Iranian by birth, economist by training, and American by choice!
Mar 25 • 10 tweets • 6 min read
یک سال پیش کنفرانس دو روزهای در دانشگاه استنفورد برگزار شد با عنوان ”گفتمانهایی برای «گذار» به ایران «دموکراتیک»“ و با حضور فیزیکی و مجازی بیش از ۱۵۰ نفر از قشر خاصی از فعالان سیاسی و جمعی از به اصطلاح «فرهیختگان» ایرانی. نتایج این کنفرانس قرار بود به صورت «اسناد»ی در اختیار ”«مخالفان» جمهوری اسلامی“ قرار بگیرد. اما پس از گذشت یکسال نه تنها هیچ «سند»ی عمومی نشد، بلکه حتی وبسایت این گروه نیز که با وعدههای فراوان و حمایت رسانهای وسیعی آغاز شده بود، ماههاست که فعالیتی ندارد و به حدی رها شده که دیگر تصاویر اعضای این گروه را هم نمایش نمیدهد!
طبیعیاست که میتوان این حرکت را مشابه دهها حرکت مشابه ایرانیان خارجاز کشور دانست که علارغم نیت خیر، توانمندیهای دستاندرکاران، و علاقمندیشان به سرنوشت هممیهنانشان، موفقیتآمیز نبوده و متوقف شدهاند. بیشک برخی از دستاندرکاران حرکت «گذار» را نیز میتوان در زمره همینگونه افراد شمرد. اما آنچه که نگاهی نزدیکتر به حرکت «گذار» را لازم میکند ارتباطات نزدیک هسته اصلی این حرکت با قشری است که با عنوان ”نایاکیون“ شناخته میشوند. ۱/۹
نایاکیون که سالها ابزار دست بازوان («اصلاح»طلب) دستگاه وزارت خارجه جمهوریاسلامی بودند، پس از عیانگشتن نیات و ارتباطاتشان با جمهوریاسلامی به شدت در میان ایرانیان منفور گشتهاند. از اینرو تلاشهایی که برای «رهبر»تراشی برای مخالفان جمهوری اسلامی به صورت مستقیم از سوی نایاکیون و یا از سوی وابستگان ایشان به نام نهادهای رسمی صورت میگیرد، با واکنش شدید جامعه ایرانی مخالف جمهوریاسلامی قرار میگیرد.
۲/۹
Aug 12, 2021 • 6 tweets • 2 min read
ایالاتمتحده و متحدانش برای دفاع از جمهوریکره(جنوبی) در برابر کمونیستهای خونریز (کرهشمالی) در سال ۱۹۵۰ وارد شبه جزیره کره شدند. بیست سال بعد از آن در ۱۹۷۰، جمهوریکره راه پیشرفت را آغاز کرده بود اما همچنان کشوری بود فقیر ... /۱
... با توليد سرانهای کمتر از ۱۸۰۰ دلار (به قیمت ثابت سال ۲۰۱۰)، یعنی یک شانزدهم سطح فعلی تولید سرانهاش.
اگر امروز ایالاتمتحده کره را ترک کند احتمالا کمونیستها جمهوریکره را نابود خواهند کرد. تصور کنید با خروج ایالاتمتحده از شبهجزیره کره در سال ۱۹۷۰ چه اتفاقی میافتاد. /۲
Apr 7, 2019 • 8 tweets • 2 min read
ترازنامه بانکمرکزی ایران نشانگر روشنی برای دو مشکل اصلی نظام پولی/بانکی ایران است که آنرا قفل کردهاست: ورشکستگی بانکها و نبود ابزار سیاستگذاری پولی.(۱/۶)
بر اساس آخرین آمار رسمی، در ۱۲ ماه منتهی به آذر ۹۷، بدهی بانکها به بانک مرکزی ۳۶۷ هزار میلیارد ریال افزایش یافته، و در همین مدت سپرده بانکها- که تقریبا تمامش سپرده قانونی است- ۳۶۰ هزار میلیارد ریال بالا رفته است.(۲/۶)