Resûlullah aleyhisselam şöyle buyurmuştur:

“Kadınlarınız azdığı,
gençleriniz isyana daldığı
ve sizler de cihadı terk ettiğiniz zaman haliniz nice olur!"

Sahabe-i Kiram:
"Böyle şey olacak mı ya Resulallah?" diye sorduğunda:

"Evet. >> Varlığım kudret elinde olan Allah'a yemin ederim ki, bundan daha kötüsü de olacak." buyurdu.

Yine Sahabe:
"O hangisidir ya Resulallah?" diye sordu:

"Ma'rufu (iyiliği) emir ve münkerden (kötülükten) nehyetmediğiniz zaman haliniz nice olur?" buyurdu.
>>

Ümit sebeplerin tam bir şekilde yerine getirilmesinden sonradır. Bu sebeple Allah’u Teâlâ şöyle buyurmuştur:

“İman edenler ve hicret edip Allah yolunda cihad edenler var ya, işte bunlar Allah’ın rahmetini umabilirler.
(Bakara suresi 218)
>> Yani onlar Allah’ın rahmetini ummaya layık olan kimselerdir, demektir.Yine O şöyle buyurmuştur:

“Allah’ın kitabını okuyanlar, namazı dosdoğru kılanlar ve kendilerine verdiğimiz rızıktan gizli ve açık infak edenler asla zarara uğramayacak bir kazanç umabilirler.”
Fâtır suresi 29

Peygamber Efendimiz sallallâhu aleyhi ve sellem Müslümanları Tebük seferine çıkacak orduya yardım etmeye çağırdığı gün, fakir Müslümanlardan Ulbe bin Zeyd radıyallâhu anh gecenin bir kısmı geçince kalktı namaz kıldı ve şöyle yalvardı: >> Ey Allâhım!
Sen cihâda çıkmayı emr ve teşvik ettin. Hâlbuki beni, üzerine binip Resûlün’le birlikte cihâda çıkabileceğim bir hayvana sâhip kılmadın!
Resûlün’ün elinde de beni üzerine bindirecek bir hayvan bulundurmadın!
>>

Efendimiz (s.a.v.) şöyle buyurmuştur:

“Kadınlarınız azdığı,

gençleriniz isyana daldığı

ve sizler de cihadı terk ettiğiniz zaman haliniz nice olur!"

Sahabe-i Kiram:
"Böyle şey olacak mı ya Resulallah?" diye sorduğunda:

"Evet.

>> Varlığım kudret elinde olan Allah'a yemin ederim ki, bundan daha kötüsü de olacak." buyurdu.

Yine Sahabe:
"O hangisidir ya Resulallah?" diye sordu:

"Ma'rufu (iyiliği) emir ve münkerden (kötülükten) nehyetmediğiniz zaman haliniz nice olur?" buyurdu.

>>

Hz. Ömer (r.a.)'den rivayet edilen bir hadise göre Resûlullah (s.a.v.), bir ara olağan üstü vahiy hallerinden birini yaşarken kıbleye dönüp ellerini kaldırarak:

"Allah'ım! Bize nimetini arttır, eksiltme; bizi onurlandır, alçaltma; bize ihsan et, mahrum etme; bizi seçkin kıl >> (düşmanlarımıza karşı)zayıf duruma düşürme; bizden hoşnut ol ve bizi senden hoşnut kıl!"
diye dua ettikten sonra,

"Şu anda bana on âyet indi; kim bu âyetlerin gereğini yaparsa cennete girecektir."
buyurmuş, ardından da Mü’minûn sûrenin ilk on âyetini okumuştur.

(Müslim,İmân 8)

(Bakara 2/165.)

“Öyle insanlar vardır ki Allah’tan başkasını
(putları, arzu ve hevalarını, yücelttikleri, sevip bağlandıkları şahısları, bazı varlık ve eşyayı, gizli veya açıktan sevip)
O’na (Allah’a) denk hâle getirirler; tıpkı Allah’ı sever gibi onları severler,
>> böylece şirke düşerler, Allah yerine onlara bağlanırlar). (Hakiki) inanmışların Allah sevgisi (emirlerine itaat ve bağlılığı) ise daha kuvvetli (ve içtendir). (O’na denk hiçbir sevgi beslemezler. Allah’a eş koşup da kendilerine) zulmedenler, azabı gördükleri zaman,
>>

Rasûlullah’ın -sallalahu aleyhi ve sellem- tavsiye ettiği bir dua:

“İnsanlar altın ve gümüş biriktirdiği zaman sizler de şu kelimeleri biriktirin:

“Allah’ım! Senden, dinde sebât göstermeyi, doğruluk üzerine kararlı olmayı, nimetine şükretmeyi, sana güzel ibâdet etmeyi isterim.> Senden selîm bir kalp, doğru söyleyen bir dil isterim.
Bildiğin şeylerin hayırlısını ister bildiklerinin şerrinden sana sığınırım. Bildiğin şeylerden dolayı sana istiğfâr ederim.
Şüphe yok ki sen tüm gizlilikleri tam olarak bilirsin.”

(Ahmed b.Hanbel, Müsned,
Hadis No: 17114.)

Ebu Zeyd der ki:

“Dört konuda yanıldım.

Zannettim ki önce ben Allah’ı seviyorum.
Oysa öncesinde O beni sevmiş:

“O onları sever, onlar da O’nu severler.”

(Mâide 5/54.ayet) >> Zannettim ki ben O’ndan razıyım. Sonra fark ettim, evvelinde O benden razı olmuş:

“Allah onlardan razı oldu, onlar da O’ndan razı oldular.”

(Beyyine 98/ 8.ayet) >>

Ümmü Benî Enmâr diye bilinen Kayle, Allah Rasûlü’nün yanına gelerek şöyle sordu:

“–Ey Allâh’ın Elçisi! Ben ticaretle uğraşan bir kadınım.
Bir şeyi satın almak istediğim zaman verebileceğim miktardan daha düşük bir fiyat teklif ediyorum. > Sonra yavaş yavaş artırarak düşündüğüm fiyata çıkıyorum.

Bir şeyi satacağım zaman da, önce satabileceğim fiyattan daha yüksek bir fiyat teklif ediyor, sonra yavaş yavaş inerek arzuladığım fiyata geliyorum, bu uygulamaya ne dersiniz?”>

Mektûbât-ı Rabbânî, 73.Mektûb

“…Gençlik zemânında, insanı üç din düşmanı olan,
-nefs,
-şeytân
-ve kötü insanlar

aldatmağa uğraşmakdadır.
Bunlar karşısında az bir ibâdet pek kıymetli olur.
İhtiyârlıkda yapılan, bundan katkat fazla ibâdetlerin bu kadar kıymeti olmaz.> Düşman hücûm etdiği zemân, askerin ufak bir hareketi, çok kıymetli olur.
Sulh zemânında yapılan büyük ta’lîmlerin, manevraların, bu kadar kıymeti olmaz. >

Ebû Hureyre (r.a.) aktarıyor, diyor ki: “Resulullah’ın etrafında oturmuştuk, Allah Resulü (s.a.s.) bize Cennet’ten bahsediyordu. Bir ara dedi ki:
“Bir adam cennette ziraat yapmak için Rabbinden izin isteyecek. Rabbi ona diyecek ki: ‘Sen arzuladığın hâl üzerine değil misin?’ > O da şöyle diyecek: ‘Evet. Fakat ben ziraatı seviyorum.’ diyecek. Ona izin verilecek, hemen tohum ekecek bir anda ekin verecek, büyüyecek, harmanı yapılıp, dağlar gibi mahsul yığılacak… Rab Teâla ona: “Ey Âdemoğlu! Senin gözün doymaz ama al bakalım bunu buyuracak…”
>

Resûlullah (s.a.v.)

“–Îmânınızı tâzeleyiniz!” buyurdu:

Ashâb-ı kirâm:

“–Ey Allâh’ın Rasûlü, îmânımızı nasıl tâzeleyelim?” diye sordular.
Nebî -aleyhiselâm- لَآ إِلٰهَ إِلَّا اللّٰهُ

Lâ ilâhe İllâllah sözünü çokça tekrarlayınız!” buyurdu.

(Ahmed,II,359;Hâkim, IV,285/7657) Resulullah (s.a.v.) buyurdu:

"İman; kalp ile tasdik, dil ile ikrar ve organlar ile amel etmektir."

(İbn Mâce, Sünnet, 9)

"Onlara soracak olsan mutlaka,
“Biz lafa dalıyor eğleniyorduk,
hepsi bu!” derler.
De ki: “Siz Allah ile, O’nun âyetleriyle ve peygamberiyle mi eğleniyordunuz?”

(Tevbe, 9/65.) Tebük gazvesinde münafıklardan biri Avf b. Malik ile konuşurken:
“Bu hafızlarımıza ne oluyor, midelerini en çok seven, en fazla yalancı dillere sahip olan ve düşmanla karşılaştığımızda en çok korkanlarımız onlardır...” Buna Mükabil, Hz. Avf: “Sen münafığın tekisin. >

Resûlullah (s.a.v.) bir defasında şöyle demiştir:
“Birinizin kapısının önünden bir nehir geçse ve onda her gün beş defa yıkansa, bu o kimsenin kirinden bir şey bırakır mı, ne dersiniz?”

Sahâbîler, “Onun kirinden hiçbir şey bırakmaz.” demişler, bunun üzerine > Resûlullah, “İşte beş vakit namaz da böyledir! Allah onlarla günahları yok eder.” buyurmuştur.

(Buhârî, Mevâkîtü"s-salât, 6)

Allah Azze ve Celle şöyle buyurur:

“Ben, kulumun benim hakkımdaki zannı üzereyim.
O beni andığında (zikrettiğinde) ben onunla beraberim.
O beni içinden anarsa ben de onu aynı şekilde nefsimde anarım. O beni bir topluluk içinde anarsa ben de onu o topluluktakilerden daha hayırlı (fertlerden oluşan) bir topluluk içinde anarım.
O bana bir karış yaklaşırsa ben ona bir arşın yaklaşırım.
O bana bir arşın yaklaşırsa ben ona bir kulaç yaklaşırım. >

Ebu'd-Derdâ (r.a.) anlatıyor:
Bir gün Rasûlullah (s.a.v.):
"–Cuma günü bana çok salevât getirin! Zira o gün, meleklerin hazır ve şâhid olduğu bir gündür. O gün bir kişi bana salât ettiğinde onun salâtı mutlakâ bana arz edilir. > Salavât getirmeyi bırakıncaya kadar bu durum böyle devam eder." buyurdular. Ben:"–Vefâtınızdan sonra da mı?" diye sordum. Efendimiz (s.a.v.) :"–Evet, vefâtımdan sonra da! Allah Teâlâ peygamberlerin vücutlarını yemeyi yeryüzüne haram kılmıştır.>

“…Hz.Peygamber (s.a.v.) bizim yanımıza geldi. Biz ona ‘Ya Resûlallah! Bizler sana nasıl selam okuyacağımızı öğrendik. Fakat sana nasıl salât okuyacağız?’ diye sorduk. Resûlullah (s.a.s.) bize şöyle buyurdu:> اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ ، وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ ، كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ وَعَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ

Alvarlı Efe Hz. cezbeye gelince, o ürperten sesiyle, sık sık..

“Allah bizi insan eyleye” dermiş. Alvarlı Hz.’nin çok tekrarladığı sözlerden biri de

“Herkes yahşi men yaman, herkes buğday ben saman”

Mektûbat-ı Rabbânî/24.Mektup

“Kalb, ya’nî gönül birden fazla şeyi sevmez.
Bu bir şeye olan sevgisi kesilmedikçe başka şeyi sevemez. > Kalbin mal, evlâd, mevkı’, medh olunmak gibi çeşidli arzûları ve bağlantıları ve sevdikleri görülür
ise de bu sevgilileri hakîkatde hep bir sevgilisi içindir. >

اٰمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ

âmenehum min havf.

“(Allah) her çeşit korkudan güvenliğe kavuşturandır.”

(Kureyş 106/4.) (Gerek Kur’ân-ı Kerîm’de gerekse hadislerde haşyet, takvâ, işfâk, vecel ve rehbet kelimeleri veya türevleri ‘havf’ ile aynı ya da yakın anlamları ifade eden kavramlar olarak geçmektedir.)

İmam Gazalî: “Günahlara bulanmanın nedeni şehvetlerin yoğunluğu ve sık sık ülfet ve adet edinilmeleriyle gönüllerde kökleşmeleridir.
İnsan ömür boyu neye alışmış, neye gönül bağlamış, ne ile ünsiyet etmiş ise ölürken aklına o gelir. > Eğer normal hayatında ibadetlere karşı daha çok temayülkardı ise,o anda aklına daha çok Allah’ı anmak,Allah’a taatte bulunmak gelir.Eğer genel meyli, günahlara yönelikse ölürken kalbini bunları düşünmek istila eder ve muhtemelen ruh, dünya arzularından biriyle meşgulken çıkıverir