دیروز ظهر با دو نفر از دوستان که به مشهد می رفتند، تا تعاونی یک ترمینال جنوب رفتیم؛ شاگرد راننده برای چمدانی که باید در قسمت بار می گذاشت؛سیصد هزارتومان طلب کرد؛ مشابه همین درخواست را از همه مسافران می کردبرخی می پرداختند برخی اعتراض که اتوبوس وی آی پی و بلیت 350 هزارتومان/١ چرا باید برای یک چمدان سیصد هزارتومان اضافه بدهیم؛ بعداز چانه زدن ها به دویست هزار تومان هم راضی می شد.
به نظرم موضوع عجیب آمد؛ گفتم برم با یکی از دفترهای ترمینال صحبت کنم شاید که در جریان این دریافت های اضافه نباشند.
در جریان بودند و یکی از کارمندان اومد دم اتوبوس و گفت/٢

#مریم_اکبری_منفرد زندانی سیاسی که حدود دو ماه پیش برخلاف به زندان سمنان تعبد شده است همچنان این امکان را ندارد که همچون سایر زندانیان از تلفن های عمومی زندان استفاده کند، محبور است برای تماس تلفنی با خانواده اش به اتاق حفاظت اطلاعات زندان برود و با حضور ماموران آنجا با خانواده/2 تماس بگیرد.. تمام وقت مامور توی دهان مریم زل رده که به دخترانش و همسرش چه می گوید.گاه ساعتها زمان می برد که او را به اتاق حفاظت ببرند این درحالی است که سایر زندانیان می توانند به راحتی با تلفن های عمومی زندان تماس بگیرند/2

نشستم یک گوشه که عبدالفتاح سلطانی می گوید کارم دارد، یعنی پدرداغدار چه کارم دارد؟کنارش که می نشینم می گوید:امروزصبح از در زندان که بیرون آمدم خانواده های زندانی های تظاهرات تهران را دیدم، زیاد بودند،باید پنجاه شصت نفرشان در اوین باشند. در باره شان اطلاع رسانی کنید1 به وکیل های حقوق بشری هم بگویید که بروند سراغ شان و زودتر وکالتشان را قبول کنند، این جور زندانی ها خیلی بی پناهند.می گویم آقای سلطانی، چطور می توانید؟اصلا چطور می توانید بعداز چندساعت که خبرمرگ فرزند عزیزتان را شنیدید فکر این چیزها باشید؟ گریه ام که می گیرد دلداری ام می دهد و 2