《سیاست‌پیشگان هر اندازه نیت‌شان پاک باشد همیشه از محدودیت حاکمیت بیزارند. اینان به یکدیگر به چشم جانشینان حی و حاضر خود می‌نگرند و با ملک آینده‌ی خود حتی اگر در دست دشمنان کنونی‌شان باشد با ملاحظه رفتار می‌کنند.
هرچند اینان این یا آن‌گونه از حکومت یا این یا آن گروه از حکومت‌گران را به چالش می‌طلبند اما اگر به آن‌ها امکان سازمان‌دهی قدرت را به شیوه‌ی دلخواه‌شان دهید و تا این قدرت را به گماشتگان برگزیده‌ی خود بسپارند بازهم چنین می‌اندیشند که نمی‌توانند آن را به اندازه‌ی دلخواه بگسترند.》
