"Εμένα στο ΕΑΤ ΕΣΑ μου έκαναν την "τιμή" να έρθουν να με ανακρίνουν Θεοφιλογιαννάκος, Μάλλιος και ο Μπάμπαλης. Οι τρεις τους δηλαδή, αυτά τα "ιερά τέρατα".

Οι ΕΣΑτζήδες με είχαν στήσει όρθια μπροστά σ ένα γραφείο και μου χτυπούσαν το στομάχι μ ένα λοστάρι. Μου ερχόταν να κάνω εμετό και δεν μ αφήναν να πάω να κάνω εμετό....τέλος πάντων με βάλαν τελικά μπροστά σ ένα τραπεζάκι να γράψω τί έκανα ολόκληρη τη βδομάδα.

Εγώ ούτε έγραψα ούτε και είπα τίποτε.

Ακόμα μια μεγάλη διάκριση για την Νομική σχολή Αθηνών.
Η Νομική Αθηνών της "ανομίας" των "καταλήψεων" και των "μπαχαλάκηδων", με την ομάδα της που συμμετείχε στον Ευρ. Διαγωνισμό Διαστημικού Δικαίου, πήρε όχι μόνο το 1ο βραβείο αλλά και όλα τα βραβεία του διαγωνισμού Τί κρίμα που αναγκάζονται να βγουν στην ζητιανιά και να αναζητούν χορηγούς για να μπορούν να συμμετέχουν σε αυτούς τους διεθνείς διαγωνισμούς.

Για τους νεκρούς του Πολυτεχνείου που «δεν υπήρξαν»!
Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, το όνομα της Νορβηγίδας Τόριλ Μαργκρέτε Ενγκελαντ (Toril Margrethe Engeland) είναι μεταξύ των 24 νεκρών που διαβάζονται κατά τις εκδηλώσεις της επετείου του Πολυτεχνείου. Παραθέτω την μαρτυρία του αείμνηστου Κώστα Βογιατζόγλου, γιός του Μποστ, στα χέρια του οποίου ξεψύχησε η κοπέλα, έτσι όπως την είχε περιγράψει ο ίδιος στην σελίδα του στο φ/μπ

«ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΙ είναι πολύ δραματικοί, κλαίγονται διαρκώς ότι "το Ισραήλ μας σκοτώνει". Αλλά δεν πεθαίνουν ποτέ, όλο επιστρέφουν. Είναι πολύ δύσκολο να τους σκοτώσεις. Το ξέρω γιατί είμαι παντρεμένος με Παλαιστίνια. Έχω προσπαθήσει πολλές φορές, αλλά ποτέ δεν καταφέρνω να τη βγάλω από τη μέση.
… Δεν κάνω μαύρο χιούμορ. Προσπαθώ πραγματικά κάθε φορά, αλλά εκείνη χρησιμοποιεί τα παιδιά μας ως ανθρώπινες ασπίδες.
Ίσως μια λύση θα ήταν να σκοτώσουμε όσους περισσότερους Παλαιστίνιους μπορούμε

Σήμερα ενώ συνέχιζα το θεάρεστο έργο στο πλημμυρισμένο υπόγειο έσκυψε στο παράθυρο ένα παιδί κάπου 17 χρονών με ξυρισμένο κεφάλι και σκουλαρίκια και στα δύο αυτιά. "Είμαστε εθελοντές, χρειάζεστε βοήθεια με τα πράγματα;" Τόσες μέρες έψαχνα να βρω ανθρώπους και να πληρώσω όσα θέλουν για μεροκάματο, προκειμένου να πετάξω τα βαριά πράγματα που με το λασπόνερο έγιναν ασήκωτα και μόνος μου ήταν αδύνατο να το κάνω. "Δεν την κάνουμε αυτή τη δουλειά όσα και να μας δώσεις". Αυτό μου έλεγαν.

Πριν από χρόνια ένας φοιτητής της ρώτησε την ανθρωπολόγο Μάργκαρετ Μιντ ποιο ήταν το πρώτο σημάδι πολιτισμού σε μια κουλτούρα.
Η Μιντ του είπε πως ήταν ένα μηριαίο οστό 15.000 ετών, το οποίο όμως είχε σπάσει κι έπειτα είχε θεραπευθεί. Γιατί το μηριαίο οστό κι όχι εργαλεία κυνηγιού, κεραμικά σκεύη, θρησκευτικά αντικείμενα ή πρωτόγονες μορφές κοινοτικής αυτοδιοίκησης;
Η Μιντ είπε ότι στο ζωικό βασίλειο όταν σπας το πόδι σου, πεθαίνεις.

Ο Μανώλης Ρασούλης με τα Εξάρχεια ήταν άρρηκτα συνδεδεμένος από τότε που ήρθε 18 χρόνων από το Ηράκλειο το '63.
Μια περιοχή που εκτιμούσε, αγαπούσε βαθύτατα, στην οποία κυκλοφορούσε -αλλά και έμενε για χρόνια- μέχρι και το τέλος της ζωής του, το 2011. Λίγο πριν ξεκινήσει για το μέγα ταξίδι, όπως περπατούσε στην πλατεία, σε μια περιοχή που τον γνώριζαν όλοι - και τι σύμπτωση, μόλις είχε βγει από το Γιάντες, όπως σήμερα ο Βαρουφάκης- του επιτέθηκαν, ευτυχώς μόνο λεκτικά, αλλά σε απόσταση αναπνοής, κάτι "άτομα" τσαμπουκαλεμένα.

Το χρονικό πολλών προαναγγελθέντων θανάτων, ένα διαχρονικό και διακομματικό έγκλημα!
Είμαστε στο 2010 οι εκπρόσωποι των δανειστών ξεφυλλίζουν την έκθεση για την δεινή οικονομική κατάσταση του ΟΣΕ. Ο αντιπρόσωπος του ΔΝΤ, κ. Πόουλ Τόμσεν ξεφυλλίζει, νευριάζει, εκρήγνυται, πετά τις οικονομικές καταστάσεις κάτω και φωνάζει: «Κλείστε τον!» («Shut it down!»). Οι εκπρόσωποι της ελληνικής κυβέρνησης «παγώνουν», σύμφωνα με διήγηση αυτόπτη μάρτυρα. (Αντιγραφή από το ΒΗΜΑ

-Μινάκι μου το ξέρω πως σήμερα στρώνουμε κρεβάτι αλλά μην με περιμένεις.
Ούτε ο γάμος θα γίνει το Σάββατο.
Εγώ με Χούντα δεν παντρεύομαι το αποφάσισα.
Σχολάω από τα ναυπηγεία και μπαίνουμε μέσα.
Όσοι ναυτεργάτες το λέει η ψυχή τους.
Απόψε θα ρίξουμε το καθεστώς. Μην με ψάξεις μην έρθεις και μην προσπαθήσεις να με βρεις.
Είναι γεμάτο ελεύθερους σκοπευτές.
Εγώ θα τα καταφέρω και θα μπω στο Πολυτεχνείο σήμερα, θα με βάλει ο καράφλας , αλλάζει ο κόσμος και εμείς ή θα νικήσουμε ή θα πεθάνουμε.
Ελπίζω να είμαστε μαζί ξανά,

Η περιγραφή της δίκης Κορκονέα βήμα-βήμα, από τον Γ.Θαλάσση, λυκειάρχη του Α.Γρηγορόπουλου και βασικού μάρτυρα υπεράσπισης. Ετσι για να μην πέφτουμε από τα σύννεφα. 1 8 Ιουνίου ‘22
Εφετείο Λαμίας σήμερα 8 Ιουνίου 2022
Μόλις ήρθα σπίτι. Ντρέπομαι που είμαι πολίτης αυτής της χώρας. Ντρέπομαι που ζω σε αυτή χώρα. Θλίβομαι που μαθητές μου και φίλοι μου ζουν σε αυτή τη χώρα.2

Η ιστορία του Ροδοπελεκάνου της Αλκυόνης όπως τη διηγείται στην εκπομπή της ΕΡΤ «πλανα με ουρά» ο υπεύθυνος του κέντρου περίθαλψης στην Πάρο, Mάριος Φούρναρης Μας ήρθε κάποτε από την Κρήτη ένας ροδοπελεκάνος ο οποίος ήταν ετοιμοθάνατος από στερητικά σύνδρομα από αλκοόλ. Δηλαδή τί είχε γίνει? Αυτό το ειχαν εξημερώσει σ ένα χωριό της νότας Κρήτης και για να γελάσουνε ας πούμε

Με αφορμή την επιχείρηση ξεπλύματος που προσπάθησαν να κάνουν στους Γερμανούς αλεξιπτωτιστές εκείνης της μάχης!
«Μια φορά κι έναν καιρό - όχι πολύ παλιά, ένα κοριτσάκι 5 χρονών παίζει με το δίχρονο ξαδερφάκι της, στο σπίτι της γιαγιάς τους. Είναι μεσημέρι ενός ανοιξιάτικου Σαββάτου το 1941.
Τρεις Γερμανοί στρατιώτες περνούν από τη γειτονιά, βλέπουν το σπίτι και θέλοντας να τρομοκρατήσουν τους άντρες του σπιτιού, ρίχνουν τρεις χειροβομβίδες στην αυλή της γιαγιάς.