Kontrakt otrzymał Rockwell na budowę nowego bombowca B-1A. Samolot miał smukłą konstrukcję o zmiennym kącie skosu skrzydeł i czteroma silnikami odrzutowymi. Na lata siedemdziesiąte, bombowiec wyglądał rewolucyjnie względem topornego Superfotress. 
Legendarny samolot bliskiego wsparcia sił lądowych 🇺🇸 zasłyną dzięki potężnemu działu automatycznemu kalibru 30 mm. Charakterystyczny odgłos, do dziś budzi lęk wśród mniej lub bardziej regularnym formacjom klapkarzy na Bliskim Wschodzie. 
Wenezuelskie Siły Powietrzne składają się z grup myśliwskich z eskadrami, uderzeniowych, transportowych, szkoleniowych oraz VIP. 
MLU czyli tłumacząc na polski, to modernizacja w połowie życia. Ma ona na celu wydłużenie okresu eksploatacji maszyn oraz zwiększenie możliwości bojowej. 
Harrier II wywodzi się z kultowego 🇬🇧brytyjskiego myśliwca Harrier, którym w latach 70. zainteresowała się 🇺🇸USMS. Początkowo opracowano i wdrożono AV-8A, jednak cechował się słabym udźwigiem oraz przestarzałą awioniką. Rozpoczęto pracę nad ulepszoną wersją AV-8B. 
Fateh 110 to pocisk krótkiego zasięgu, jednostopniowy na paliwo stałe. Rozwój pocisku ma początki w połowie lat 90. System rakietowy był używany w wojnie domowej w Syrii, wojnie przeciwko ISIS oraz odwetu na 🇺🇸 po zabójstwie gen. Qasema Solejmaniego w 2020 roku.
W skład systemu wchodzą:
Su-30MKI to najbardziej wartościowy myśliwiec IAF. Indie zakupiły od Rosji pierwsze 140 maszyn w 2000 roku. Kolejne Su-30MKI zostały wyprodukowane na licencji w Indiach. W przyszłości, Indie zamierzają zmodernizować swoją flotę Su-30MKI i zastąpić większość podzespołów na krajowe. Su-30MKI może przenosić rosyjskie uzbrojenie jak i krajowe. Indie opracowały pocisk p-p BVR Astra. Innym typem uzbrojenia jest pocisk p-z/p-w BarhMos, opracowany wspólnie z Rosją.
Czynnikiem który zaowocował opracowanie myśliwca SH, były niewystarczające parametry F/A-18 Hornet takie jak zbyt małe wymiary i udźwig. Postanowiony opracować nową powiększoną konstrukcję zachowującą podstawową konfiguracje aerodynamiczną. Kadłub został wydłużony o 90 cm, powiększono rozpiętość skrzydła, co dało większą powierzchnię nośną o dziewięć metrów kwadratowych . Powiększenie płatowca umożliwiło powiększenie zbiorników paliwa oraz większy udźwig uzbrojenia.
Projekt jednosilnikowego myśliwca, zapoczątkowano w latach 70. jako następca popularnego i udanego Mirage III. Nowa konstrukcja wywodziła się jako tańsza alternatywa anulowanego projektu cięższego dwusilnikowego Mirage 4000. W 1975 roku, Siły Powietrzne wyraziły chęć pozyskania myśliwca Mirage 2000.
MiG-35 i MiG-35D (wersja dwumiejscowa) został zaprojektowany jako lekki myśliwiec wielozadaniowy, zdolny do zwalczania zarówno zagrożeń w powietrzu jak i na ziemi. Myśliwiec otrzymał nową awionikę z systemem fly-by-wire oraz pokryty został powłoką zmniejszającą sygnaturę radarową. Zmiany dotyczą również wymiany silników na nowocześniejsze 
Ten nietypowy myśliwiec, został opracowany na potrzeby programu Advanced Tactical Fighter, którego celem było opracowanie myśliwca przewagi powietrznej nowej generacji. Nowy samolot, miał zastąpić myśliwiec F-15 Eagle, aby sprostać wciąż rosnącego zagrożenia ze strony lotnictwa ZSRR i Układu Warszawskiego.
Wyrzutnia posiada trzy kontenery startowe na pociski Sayyad-3F oraz radar AESA Najm-804 lub Joshan PESA. Nośnikiem tego systemu jest Tatra 815 lub jej lokalna kopia. Oczywiście jak to w Iranie bywa, wersję z radarem AESA dostępny jest dla Korpusu Strażników Rewolucji (IRGC). 
Samolot F-14 to myśliwec 4 generacji, bazowania pokładowego marynaki Stanów Zjednoczonych (US Navy). Zadaniem przed którym postawiono mysliwiec F-14, była ochrona grupy lotniskowców, przed sowieckimi bombowcami zdolnymi przenosić manewrujące pociski przeciwokrętowe. Główne zagrożenie dla amerykańskij floty, stanowiły bombowce Tu-95RC i Tu-16K. Ten pierwszy, miał za zadanie wykrywać amerykańskie lotniskowce i wskazywać do zwalczania okrętom podwodnym uzbrojonym w manewrujące pociski.
Związek Radziecki będącym geograficznym kolosem, potrzebował samolotu zdolnego do pokonywania dużego dystansu. Celem przed jakim stanęło biuro konstrukcyjne OKB Mikojana i Guriewicza, było skonstruowanie nowego myśliwca, zdolnego do dalekosiężnych i wysokiego pułapu. Nowy samolot miał mieć zalety myśliwca Tu-128 oraz MiG-25 będącymi na uzbrojeniu Sił Powietrznych ZSRR. Pracę projektowe rozpoczęły się pod koniec lat 60, zakończyły się w roku 1975 po oblocie i testach prototypu Je-155MP. Produkcja zakończyła się w 1994 roku, po wyprodukowaniu około 500 samolotów tego typu.
Zarys historyczny. Bombowiec B-2 Spirit, nawiązuje do konstrukcji samolotu YB-49 projektów Jacka Northropa. YB-49 był prototypem ciężkiego bombowca o napędzie odrzutowym w układzie latającego skrzydła. Ten projekt opracowano już w 1949 roku, jednak nie został przyjęty do służby. 
System obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej 
Samolot powstał jako następca wysłużonych w SP🇵🇰 myśliwców Mirage III/V i F-7P. Pierwszy lot odbył się w 2003 roku, pierwsze dwa JF-17 weszły do służby w 2007 roku. Kolejne sześć, zostały dostarczone rok później. Kolejny kontrakt z 2009 roku obejmował 42 maszyny a docelowo w Pakistańskich Siłach Powietrznych miało się znaleźć 250 maszyn w wersjach Block II/ Block III.
Modernizacja Su-30SM2 ma na celu:
Khajbar Shekan jest napędzany na paliwo stałe i ma mieć zasięg około 1400 km. Według dostępnych informacji, pocisk był wykorzystany do ataku odwetowego na Izrael w kwietniu 2024 roku, po tym jak Izrael dokonał ataku z powietrza na irańska placówkę dyplomatyczną w Damaszku stolicy Syrii.
Konstrukcja pocisku Szahab-3 jest dosyć zbliżona do radzieckich rakiet Scud, jednak jest ona znacznie większa co przekłada się na jej zasięg oraz masę głowicy. Szahab-3 jest napędzany jednostopniowym silnikiem na paliwo ciekłe, wymagający zatankowania rakiety przed startem. Do naprowadzania na cel, wykorzystuje bezwładnościowy system nawigacji (INS), co zapewnia dokładność trafienia w cel około 2500 m CEP.
