۱/۹ ۱۴۰۳ سالی دشوار خواهد بود اما تهدیدهای آن قابل تبدیل به فرصت هایی فوق العاده اند. مثل همیشه، فرصت ها و تهدیدها در هم فرو رفته اند با این تفاوت که مسائل حادتر، راه حل ها پر ریسک تر و منابع لازم برای حل مسائل کمیاب تر است. در این وضع، هر یک واحد موفقیت، ارزش مضاعف خواهد داشت. ۲/۹ در سیاست خارجی مسائل اصلی انتخابات امریکا و نظم جدید منطقه است. دموکرات ها به مخمصه افتاده اند اما به سادگی انتخابات را نخواهند باخت. اگر ترامپ پیروز شود ایران فشاری بی سابقه را تجربه خواهد کرد اما برای آن آماده تر از قبل است چرا که می داند ترامپ بیش از آن از درگیری می ترسد.

۱/۱۲ از این بعد آنچه تعیین کننده است ‘ژئوپلتیک جنگ’ است. ماتریس پیچیده ای از محاسبات بازیگران ایجاد شده که اجزاء آن سخت به هم گره خورده است. در مدتی کوتاه حجم پیچیدگی محاسبات و تعاملات ژئوپلتیکی از انتظارات اولیه بسیار فراتر رفته است. ۲/۱۲ امریکا نگران تبدیل شدن ‘طوفان الاقصی’ به یک نبرد منطقه ای است و می داند که اگر اسراییل پای خود را به درون غزه بگذارد، ماشه کشیده خواهد شد. بایدن در ظاهر برای کمک، اما در واقع برای هشدار به تل آویو رفته بود.

@va_ashtari @Mosanos @mjdgnd @ahadian_ir وحید آقای اشتری عزیز. من این حرف ها را خیرخواهانه به شما می زنم گرچه که گمان تاثیر ندارم ولی از باب وظیفه برادری گفتن این چند کلمه را لازم می دانم. یک بار هم بیشتر نخواهم گفت. من می دانم و کسانی هم که باید بدانند می دانند که آن اطلاعات را چه کسانی به شما دادند. @va_ashtari @Mosanos @mjdgnd @ahadian_ir شما که برای خانواده قالیباف مراقب و بپا نگذاشته بودید. کسان دیگری این کار کردند و حالا هم روشن شده پروژه شان چه بود.

۱/۹ پروژه آشوب های ۱۴۰۱ شکست خورده اما تلاش طرف های خارجی ادامه دار است. اکنون دیگر کاملا روشن شده طراح خارجی بازیگر اصلی است منتها از مرحله طراحی فروتر آمده و خود مستقیما وارد میدان شده است. ۲/۹ مهم ترین پروژه ای که طرف خارجی اکنون نیرو و انرژی بسیار صرف آن می کند شکل دادن به یک رهبری جدید، واحد و ظاهرا مشروع برای حرکت براندازانه در خارج از کشور است. شاید عجیب به نظر برسد اما شواهد نشان می دهد این برای سیا و‌ موساد از برنامه هسته ای و موشکی ایران هم مهم تر است.

۱/۱۸فکر می کنم در یک نقطه عطف قرار داریم. قصد جمع بندی یا پیش بینی وضعیت را ندارم چون همه آموخته ایم در شرایطی چنین پیچیده باید عمیقا محتاط بود. اما تقریبا پیداست که آشوب های ۱۴۰۱ در فاز پایان قرار دارد. پروژه قبلی شکست خورده و پروژه جدید به سادگی قابل تعریف نیست. ۲/۱۸داستان اینگونه شروع شد: ممکن، سریع و آسان جلوه دادن براندازی برای اقلیتی از جامعه که قرار بود در حباب شبکه، خود را اکثریت فرض کند. هدف این بود که یک آشوب چند صد هزارنفری سراسری شکل بگیرد.

۱/۱۳ اجازه بدهید یک مرور بکنیم. از منظر امنیتی در فاز 'استمرار اجباری آشوب' هستیم. طرف طراح، در حال سوزاندن دسترسی ها و سرمایه های بیست و گاهی سی ساله خود است، فقط برای اینکه بتواند آشوب را ولو یک روز بیشتر کش بدهد. ۲/۱۳ در شریف یک شبکه حداقل دو سه ساله خرج شد. در اوین شبکه بیش از ده ساله خود را سوزاندند. عبدالحمید در بلوچستان سرمایه ۳۰ ساله است. ولی برایشان مهم نیست. دسترسی ها را می سوزانند و شبکه ها را قربانی می کنند چون کابوسی بدتر از خاموش شدن شعله آشوب برایشان قابل تصور نیست.