توین بی تمدنی که در منطقهٔ خاورمیانه جاری بوده را با اعتراف به نارساییِ اسمش و صرفا برای نامیدن، سریانی می‌نامه که بعدا تبدیل به تمدن‌ِ اسلامی می‌شه.
در ادامه میگه تمدنِ اسلامی کمی بعد دوقلویی زائید و خودش در این دوقلو حل شد:
تمدنِ عربی-اسلامی و تمدنِ ایرانی-اسلامی

1/3

https://twitter.com/HosseinGhatib/status/1883654542354440272

در ادامه مثل سابقهٔ هفت قرنهٔ منازعهٔ ایران و روم در مرزِ فرات، مرزِ این دو هم رودِ فرات شد.
توین بی میگه نهایتا قُلِ ایرانی-اسلامی، قلِ دیگه را بلعید و هضم کرد. کی هضم کرد؟ این جالبه. توین بی عثمانی را یکی از زيرمجموعه‌های تمدنِ ایرانی-اسلامی می‌بینه

2/3

عقائدِ شیعه از زمانِ به امامت رسیدنِ حضرتِ جوادالائمه علیه‌السلام به مراحلِ بالای تکامل می‌رسه.
مغزِ اعتقاداتِ شیعی، امامته و این مفهوم هرچند برای خواص از اصحابِ ائمه علیهم‌السلام از آغاز تببین شده بود اما همچنان بین عوام نیاز به طیِ مراحلی بود تا به تکامل برسه.

1/11 مثلا در زمانِ امیرالمؤمنین علیه‌السلام هرچند شیعیانی بودند که از اساس سقیفه را قبول نداشتند اما شیعه بیشتر به معنای نفیِ عثمان و ضدیت با معاویه بود بین عوام. از ماجرای کربلا جنبه‌های سلبیِ شیعه شدیدتر شد و مرزهاش مشخص‌تر شد.
اما هنوز در همین زمان برخی هاشمیان

2/11

شاهنشاهیِ ساسانی برخلافِ اشکانیان به دلایلی از جمله رقابتِ بسیار شدید با روم، ناتوانی در به انحصار درآوردنِ تجارت‌ِ زمينی و در عوض تلاش برای انحصارِ دریاها و از همه مهمتر هجمه‌های گاه و بیگاهِ اعرابِ کوچ‌نشین، به پیشروی در عربستان علاقه داشت.
اوجِ این پیشروی زمانِ قباد بود.

1/9

https://twitter.com/hayahubesyar_b0/status/1692337174526448009

قبادِ ساسانی به مزدک متمایل شد و پادشاهِ لخمیِ حیره را خلع کرده و حکومتِ اعراب را به قبیلهٔ کنده داد.
در این زمان حارثِ کندی به سمتِ غربِ عربستان و حجاز حرکت کرد تا آئینِ مزدک را گسترش دهد که البته موفق نشد و با به حکومت رسیدنِ خسرو انوشيروان، حیره به لخمیان بازگشت.

2/9

تحلیلِ اول از چراییِ تفاوتِ حملهٔ #مغول با سایرِ حمله ها به ایران
"حذفِ ایران از کریدور های جهانی"
با حملهٔ مغول و یکپارچگیِ سراسری از چین تا اروپای مرکزی، برای مقطعی امنیتی فراگیر در آسیا ایجاد شد.
امپراتوریِ مغول زمانِ قوبیلای قاآن رسما به چهار تکهٔ مجزا تقسیم شد. 1/17

https://twitter.com/hayahubesyar_b0/status/1610180379121680384

چین دستِ نسلِ اصلی، ایران، عراق و شرقِ ترکیهٔ امروزی دستِ هلاکو و شمالِ دریای کاسپی با نامِ اردوی زرین سهمِ جوجی شد.
با نظمی که مغول ایجاد کرد دیگر از غارت ها و دستبردهای قبایلِ ترک به کاروان ها خبری نبود. راهِ چین به اروپا یا باید از ایرانِ ایلخانی می‌گذشت یا از اردوی زرین 2/17

فرزندِ حضرت اباالفضل به نامِ عبیدالله دستِ مادربزرگش ام البنین بود.
ایشون دستِ نوه رو می‌گرفتن و به بقیع رفته سرِ چهار شکلِ قبری که رو زمین کشیده بودن عزاداری می‌کردن و این عزاداری به قدری سوزناک بود که مروان دشمنِ درجه یکِ اهل بیت ع هم متاثر می‌شد.
از جمله این اشعار:

https://twitter.com/Soheil_alamiri/status/1611080373311574016

یا مَنْ رَاَی الْعَبّاسَ کَرَّ عَلی جَماهِیرِ النَّقَدِ
وَوَراهُ مِنْ اَبْناءِ حَیْدَرَ کُلُّ لَیْث ذی لَبَدِ
اُنْبِئْتُ اَنَّ ابْنی اُصیبَ بِرَاْسِهِ مَقْطُوعَ یَدِ
وَیْلی عَلی شِبْلی اَمالَ بِرَاسِهِ ضَرْبُ الْعَمَدِ
لَوْ کانَ سَیْفُکَ فی یَدَیْکَ لَما دَنی مِنْهُ احَدٌ

#مغول
قسمت 7
ایران و راه های تجاری
بعد از تشکیلِ حکومت های بزرگ در ایران، عمده ثروتِ کشور از راهِ گمرک ها و عوارضِ تجاری بود. کالاهای با مبدأِ چین یا هند تماما از ایران عبور می‌کردند. حتی کشتی های تجاریِ چینی بعد از عبور از هند، در بنادرِ جنوب و خوزستان تخلیه شده و مابقیش مسیر1/6 به اروپا زمینی بود. با گسترشِ کشتیرانی خصوصا از جانبِ هندی هایی که دوست داشتند کالاهاشون با کشتی تا دریای مدیترانه حمل بشه، مسیرِ دریای سرخ شکل گرفت البته این مسیر مخاطراتِ زیادی داشت و بخاطر مسکونی نبودنِ عمده سواحلِ دریای سرخ، همچنان بارِ اصلیِ تجارت از ایران و عراق بود. 2/6

یکی از مسائلِ اثرگذار بر آینده‌ی ما، تصمیمِ عراقه که آیا خطوطِ اصلیِ ریلی و جاده ای‌ش رو شمال به جنوب بسازه (آبی) یا شرق به غرب (نارنجی)
هر کدوم هم براش مزایا و معایبی داره.
بزرگترین برنده‌ی شمال-جنوب ترکیه است درحالی‌که شرق به غرب برای ایران و سوریه نفع داره.
مثلا آبی مزیت‌ش،1/3 پوششِ شهرهای بیشتر نسبت به آبیه و چون فقط توش ترکیه است، قدرتِ چانه‌زنی بیشتره اما از اون‌ور احتمالا نفوذِ ترکیه رو تو عراق زیاد می‌کنه.
مزیت نارنجی یکی اتصال به بنادرِ خوزستان و افزایشِ چشم‌گیرِ ظرفیتِ بنادرِ عراقه و يکی ديگه هم ارزشِ بسیار بالاترِ اتصال به مدیترانه 2/3

ماندم بدون قايق، غرقم درون گرداب
بی هیچ کار و کس چون یوسف به چاه غم ها من پای و دست بسته، مهجور کنج زندان
از درز تنگ سنگی، آمد صبا، دل آرا

هم چشم بسته بود و هم بر دهان لجامی
اما شنید گوشم خوش نغمه ای ز دریا

صحرای دل ثمر داد شوری ز سینه برخاست
پیچید در دو گوشم اینک صدای نجوا

من با دو بال زرین بی هیچ قید و بندی
در آسمان پریدم چون ابر مثل رویا

ما فعلا نه با مليت کار داریم نه سیاست و مذهب. داریم از جغرافیا صحبت می‌کنیم. عراق رو نگاه کنید. این کشور بندر کافی نداره اما موقعیت عالی داره. بندر کافی هم داشته باشه باز با ایرانی مواجهه که 1000 کیلومتر می‌تونه تجارت دریاییش رو تهدید کنه. عراق اول دنبال خوزستان بود و بعد کویت، به همین هدف افزایش سواحل.
اما حالا از ایران.
5 کشور هستن که رقیب جغرافیایی ایران هستن و اگه نبودن، دنیا چاره ای جز تسلیم و کنار اومدن با ایران نداشت و ما یکی از ثروتمندترين مردم جهان می‌شدیم.
روسیه
آذربايجان
عربستان
مصر
عراق
جدایی ایران از عراق هر دو کشور رو ضعیف و فقیر کرده