Το Κέντρο Λεξικολογίας εκδίδει τα λεξικά της Νέας Ελληνικής του καθηγητή Γ. Μπαμπινιώτη και άλλα έργα του χρήσιμα για τη γνώση και μελέτη της γλώσσας.
2/ 1) Τι σημαίνει «χριστός»;
2/ Ο συγγραφέας του Συναξαριστή Νικόδημος Αγιορείτης αναφέρει τα ακόλουθα στον βίο του (1 Οκτωβρίου): 
2/ Το κύριο όνοµα Ἀρετή είναι ελληνιστικό, αλλά πρωτοαπαντά σε θρακική επιγραφή τού 414 π.Χ. ως [Ἀ]ρέτε. Προέρχεται από το ουσιαστικό ἀρετή, ανήκει δηλαδή στα ονόµατα που δηλώνουν κάποια θετική ιδιότητα.
2/ Aν και θεωρήθηκε παλαιότερα συγγενής προς το σανσκριτικό (αρχ, ινδικό) "ángiras" «αγγελιαφόρος, όνομα μυθικών όντων» και προς την ινδουιστική αντίληψη περί αγγέλων, όμως η απουσία αγγέλων στην αρχ. ελληνική θρησκεία αποκλείει πλέον αυτή την εκδοχή.
2/ Υπάρχουν 2 τρόποι να ρωτήσει (άρα και να απαντήσει) κάποιος στο παραπάνω ερώτημα : ο γενικός και ο ειδικός.
2/ χρησιμοποιείται ως συνώνυμο του «μπελά») παλιά ήταν κάτι τρομαχτικό: ο νυχτερινός εφιάλτης που, κατά τη λαϊκή παράδοση, προκαλείται από δαιμονικό που κάθεται πάνω στο στήθος τού κοιμισμένου κατά τη διάρκεια τού ύπνου! 
2/ Συχνός τρόπος μετωνυμίας είναι η μετατροπή ονομάτων περιοχών όπου παράγεται κάποιο προϊόν σε ονόματα των ίδιων των προϊόντων.
2/ (δηλαδή για να γίνεται διάκριση τού κύριου ονόματος από το αντίστοιχο ουσιαστικό ή επίθετο). Ο αναβιβασμός είναι αρχαιότατο φαινόμενο (μαρτυρείται ήδη στη μυκηναϊκή Ελληνική, π.χ. Ξάνθος). Με τον τρόπο αυτόν έχει σχηματιστεί πλήθος ονομάτων.
2/ Τον μεν 19ο κυρίως μέσω των γαλλομαθών λογίων, που αναζητούσαν τρόπους «καθαρμού» και εμπλουτισμού της Ελληνικής, τον 20ο αιώνα κυρίως ως κοινωνιο-γλωσσική τάση.
2/ -αλλά λογιότερης εκδοχής από αυτή των άλλων ευαγγελιστών (όπως φαίνεται από πλήθος λέξεων του Μάρκου, στον οποίο στηρίζεται, τις οποίες όμως διορθώνει προς το «αττικότερο», π.χ. «κλίνη» αντί «κράββατος», «κονιορτός» αντί «χους», «εκατοντάρχης» αντί «κεντυρίων» κ.λπ.).
2/ -δεν γνωρίζουμε ποια χρονιά- στις 24 Σεπτεμβρίου (σαν σήμερα) ένας βοσκός βρήκε μια εικόνα της Παναγίας και έτσι ο τόπος ονομάστηκε «Παναγία των Μυρτιδίων» (και λαϊκά, «Μυρτιδιώτισσα»). Αργότερα χτίστηκε εκεί μοναστήρι που σήμερα γιορτάζει με πολλή λαμπρότητα.
2/ Όταν όμως εισήχθη στη Ρώμη το ιουλιανό ημερολόγιο, ορίστηκε ως αρχή τού έτους ο μήνας Ιανουάριος και ο Σεπτέμβριος έγινε ο 9ος μήνας (αλλά διατήρησε την ονομασία του «έβδομος»).
2/ ◆ Ο μήνας αυτός αρχικά ονομαζόταν Sextilis «έκτος» (αφού το ρωμαϊκό ημερολόγιο ξεκινούσε από τον Μάρτιο). Eπειδή όμως κατά τη διάρκεια αυτού τού μηνός ο Oκταβιανός αναγορεύθηκε ύπατος και σημείωσε εξαιρετικές στρατιωτικές επιτυχίες,
2/ Σε αυτό το πλαίσιο τα θεοφορικά ονόματα (δηλαδή ονόματα που περιέχουν με κάποιον τρόπο το όνομα τού Θεού) έχουν δικαιολογημένα πολύ μεγάλη συχνότητα εμφάνισης.
2/ ωστόσο η κοινώς ομιλούμενη γλώσσα του ευρύτερου κόσμου στον οποίο ζούσαν (και σίγουρα η γλώσσα με το μεγαλύτερο κύρος) ήταν η Ελληνική. 
2/ 🔸 O Saussure δίδαξε ότι ο όρος ΓΛΩΣΣΑ (γαλλ. " langage") είναι πολύ γενικός, γι’ αυτό χρειάζεται να εξειδικεύεται σε δύο μορφές: α) τη γνώση που έχουµε για τη µητρική µας γλώσσα (τη γνώση ενός συστήµατος από στοιχεία και κανόνες) και
2/ Το κυριότερο από αυτά τα βιβλία ήταν η Οκτώηχος (ή Παρακλητική) του Ιωάννη Δαμασκηνού, το βιβλίο που χρησιμοποιήθηκε ως το κατ' εξοχήν αναγνωστικό και με το οποίο ολόκληρες γενιές έμαθαν να γράφουν και να διαβάζουν. 
2/ Η λ. χριστός είναι ρηματικό επίθετο από το ρήμα «χρίω». «Χριστός» λοιπόν είναι ο χρισμένος, ο αλειμμένος (πβ. Ευριπ. Ἱππόλ. 516: πότερα δὲ χριστὸν ἢ ποτὸν τὸ φάρμακον; = το φάρμακο το πίνουμε ή το αλείφουμε; ).