتاه شود. دلیل عمده اش، آمادگی نظامی در هر دو طرف از هفته ها پیش است. (۱/۱۴) در ارمنستان، بسیج عمومی اعلام شده و نیروهای احتیاط به خدمت فراخوانده شده اند. در جمهوری آذربایجان بخشی از نیروهای احتیاط را به سربازی برده اند و حتی شماری از خودروهای شاسی بلند شخصی را پلیس از صاحبانشان گرفته و تحویل ارتش داده است. (۲/۱۴)

کسانی که اخبار مربوط به نامزدی ایمی کونی بارت برای قضاوت در دیوان عالی ایالات متحده را در رسانه های امریکایی دنبال می کنند، لابد این وصف را درباره اش شنیده اند، که گاه برای تحقیرش به کار می رود:
Speaking in tongues
(۱/۵) ترجمه این عبارت به فارسی حتی به صورت تحت اللفظی سخت است. در زبان علمی به آن گلوسولالی می گویند (به انگلیسی: گلوسولالیا) که من معادلی فارسی برایش ندیده ام. معنای عام و گل و گشاد گلوسولالی این است که کسی به زبانی سخن بگوید که آن را نمی فهمد. (۲/۵)

روزنامه کویتی الجریدة که خبر از مذاکرات پنهانی میان ایران و آمریکا داده، پیش از این خبرهای پرت و پلا درباره ایران داده و از این رو، اعتماد به آن سخت است. اینکه مذاکراتی پشت پرده در جریان باشد، ممکن و محتمل است و نشانه خوبی هم هست چون ... ۱ اگر واقعیت داشته باشد، نشان می دهد آقایان همه تخم مرغهایشان را در سبد بایدن نچیده اند. اما از سوی دیگر، نام کسی به عنوان خبرنگار روی این خبر خورده که به نظر می رسد وجود خارجی نداشته باشد. روزنامه تصریح کرده که او این خبر را از تهران فرستاده در حالی که ... ۲

برخی دوستان از نوشته دیشب من انتقاد بجایی کردند که چرا نام پایتخت اردن را به جای امان، عمان نوشته ام. یاد آقای حکمت، سردبیر عزیزمان در روزنامه های خرداد و فتح (در سالهای ۷۷ تا ۷۹) افتادم که وقتش خوش و سایه اش برقرار باد. روزی با اندکی عتاب گفت ... (۱/۱۳) یعنی چه که عمان را امان و خرطوم (پایتخت سودان) را خارطوم می نویسید. ایشان در زبان عربی استاد بود و آب را از سرچشمه می خورد: اخبار جهان عرب را در رسانه های عربی دنبال می کرد. اما چون تا پیش از سردبیری روزنامه خرداد، سر و کاری با عالم روزنامه نگاری در ایران نداشت، (۲/۱۳)

نام خبرنگار روزنامه اورشلیم پست که با نتانیاهو به امریکا رفته، توجهم را جلب کرد: لَهَو خارکف.
نام خانوادگی اش که پیداست نشانه انتساب نیاکانش به شهر خارکف در روسیه است. اما نام عبری اش لهو، همان لهب عربی است که به گمانم مناسبترین برابرنهاد پارسی برای آن، گدازه باشد. (۱/۵)

https://twitter.com/LahavHarkov/status/1305236181270048774

در اصطلاح اهل منقل، وقتی زغال خوب می گیرد، یعنی آن قدر باد می زنند تا دیگر دود نمی کند و سرخ و گداخته می شود و آماده پذیرش سیخهای کباب (یا کاربردهای دیگر)، آن سرخی زغال را در عربی، لهب یا لهیب می گویند. (۲/۵)

این داستان دوستی امارات و اسرائیل خیلی بامزه است. نتانیاهو گفت می خواهد شرق کرانه باختری را به اسرائیل ضمیمه کند. امارات آمد وسط گفت: نه تو رو خدا ضمیمه نکن. اینها دیگه بچه های خوبی می شن. نتانیاهو گفت باشه ضمیمه نمی کنم. امارات گفت اه ما با هم قهر بودیما حالا حرف زدیم. (۱/۶) نتانیاهو گفت: آره بابا قهر چیه آشتی خوبه.
دوستی شان مبارکشان باشد، امیدوارم همه با هم دوست باشند اما جالب، منتی است که امارات سر فلسطینیها گذاشته. محمد بن زاید برگشته به فلسطینیها گفته: دیدین؟ اگه ما نبودیم همین چس مثقال زمینی هم که دارین رفته بودا. (۲/۶)

این نمایی از کارخانه ازت روستاوی در شهر روستاوی گرجستان است که نیترات آمونیوم، عمدتا برای مصرف به عنوان کود کشاورزی تولید می کند. هفت سال پیش ۲۷۵۰ تن از تولیدات این کارخانه را بار زدند تا به موزامبیک ببرند. (۱/۹) بار را این کشتی حمل کرد به نام روسوس (یا رودوس) که تابعیت مولداوی داشت اما در مالکیت یک سرمایه دار روس ساکن قبرس به نام ایگور گرچوشکین بود (هنوز هم در قبرس زندگی می کند). خدمه کشتی دو نفر روس (از جمله ناخدا) و هشت اوکراینی بودند. (۲/۹)

#سریال_تهران با سرمایه گذاری مشترک و همکاری سازمان سینمایی اوج وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و سازمان موساد، وابسته به دولت اسرائیل ساخته شده. (۱/۱۰) اطلاعات سپاه بدون همکاری موساد محال بود بتواند در سریالی، مأمورانش را تیزهوشتر و کاردرست تر از جیمز باند و همکاران موساد را مشتی ببوی خنگ بنماید. (۲/۱۰)

کشتی اکتشاف نفت ترکیه در برابر همه اعتراضها رفت تا کارش را در دریای مدیترانه آغاز کند. یکی از علتهای اصلی انگولک کردن ترکیه در لیبی، چشمداشت به منابع نفت و گاز دریای مدیترانه است. (۱/۷) می خواهد با دولت طرابلس قرارداد تعیین حدود دریایی هم برای مشروعیت بخشیدن به عملیات اکتشافی اش امضا کند، یعنی با دولتی که فقط بر شمال غرب لیبی حاکم است و به اتکای ترکیه و قطر پابرجاست. مانع اصلی، یونان است که ... (۲/۷)

حرفهای آقای واحدی درباره مرحوم ابوالقاسم سرحدی زاده شنیدنی است، بویژه اشاره هایی که به نامه پسر آقای سرحدی زاده می کند و آخرین گفته های او در مصاحبه سانسور شده اش، مصاحبه ای که در آن از انقلابی بودن ابراز پشیمانی کرده و ... (۱/۸)
شکست این نظام برخاسته از انقلاب را محتوم دانسته.
ابوالقاسم سرحدی زاده چند روز پیش درگذشت اما یاد چندانی از او نشد. او از مبارزان مسلح در زمان شاه بود که چهارده سال جوانی اش را در زندان گذراند و با انقلاب آزاد شد. (۲/۸)

از وقتی ایا صوفیا دوباره مسجد شده، رسانه ها روی لعن و نفرین اردوغان متمرکز شده اند. من در گزارشم درباره نخستین نماز جمعه در ایا صوفیا پس از ۸۶ سال، کوشیده ام از این نگاه یکسویه بپرهیزم و نشان دهم که ... (۱/۱۰)

https://twitter.com/bbcpersian/status/1286707003067334659

تا از روزن هواداران تبدیل ایا صوفیا به مسجد هم نگاه نکنیم، درک درستی از این تصمیم نخواهیم داشت. عنایت داشته باشید که چه در گزارشم و چه در این نوشته، به واقعیتهای موجود پرداخته ام که نادیده گرفته شده نه اینکه این واقعیتها را تبلیغ یا با آنها همدلی کنم. (۲/۱۰)