„W. L. Taylor, artysta, którego imię może oczarować!” – tak napisali w 1926 roku właściciele drukarni Woodward & Tiernan w swoim katalogu „Craftsmanship and Commerce”, w którym szczycili się kolorami na ilustracji Taylora „Cień Wielkiej Skały” (na ilustracji). 
Meindert Hobbema (1638–1709), podobnie jak wielu innych wielkich artystów, nie był za życia doceniany i jego malarstwo odkryto dopiero sto lat po jego śmierci. Niewiele wiadomo o wczesnym życiu artysty. W młodym wieku został osierocony i dorastał w sierocińcu. Jako 17-latek 
Leighton maluje swoją bohaterkę w jasnej szacie – czystej bieli zestawionej z brutalnością widowiska. To nie jest biel triumfu, lecz kontrast i sugestia, że na arenie dzieje się coś dramatycznego, co bezpośrednio dotyka młodą kobietę.
W czasie zaborów w literaturze i sztuce ukształtowało się przedstawienie Rzeczypospolitej jako Polonii – uosobienia Ojczyzny pod postacią kobiety: matki, królowej, męczennicy lub wojowniczki. Polonia, łacińska nazwa Polski, symbolizowała losy państwa – zniewolonego, lecz 
Czy Jean Van Hamme i Grzegorz Rosiński, rozpoczynając tę historię, mogli się czymś inspirować?
„Gdy dopełnił się czas Jego wzięcia [z tego świata], postanowił udać się do Jerozolimy” (Łk 9,51, BT). To zdanie otwiera tzw. „wielką drogę Chrystusa do Jerozolimy” w Ewangelii wg św. Łukasza (9,51–19,28) — długą część Dobrej Nowiny, w której Pan Jezus, idąc z okolic Kafarnaum na 
„A biedna Litka po nowym, groźniejszym niż poprzednio, ataku, nie mogła już przyjść do zdrowia – tak zaczyna się rozdział XV. „Rodziny Połanieckich” Henryka Sienkiewicza. I dalej:
André Henri Dargelas (1828–1906) był znany ze swego talentu do ukazywania codziennych, ale pełnych uroku chwil z życia rodzinnego, zwłaszcza scenek niewinnych, dziecięcych psot i zabaw. Od 1854 roku studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Paryżu, stając się ulubionym adeptem 
Knut Ekwall (1843–1912) był szwedzkim malarzem i ilustratorem, który studiował w Sztokholmie oraz w Berlinie pod okiem Ludwiga Knausa. Jego twórczość koncentrowała się na scenach rodzajowych i portretach ukazujących życie codzienne w XIX-wiecznej Szwecji. W 1871 roku artysta 
Wystawę udało mi się zwiedzić dwa tygodnie temu. Przyznam, że ponad dwugodzinna peregrynacja po niesamowitym bogactwie artystycznej wyobraźni i duchowości Chełmońskiego była dla mnie niesamowitym przeżyciem. Ogląda się te wszystkie dzieła jak w ekstazie, łapczywie, gorączkowo, a 
Biografowie Leonarda da Vinci są zgodni, że już w młodości tworzył on machiny latające dla celów iluzjonistycznych i teatralnych, a z pewnych materiałów robił ptaki, które umiały szybować. Dla świętych przedstawień–misteriów potrafił stworzyć takie mechanizmy, które przed oczyma 
Podobnie jak inne dzieła tego twórcy, także to przedstawienie cieszyło się popularnością zarówno wśród członków londyńskiej Royal Academy, jak i wśród publiczności. Edmund Blair Leighton świadomie wybrał temat, który rezonował z nastrojami widzów – płótno zostało wystawione 
Pozwolę sobie na osobistą dygresję. Kiedyś zbliżyłem się na kilka kroków do pary łabędzi stojących na brzegu jeziora z młodymi. Jeden z ptaków natychmiast ruszył w moją stronę – z sykiem, uniesionymi skrzydłami i wysuniętym dziobem. Szybko się wycofałem. To doświadczenie 
Jennie Augusta Brownscombe urodziła się w 1850 roku w małym, drewnianym domu zbudowanym przez jej ojca w Honesdale (niedaleko Irving Cliff), w malowniczym regionie Pensylwanii. Była jedynym dzieckiem Williama Brownscombe’a, angielskiego rolnika, który wyemigrował do Ameryki 
Mało znany belgijski malarz Charles Carton (1816-1853), przez całe życie mieszkający w Ypres, uwielbiał tworzyć humorystyczne i zabawne scenki. I właśnie z takim obrazkiem, namalowanym na niewielkim, 
Prace E.B. Leightona wyróżniają się szczegółowym rysunkiem detali i bogatą kolorystyką, a jego realistyczne sceny z czasów rycerskich zdają się tchnąć ciepłem i średniowiecznym romantyzmem, tworząc urzekający nastrój, któremu łatwo ulec. O jego „rycerskich” obrazach pisałem już 
Briton Rivière (1840–1920) był londyńskim malarzem pochodzenia hugenockiego. Wywodził się z artystycznej rodziny i kształcił w Cheltenham College oraz na Uniwersytecie Oksfordzkim, gdzie w 1867 r. uzyskał dyplom. Już w 1857 r. wystawił swoje prace w Royal Academy of Arts, jednak 
Frank Holl urodził się w 1845 r. w Londynie w rodzinie znanych rytowników i już jako piętnastolatek został uczniem Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych. Od początku tworzył obrazy o tematyce, która wkrótce stała się jego znakiem rozpoznawczym. Malował sceny, które zwracały uwagę 
Antigna urodził się w 1817 r. w Orleanie, ale w wieku dwudziestu lat przeprowadził się do Paryża, gdzie rozpoczął studia w École nationale supérieure des Beaux-Arts. Początkowo (do ok. 1845 r.) tworzył głównie obrazy religijne i portrety. Wszystko zmieniło się, gdy zamieszkał 
Wprawdzie w języku angielskim nie funkcjonuje „kwietniowa miłość” na podobieństwo polskiej majowej czy też wakacyjnej miłości, ale czas wiosny i lato to tradycyjnie okres miłosnych uniesień.
Zafascynowany mitologią, baśniami i legendami oraz językami, a zwłaszcza językami starożytnymi i tworzeniem własnych języków, profesor filologii klasycznej i literatury staroangielskiej na Uniwers. Oksfordzkim jakim był Tolkien, postać Szeloby (ang. Shelob) wysnuł - jak uważają 
