Eto na naman, mapapa-essay na naman tayo. HAHAHA sorry na.

Lately ang dami ko nakikitang take na “Filipino food is just salty, oily, and sweet.” At honestly? Kung fiesta food, carinderia food, o buffet food lang yung natitikman mo, okrrr gets ko bakit yun ang iniisip mo. Kasi yung pagkaing nakikita natin madalas — lalo na sa labas — galing sa fiesta culture natin. Alam mo na, handaan para sa buong barangay.

At pag fiesta, kailangan ng pagkain na: hindi madaling mapanis, hindi madaling malanta, o kayang i-reheat kahit ilang ulit.

TRIGGER WARNING: [abuse] Nagpasya akong hindi magsalita ukol sa mga "isyu" at paksang wala akong alam. Pero sa tingin ko, may isang paksang may lisensya akong magsalita - sa perspektiba ng mga biktima ng pang-aabuso. Dahil higit sa lahat, kapakanan nila ang dapat nating iniisip. Ipapaliwanag ko lang sa inyo kung bakit ang paniningil ng hustisya sa sexual abuse o harassment ay hindi katulad ng ibang paniningil sa ibang klase ng abuso. Kadalasan, komplikado ang relasyon ng mga biktima sa kanilang mga abusers.

First few minutes pa lang ng In The Heights, sold na ako. Patient na director si Jon M. Chu. May disiplina sa mounting. Ganda ng coverage. Galing ng detalye. Parang nakuha niya yung kung paano ka gagawa ng isang musical set in New York sa panahon na ito. The design feels current. Amoy mo ang Washington Heights. Ramdam mo yung init.