Η πολιτική είναι μια κοινωνική λειτουργία πολεμικού χαρακτήρα - ο αντίπαλος είναι πολέμιος, όχι εχθρός (Carl Schmitt, μη μου πείτε ότι κατέληξε ναζί, το ξέρουν κι οι πέτρες. Ωστόσο, η ανάλυσή του για την αστική δημοκρατία είναι ευρύτατα αποδεκτή).
⬇️ ⬇️
Συνακόλουθα, οι πολιτικοί οργανισμοί (τα κόμματα δηλαδή), δομούνται στη βάση μιας αντιπαλότητας απέναντι σε άλλα κόμματα. Η συνεχής δράση των απειλητικών αντιπάλων, αναγκάζει κάθε κόμμα (που στόχος του είναι η εξουσία) να ελίσσεται, να αναδιαμορφώνεται συνεχώς,
⬇️

Κάπου στα 1983-84, χτύπησε το τηλέφωνο στη Νεολαία ΠΑΣΟΚ Λάρισας.
- Τον σύντροφο Μαυροφίδη.
- Ναι, εγώ.
- Έλα, από Επιτροπή Νεολαίας. Είναι μια θέση συμβούλου σε θέματα Πολιτισμού, στη Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς. Σε ενδιαφέρει;
- Εεε…. δε ξέρω από Πολιτισμό…
> >
- Ε παίζεις πιάνο, δεν παίζεις;
- Τι σχέση έχει αυτό;
- Ε ορίστε, ξέρεις. Ο μισθός είναι 80.000 δρχ.
- Δεν ξέρω, δεν μπορώ να αναλάβω τέτοιο πράγμα.
- Καλά, κοίτα να δεις, βασικά θέλουμε κάποιον, όπου έχουμε πρόβλημα, διαφωνίες και τέτοια, ξέρεις, να πηγαίνει,
>

Στα 1982, Λιβανέζοι χριστιανοί φαλαγγίτες, σφάζουν με μεγάλη αγριότητα κάπου 3500 Παλαιστίνιους πρόσφυγες σε δυο μέρες, ενώ ο ισραηλινός έχει κυκλώσει τα στρατόπεδα προσφύγων, κρατάει τσίλιες, έχει μπλοκάρει τις εξόδους και φωτίζει με φωτοβολίδες. Οι ένοπλες παλαιστινιακές
> >
δυνάμεις είχαν ήδη αποχωρήσει από τον Λίβανο, όπως κι η πολυεθνική δύναμη που επέβλεπε την εκεχειρία. Η σφαγή συνεχίστηκε για 48 ώρες αδιάκοπα, 16 με 18 Σεπτεμβρίου. Σφάζονται άμαχοι, γυναικόπαιδα και βρέφη, μαρτυρίες για νεογέννητα που τους έλιωσαν το κεφάλι με αρβύλες.
>

🧵Λοιπόν, για να δούμε: η Χαμάς είναι τρομοκρατική ισλαμοφασιστική οργάνωση. Το Ισραήλ είναι κράτος-δολοφόνος. Το Ισλάμ είναι θρησκεία μίσους.
Και διάφορα άλλα.
Το κλειδί εδώ, βρίσκεται στη λέξη «είναι». Το λες, και αυτόματα μια πραγματικότητα (μια κατάσταση των πραγμάτων)
> >
εμφανίζεται. Όπως ο Θεός, έλεγε εκείνος, κι ο κόσμος φτιάχτηκε, και βράχνιασε την 7η μέρα και ξεκουράστηκε.
Το «είναι», (η οντολογία δηλαδή που λέει κι η Φιλοσοφία), έχει το μεγάλο πλεονέκτημα ότι απλοποιεί τα πράγματα· έως αηδίας. Μαζί με την εικόνα του κόσμου, απλοποιεί
>

Στις 8 Σεπτεμβρίου 1941, οι ναζί μαζί με τους συμμάχους τους Φινλανδούς, ξεκίνησαν την πολιορκία του Λένινγκραντ, της πόλης της επανάστασης. Η πολιορκία κράτησε 872 μέρες, μέχρι τις 27 Γενάρη 1944. Η βασική τους επιδίωξη ήταν να εξοντώσουν τον πληθυσμό με την πείνα, το κρύο
> >
και τις αρρώστιες. Πράγματι, χάθηκαν 1.500.000 κάτοικοι, ενώ 1.400.000 γυναικόπαιδα στάλθηκαν εκτός πόλης, πολλοί όμως κι από αυτούς χάθηκαν, μια κι οι ναζί σκότωναν όποιους προσπαθούσαν να φύγουν. Έτρωγαν δερμάτινες ζώνες, ψωμί από ροκανίδι, κι οτιδήποτε ζωντανό υπήρχε.
>

⬇️Θρεντ μακροσκελές, κι όποιος μπορεί ας καταλάβει 🤷‍♂️⬇️
«Η κοινωνία είναι συντηρητική, οι Έλληνες είναι κατά βάθος δεξιοί», κτλ.
Έχουν οποιαδήποτε βάση τέτοιοι ισχυρισμοί; Ή καλύτερα: μπορεί να έχουν;
> >
Καμιά τέτοια βάση δεν υπάρχει. Η κοινωνία είναι όπως είναι, την κάθε στιγμή. Και το πώς είναι, εξαρτάται από τον παρατηρητή, αλλά κι από την ίδια. Επικοινωνούμε, κι αλλάζουμε την κοινωνία και ταυτόχρονα η κοινωνία μας αλλάζει.
Οπότε, τι είδαμε προχτές;
>

Για να δούμε λοιπόν για τη σοσιαλδημοκρατία που φαίνεται να έχει πολλούς λάτρεις. Ή μάλλον να δούμε το συνώνυμό της (και μοναδικό της επιχείρημα) το κράτος πρόνοιας (ΚΠ) ή (γερμανιστί) «κοινωνικό κράτος».
Το ΚΠ λοιπόν, είναι μια ιδέα της ηπειρωτικής Ευρώπης,
> >
κι έλκει την καταγωγή του από πολύ παλαιότερες προσπάθειες, πχ την ελισαβετιανή Αγγλία («νόμοι για τη φτώχεια», «σύστημα της Speenhamland» αργότερα). Στη νεότερη εκδοχή, στήθηκε από τον Μπίσμαρκ στη Γερμανία.
Τέλος πάντων, η βασική ιδέα είναι, ότι αν κάποιος πολίτης
>

Ο Παπαχελάς λοιπόν αναφέρει και τι συνέβη με την υπόθεση του αντιτορπιλικού Κοτζάτεπε, που βύθισαν μόνοι τους οι τούρκοι στην Κύπρο. Ο Ετσεβίτ μιλώντας με αμερικανούς τότε, τους είπε ότι οι έλληνες κατεβάζουν πλοία στην Κύπρο που έχουν υψώσει πονηρά τουρκική σημαία
> >
και έχουν και πράκτορες που μιλάνε τούρκικα στους ασυρμάτους, για να τους κοροϊδέψουν. Ε, και βύθισαν το Κοτζάτεπε, ενώ έθεσαν εκτός μάχης και άλλα δύο δικά τους αντιτορπιλικά. cnn.gr/focus/story/32…

Για να ξέρουμε τι μας γίνεται: η μειονότητα χαρακτηρίζεται από τη συνθήκη της Λωζάνης ως «μουσουλμανική». Κυρίως λένε κάποιοι, γιατί τότε δεν υπήρχε ακόμα ο όρος «τουρκικό έθνος».
Όπως κι αν έχει, ο όρος διατηρήθηκε μέχρι που η Βουλγαρία («εχθρός» τότε) είπε ότι οι Πομάκοι
> >
έχουν βουλγαρική καταγωγή, εκεί στη 10ετία του 1950 (η Βουλγαρία μάλλον είχε δίκιο). Τότε λοιπόν, στη καρδιά του Ψυχρού Πολέμου, αποφασίσαμε (το ελληνικό κράτος) ότι δεν θα χαρίσουμε τους Πομάκους στον (τότε) εχθρό, την ώρα μάλιστα που η Τουρκία ήταν νατοϊκός σύμμαχος.
>

Πριν από πολλά χρόνια, σε κάποιο πανεπιστήμιο, δούλευαν εξωτερικοί συνεργάτες και πληρώνονταν από την Επιτροπή Ερευνών (ΕΕ). Οι άνθρωποι αυτοί, ήταν σε καθεστώς ελεύθερου επαγγελματία (δελτίο παροχής υπηρεσιών). Η Επιτροπή τους έδινε (όταν θυμόταν) την αμοιβή τους, αλλά
> >παρακρατούσε τον ΦΠΑ. Πλην όμως, αυτοί, ως ελεύθεροι επαγγελματίες, κατέβαλαν υποχρεωτικά τον ΦΠΑ. Δηλαδή: γινόταν αφαίρεση του ΦΠΑ, δυο φορές. Όταν έγινε αντιληπτό ότι κάτι δεν πάει καλά εκεί, διαχειριστές προγραμμάτων ζήτησαν να μάθουν τι συμβαίνει.
>

Νομίζω ότι έγινε κάπως έτσι:
- Ρε μλκς, ποιον να βγάλουμε μπροστά;
- Ο Μεϊμαράκης δε τραβάει, πολλή λαϊκούρα, άστον.
- Ο Δένδιας;
- Όχι ρε, να τραβήξουμε νέους.
- Νέους… νέους… ο Κυρανάκης;
- Σκάσε ρε βλάκα, αμάν.
- Συγγνώμη…
- Σκεφτείτε!
> >
(Ο Κούλης κάθεται στην άκρη απορροφημένος με το iPad Pro και τα AirPods και παίζει NBA 2K. Ενδιάμεσα στέλνει iMessage στη Μαρέβα, αλλά εκείνη είναι εκτός σύνδεσης ή βαριέται)
- Θα ήθελα στο σημείο αυτό να πω μερικά πράγματα!
- Όχι Ντόρα, τα ξανάπαμε. ΟΧΙ ΕΣΥ.
- Μα γιατί;
>

Η κυρά-Μαρίτσα Φράγκου. Μέλος της ΕΔΑ. Συνελήφθη το ξημέρωμα της 21/4/67, μαζί με τον άντρα της.
Την πήραν στη Ασφάλεια, η μικρή κόρη, παιδάκι, μαζί.
- Ήσουν στην ΕΔΑ;
- Ναι.
- Γιατί;
- Εργάτρια είμαι, τα συμφέροντά μου τα εκπροσωπούσε η ΕΔΑ.
> >
- Η ΕΡΕ δε μπορούσε;
- Όχι.
- Άμα σ’ αφήσουμε τώρα, θα ξαναπάς στην ΕΔΑ;
- Έχει τώρα ΕΔΑ;
- Όχι.
- Ε, αφού δεν έχει πώς να πάω;
- Άμα είχε, θα ξαναπήγαινες;
- Ε, άμα είχε, θα ξαναπήγαινα.
Την χτύπησε κι έπεσε κάτω. Το παιδάκι έτρεξε να την αγκαλιάσει.
>

Να περιγράψω το πώς βλέπω την διαβόητη «ψήφο των αποδήμων».
1. Ορισμός: η πολιτική, είναι η επικοινωνία που αφορά το πώς λαμβάνονται συλλογικά δεσμευτικές αποφάσεις. Δηλαδή: για τους πολίτες ενός κράτους.
> >
2. Οι εκλογές, είναι τμήμα της πολιτικής επικοινωνίας, όπου καθένας λέει τι θέλει, με συγκεκριμένο σύμβολο (το ψηφοδέλτιο). Δεν είναι οι εκλογές ΟΛΗ η πολιτική, ούτε η μόνη πολιτική διαδικασία.
>

Λοιπόν, μπας και καταλάβουν και οι πιο βλάκες.
Ο αγωνας του Κουφοντίνα, είναι για την εφαρμογή του νόμου 4670/2020, άρθρο 3.
Κοινώς: έπρεπε να μεταφερθεί στον Κορυδαλλό. Αλλά η Νικολάου, δε γούσταρε - έγραψε τον νόμο (τους) και τον έστειλε απευθείας φυλακές Δομοκού. Επειδή όμως δε μπορούσε να πει «χέστηκα για τον Νόμο», είπε ψέματα, υπέγραψε και σφράγισε με τη στρογγυλή σφραγίδα του κράτους.

Ήδη από το 1990, είχα γράψει την άποψή μου για τη 17Ν, σε ένα μακροσκελέστατο άρθρο που δημοσιεύθηκε τότε στην εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ (Μυτιλήνη).
Εκεί εξηγούσα γιατί (κατά τη γνώμη μου) δεν αποτελούσαν κομμάτι της Αριστεράς, ούτε κι η δράση τους ήταν πολιτική.
> >
Ανέλυα τα «χτυπήματα», και τα κατηγοριοποιούσα χοντρικά σε τρεις κατηγορίες: «πολιτικές ενέργειες» (πχ Μάλλιος, Ουέλλς), «δημόσιες σχέσεις» (πχ Παλαιοκρασσάς, Βαρδινογιάννης), «ανεξήγητα και ύποπτα» (πχ Τσάντες, Μπακογιάννης).
Γενικά όλα ήταν ύποπτα, όπως κι αν το προσέγγισα.
>

Ο Κούλης δηλώνει ότι θα εφαρμόσει το «σχέδιό του», δηλαδή να γεμίσει τα νησιά με Άουσβιτς.
Εδώ πλέον, ξεπροβάλλει μεγαλοπρεπώς η επικινδυνότητα της βλακείας του.
> >
- Η πλήρης αποτυχία της πρώτης προσπάθειας, έδειξε ότι η αίσθηση της κοινότητας, υπερισχύει εκείνης των ιδεολογικών διαφορών. Οι διαφορές δεν γεφυρώνονται ούτε ξεχνιούνται, και μόλις ο «εξωτερικός εχθρός» ηττηθεί, ξαναρχίζει η κόντρα (τα γνωστά από όλη τη γη δλδ).
>