بالاخره فیلم #برادران_لیلا رو دیدم. اولین واکنشم تعجب از نقد بعضی از منتقدین بود که فیلم رو فیلمی اجتماعی دیده بودند.همونطور که بسیاری دیگه گفتند،فیلم تمام‌قد فیلمی سیاسی بود. سکانسها و شخصیتها، و حتی فضای داستان هم سمبلیک کار شده بودند. در اینجا تحلیل خودم از شخصیتها رو می‌گم:🧵 سعید پورصمیمی، پدر: ذلیلانه «آقا»یی رو خارج از خونه خودش (ایران) طلب می‌کرد. نماد دیکتاتوری که چهل سکه، ثمره چهل سال با ارزش از فرزندانش (بخونید چهل سال حکومت) رو می‌خواست برای خرید عزتش تقدیم کسانی کنه که براش تره هم خورد نمی‌کردند. آقایی که هیچ وقت برای فرزندانش آقایی نکرد!
(۱)