اسدالله علم (وزیر دربار) در آستانه تبادل قرارداد بین ایران و افغانستان درباره حق‌آبه هیرمند، از طریق سفیر وقت ایران در کابل (اردیبهشت۵۶) متوجه می‌شود در این قرارداد مسئله سیلاب‌ها لحاظ نشده و این می‌تواند به زیان ایران باشد چرا که افغانستان می‌تواند جلوی سیلاب‌ها را بگیرد./1 نوشته که «این خبر مثل پتک بر سر من فرودآمد» (۲۱ اردیبهشت۵۶). علم به واسطه سابقه حضور آبا و اجدادی‌شان در شرق کشور، سیستان و بلوچستان و اقتضائات محیطی اون رو خیلی خوب‌تر می‌شناخت. او با وجود تصویب قرارداد در مجلسین طرفین، چاره را در این می‌بیند که قرارداد مبادله نشود/2

هانا آرنت در #کتاب "توتالیتاریسم" (ر.ک: ترجمه ثلاثی، ص۲۳۲ و بعد) با هوشمندی خاصی به موشکافی ترجیح "پلیس" (و البته "پلیس مخفی") بر "ارتش" (ویژگی ارتش، تعلیم برای جنگ با متجاوز خارجی‌ست) در نظام‌ توتالیتر پرداخته و آن را ناشی از اعتقاد توتالیتاریسم به ... /1 ... نادیده گرفتن عمدی تفاوت میان کشور بیگانه و کشور مادر و امور داخلی و خارجی می‌داند.
می‌نویسد که "ارتش" برای مقاصد جنگ داخلی ابزار مشکوکی است و «برای نظامی‌ها دشوار است که مردم کشورشان آنها را به چشم یک فاتح بیگانه بنگرند» /2

ماجرایی که می‌خوام براتون تعریف کنم، شاید باعث خنده‌تون بشه، شاید هم متعجب بشید، خودم که حیرانم!

من 16شهریور گذشته (چند روزی قبل از قتل مهسا) به دفتر پیگیر‌ی‌های ویژه اداره کل اطلاعات زنجان احضار شدم. باهمه هفت-هشت احضار قبلی (به ستاد خبری) فرق داشت. کپی نامه‌ دادستان زنجان.../1 (عباسی) رو نشونم دادند که ازشون خواسته بود من رو احضار (جلب؟) کنن، توضیح بخوان، توجیه کنن و تعهد بگیرن و نتیجه رو گزارش کنند. هشت‌ونیم صبح رفتم داخل و پنج عصر اومدم بیرون با یک فرجه یک‌ساعته برای نماز و ناهار و استراحتی. بازجویی کتبی و شفاهی بود تقریبا فقط متمرکز به توییت‌ها /2