Yıllar evvel boşanmak için bir beyefendi gelmişti ofise, buyur ettim çayını verdik, başladım dinlemeye. “Avukat bey 3 senelik evliyim, huzurlu tek günüm yok, iki güzel söz duyamadım karımdan, boşanmak istiyorum” dedi. Peki siz güzel sözler söyler misiniz? Deyince duraksadı. Duvarda asılı duran sazımı gösterdim, “çalmak ister misiniz?” Dedim. “Çalamam ki” dedi, “olsun bi deneyin” dedim. Çalamadı tabi ki, kulak tırmalayan sesler çıkardı, sonra ben aldım sazı elime, Neşet babadan “neredesin sen?” Türküsünü acemice çaldım. Sazı kenara koydum, “bakın ilişki dediğimiz

Evet günlerdir Gassal aşağı Gassal yukarı, “izlediniz mi?” “Beğendiniz mi?” Soruları gelip duruyor, tabii ki izledim. Tabi derken ürün yerleştirme yok aman yanlış anlaşılmasın, zira ortalık Gassalı beğenenler ve gömenler olarak iki ayrı grupla dolu. Ee dizinin reklamı “ben ölünce beni kim yıkayacak?” Afişleri ile yapılınca bir grubu kızdırdı. Reklamından bahsetmeden diziye girmek eksik kalır çünkü böyle bir reklamla Gassal diye bir dizi yayınlanacağını öğrenince hemen herkesin aklına Muhafazakar camia için İmam Hatipli güzellemesi yapılan bir dizi algısı geldi. Dizi yayınlanınca işim öyle olmadığı ortaya çıktı, cenaze namazı dışında namaz sahnesi bile olmayan bir dizi, hoş olsa ne olur onu da anlamadım ya neyse. Gelelim hikayeye, Ahmet Kural Baki isimli bir Gassalı canlandırıyor, belli ki roluna iyi hazırlanmış diyeceğimi sanıyorsanız… Yahu bu adamların işi bu her dair hazır olacak zaten. Yalnız bir adamın hikayesi ve ölüm korkusu işleniyor hikayede, hikaye komedi öğeleri içeren bir dram, bu komedi öğelerinin başarısı izleyenden izleyene değişir ama şunu söyleyelim, “değişik” bir iş.

Yılbaşı demek piyango demek, piyango denince aklıma Semahat ablanın hikayesi gelir. Bir kaç sene evveldi, ofiste yeni yıl öncesi son mesai günlerindeydik. Semahat abla ve bana çay getirdi sekreterimiz, her sene piyango bileti aldığını bildiğimden takıldım Aylin’e; piyango çıkarsa son çaylar desene, dedim. “Aa olur mu öyle şey avukat bey, hem bana çıkmaz zaten bizimkisi boş ümit” deyince Semahat abla araya girdi, hiç öyle deme çıkar, zamanında benim kocama çıktı size de çıkar niye çıkmasın? Dedi. Aylinle ben ikimiz de şaşkın şaşkın Semahat ablaya bakarak “hadi be” Dedik içimizden. Büyük ikramiye falan değildir heralde di mi diye ekledim ben, Semahat abla güldü, yoo büyük ikramiye çıktı Eşref’e, ondaki eşek şansıdır küçüğü kesmek onu. Semahat abla sorularımızdan meraklandığımızı anladı, ee meraklanmaz mı insan, büyük ikramiye kazanan birinin hayatını elbette merak ediyorduk. Ayline döndüm, sen bize kahve yap da Semahat abla detaylı anlatsın bize bu meseleyi dedim.

Uzun yıllardır otobüs yolculuğu yapmam, otobüs yolculuğu kısa süreli arkadaşlık gibi, aile olmak gibi bir şeydir, sonunda da ayrılık olduğundan sevmem otobüs yolculuklarını, hem otogarda binerken ayrılık vardır hem inerken ayrılık. Üniversite öğrencisi olduğum zamanlar uçağa binmek büyük meseleydi, sınav sonuçları da son günlerde belli olduğundan genelde otobüsle giderdim memlekete. Yanıma sohbeti düzgün, kokusu keskin olmayan biri düşsün diye de dua ederdim binmeden. Yaşı falan önemli değil, sohbeti güzel olursa yandakinin yol da çabucak biterdi, Esenler otogardan bindim otobüse, yan koltukta kimse yoktu, belli ki Dudulluda dolacaktı yan koltuğum, tahmin ettiğim gibi oldu, Giresun yolcusu bir amca bindi yanıma, “şanslısın amca benden sonra bindin benden önce ineceksin” dedim, o da bana döndü “sen genç adamsın, yarım saat evvel çizmelerimi yıkadım da geldim” dedi.

Avukatlığımın ilk günleri, maaş yetmiyor, CMK seminerini tamamlayıp CMK kapsamında da görevlendirme almak için can atıyorum. Vatandaşın anlayacağı dil ile CMK avukatlığı devletin atadığı avukat olarak bildiğiniz şey, ceza davalarında, soruşturma ve kovuşturma aşamasında belli şartlar varsa o avukat yanınızda olacak, avukatsız ifade alınmaz. Neyse tekniğe boğulmayalım ben eğitimi aldım sisteme kaydoldum, gecenin bi yarısı telefonum çaldı, arayan numara CMK servisi, konuşan ses robot. Görev yerini ve suçu söylüyor, kabul edersen 1’e basıyorsun göreve gidiyorsun. İlk iş ilk heyecan, suçu bile dinlemeden bastım 1’e. Gecenin bir yarısı gündüzleri bile insanı tedirgin eden o ilçenin karakol binasına girdim.

Arkadaşlar siz siz olun her yere kulak misafiri olmayın, benim şöyle bir özelliğim var, oturduğum restoranda diğer masalarda ne konuşulur duyarım. Bu özelliğim benim başıma nasıl bela oldu, nasıl hayatım kayıyordu anlatayım da dinleyin. Doğu illerimizden birinde duruşmam var, sabah erken saatlerde erkenden Atatürk havalimanına gittim başladım uçağı beklemeye. Bilenler bilir havalimanına hep erkenden giderim, duruşmaya da öyle. Havalimanında uçağı beklerken uyur gibi yaparak etrafımdaki tüm diyalogları dinliyordum, kimi amcasının cenazesine, kimi bibisinin düğününe kimi de evine gidiyordu. İlginç bir diyaloğa şahit olmadım, boarding açılır açılmaz uçağa girdim. Sonlara kalmam çünkü overbooking nedeniyle uçağa alınmama ihtimalini bilirim. Overbooking dedikleri şey de şu; havayolları bazı yolcular uçağa gelmez diyerekten üç beş bilet fazla satıyor, herkes uçağa gelirse en son gelenleri almayıp tazminat ödüyorlar, aklınızda olsun yani bilet alıp uçağa binememek diye bir şey de var. Neyse uçağa bindim.

Arkadaşlar evlilikte küslük olmaz, olursa boşanma olur, tartışma, naz, cilve vs olur ama küslük olmaz, küsersen ölürsün. Ben hanıma 3 gün küstüm az kalsın ölüyordum, “yahu hoca abartma hanıma küsünce insan ölür mü?” dediğinizi duyar gibiyim ama dinlemeden karar vermeyin. Geçen sene bu zamanlar İncir çekirdeğini doldurmayacak bir mevzudan tartıştık hanımla, incir çekirdeğini doldurmayacak mevzu diyorum ya lafın gelişi sanmayın, mevzu cidden incir mevzusu, hani şu turşunun iyisi limondan mı sirkeden mi olur sahnesinin bir değişiği, hanım internetten incir sipariş etmiş, ben de yedim beğenmedim.

3 sene evvel bir cumartesi günü hanımın canı çiğ köfte çekti, dur dedim Beylikdüzü’nde çiğ köftesi güzel bir mekan var gidip alayım. Giyindim çıktım evden, şeytan bu dürtükleyecek ya dürtükledi beni, çok meşhur bir Alman Otomobil bayisinin önünden geçerken “bir bakayım araba var mı?” diye kırdım içeriye, ulan sen çiğ köfte almaya çıktın ne işin var araba bayiinde demeyin, erkek milleri boş zamanlarında sarı siteden araba bakar, biraz daha boş zamanı varsa bayide araba bakar. Neyse uzatmayalım girdim içeriye, piyasa “araba yok” haberleriyle çalkalanıyor, ben de aslı var mı diye bi dolanayım dedim, elemana SUV bir araç sordum, “sadece 1 tane var, o da şurda, renk paket seçeneği yok” dedi. Bu arada arabayı değiştirmek gibi bir düşüncem de yok ha, iş olsun, 2 gün evvel hanım bulaşık makinesini değiştirelim demiş, ben de mümkün değil ayı zor döndürüyorum diye sallamışım. Mevzu dağılmasın arabayı incelemeye başladım, etrafında dolanıyorum, bir adamla bir kadın geldi, onlar da arabayı incelemeye başladı. Adam arabayı yanındaki

Hadise’nin boşanacağını nerden biliyordunuz hocam diyorlar. Toplanın anlatayım, doğamamış erkek sendromu olarak adlandırdığım bir gerçek var, azcık tarif edeyim doğamamış erkeği; doğamamış erkek annesi tarafından sürekli kollanan, pışpışlanan, aslanım, kaplanım, canım, cicim diye yetiştirilen bir türdür, annesi ondan kopamaz, o annesinden kopamaz, annesine aşırı bağlıdır, annesi de ona, bu duygunun psikolojik tanımını, nedenlerini uzmanları yapar ancak bu erkekler genelde başarılı kadınlarla ilişki yaşamak ister, belli bir süre sonra da karşıdaki

Bundan aylar evvel dedemizi “inme” şüphesiyle Acilden Özel bir üniversite hastanesine yatırmıştık. Hastamıza 1 adet stent takıldı ve 3 gün için 34 bin₺ para ödemek durumunda kaldık, hastamız o durumdayken alınan tüm haksız bedellere “SGK ve Sağlık Bakanlığına” güvenerek eyvallah Dedim çünkü SUT tebliğine göre özel hastanelerin alabileceği maksimum katkı payları bellidir, fazlasını alırsa SGK yaptırımı ile bu bedeli geri ödemek zorundadır. Ancak hastanenin rahat tavırları “dilediğiniz yere şikayet edin” havaları bende şüphe uyandırdı, helal olsun hastane