Size yine çocukluğumdan bir hatıra anlatacağım..

O akşam, tarifsiz kederli bir gündü..
Uçsuz bucak sız bir sonsuzluk hissi kapladı her yanı. Genç yüreğim bir garip burkulur, yalnızlık hissi yüreğime çökerdi.. Bütün gün kızgın güneş altında kuzuları kaparak, yeni ısınmaya başlayan bozkırda dolaşır, yorgun düşerdim. ..
İşte o zamanlar babam, tarlaların kıyısında oturur, aylarca eliyle büyüttüğü ekinlerini seyrederdi. Yanına giderdim...

#DünyaKedilerGünü 'nde bir anımızı anlatayım..

Kedim Öldü 😔

Ona çocuk adını takmıştım.

Gerçekten çocuğumdu.

Çok önceleri anlatmıştım, arka bacakları tutmuyordu.

Sürnünyordu çocuk.

Annesi, kardeşi atlıyor, zıplıyor, ağaçlara tırmanıyor, o sürünüyordu. Ve öylesine acıklı, yürek parçalayan bir bakışla bakıyordu ki bana ‘beni yürüt’ diyordu böylece.

O, acıklı, yalvaran bakış gözlerimin önünden hiç gitmiyordu.

Acilen tedaviye başladık. Veteriner bir yandan biz bir yandan.

Geceleri karımın göğsünde uyuyordu.

Bir çocuk gibi.

Filmde ben yoksul bir gençtim.
Gönül Yazar zengin bir kızı oynuyordu.
Kırmızı, spor, üstü açık bir arabası vardı.
Film çekimleri dışında beni yanına oturtur, gezerdik.
Sinema oyunculuğuna yeni başlamıştım. Aldığım üç beş kuruşla, borçlarımı kapattığımdan, aslında filmde olduğum gibi hayatta da yoksuldum.
Genç, güzel, şöhretli bir kadın yanımda kırmızı spor araba altımda bir hayali yaşıyordum.
Tahta kulübenin önünde Gönül Yazar’la bir sahnemiz vardı.