که «نه سرایتی هست، نه بدشگونی‌ای، نه جغد شومی، و نه صفر.» برداشت‌هایی که از این حدیث توسط حاکمان و علما شد، در قرن ۱۴ میلادی یک طورهایی به مرگ تا چند ده میلیون نفر منتهی شد. داستان از این قرار بود که در همان حدود سالهای ۱۳۶۰ میلادی، کنه‌هایی که از خون موش‌های صحرایی تغذیه
می‌بُرم ها.» حتی به نشانه اینکه تهدیدش را عملی می‌کند تظاهر کرد که دارد شمشیرش را از غلاف بیرون می‌کشد تا گوش استالین را ببرد. امروز که ما به تاریخ نگاه می‌کنیم باورپذیر نیست که کسی حتی جرات کند و به مستبدی مثل استالین نگاه کند و چنین حرفی بزند. استالین چه کرد؟ هیچی.
که از دست چند ده هزار دانشجویی که جرات کرده و مدت‌ها در میدان تیان‌آن‌من Tiananmen پکن به اعتراض و تحصن نشسته بودند به تنگ آمده و نیروهای ارتش آزادی‌بخش خلق را با ده‌ها تانک به آنجا فرستاد و مردم و دانشجویان را به خاک و خون کشید و در بدترین آمار تا ۷۰۰۰ نفر را به راحتی کشت.
بودند و به مرگ محکوم شده بود، به زندان می‌رود و آنقدر گریه، عجز و ناله می‌کند تا او را نزد چه‌گوارا می‌برند، او آن روزها اداره زندان مخوف لا کابانا La Cabaña را برعهده داشت. چه‌گوارا به خانم می‌گوید: «بفرمایید تو سینیورا، لطفا بشینید.» خانم هم شروع به گفتن از بی‌گناهی پسر نوجوانش
ایالت سودت‌لند Sudetenland (بخش آلمانی زبان جدایی طلب) خواستار جدایی از چکسلواکی و الحاق به آلمان شد. کاملا مشخص بود که ماجرا از چه قرار است. همان مسئله‌ای که امروز میان روسیه و اوکراین هم قابل مشاهده است. آلمان نازی پس از الحاق اتریش به خاک خود، خواستار الحاق کل چکسلواکی
فروپاشی کمونیسم را تجربه کرده‌اند، به یاد دارند این کشورها چه منابع عظیمی را صرف شنود و تعقیب شهروندانشان می‌کردند. در همه‌ی این کشورها از آلمان شرقی و چکسلواکی تا بلغارستان و غیره، یک سیستم مبتنی بر الگوی شوروی وجود داشت که دقتش افزون بر شهروندان خودی، بیشتر بر سفارت‌خانه‌ها،
بار داستانی که می‌خواهم بنویسم کمی متفاوت از تجربه سیاه زندگی در اردوگاه است. در اردوگاه‌های ماگادان زنان و مردان زندانی در قسمت‌های جدای از هم زندانی بودند. در دهه ۵۰ میلادی، زنی به اسم ایوانا ماشتک Ivanna Maszczak همراه با دیگر زنان همبندی‌اش مشغول گذشتن از
جنازه‌اش می‌توانست اندکی بیشتر زنده بماند.» جغرافیای روسیه هیچگاه با قحطی غریبه نبود اما در جریان قحطی ولگا، مردم چیزهایی را به چشم دیدند که تا پیش از آن کمتر کسی تجربه کرده بود. جنگ جهانی اول، بارش کم، جنگ داخلی و مشت آهنین کمونیست‌ها برای ساختن جامعه آرمانی بدون توجه به واقعیات
«کاش یکی از آثار گورکی را من نوشته بودم.» اما همین غول بزرگ، با ایستادنش در کنار حزب کمونیست شوروی و دفاع همه‌جانبه‌اش از آن کاری کرد که تا ابد هربار که از او یاد می‌شود مردم بدانند این نویسنده بزرگ کسی بود که در کنار استالین ایستاد، او کسی بود که با جان و دل از
که چندسال بعد به نام درست‌تر «کنگره‌ی اعدامی‌ها» معروف شد. از مجموع ۱۹۶۶ نماینده در این کنگره، ۱۱۰۸ نفر به عنوان ضدانقلاب محکوم شده و از مجموع ۱۳۷ نفر نامزد کمیته مرکزی حزب کمونیست، ۹۶ نفر به عنوان دشمن مردم اعدام شده و پنج نفر دیگر هم خودکشی ترجیح دادند.
تبدیل شود. عکاس عکسش که احتمالا نمادین‌ترین تصویر اعتراضی قرن ۲۰ام بود می‌گفت که فکر می‌کردم با یک دیوانه سر و کار دارم. احتمالا خودش هم می‌دانست که یک نفر نمی‌تواند جلوی یک دسته تانک که برای سرکوب آماده‌اند را بگیرد. دو سال بعد وقتی کمونیسم در بلوک شرق در حال سقوط بود و 
حکومت کمونیست‌ها در شوروی انفعال را در تمام جامعه تزریق کرده بود. در چشم طرفداران، کشورشان بزرگترین امپراتوری جهان بود که در حال به سرانجام رساندن یک آرمان مقدس بود و برای بسیاری کشور نه وطن آن‌ها که زندانی بود که باید از آن می‌گریختند. اوضاع در جنگ دوم جهانی بیشتر تنه به یک
از محکوم شدن در دادگاه نورنبرگ به اعدام با طناب دار، درخواست کرده بود که اجازه بدهید مانند یک سرباز به وسیله جوخه تیرباران کشته شوم، نه مانند یک جنایت‌کار با طناب دار. کسی که مرتبا در طول محاکمه یادآور شده بود که من اصلا از جنایات هلوکاست حتی خبر هم نداشتم و کلا کار هیملر بود.
لبنان و چند کشور دیگر که چه نیروهای نظامی را آماده حمله به اسرائیل و چه پشتیبانی خود را از کشورهایی که در این راه مقدس قدم گذاشته اعلام کرده بودند، پیروزی کاملا در دسترس بود. در آن روزها اسرائیل چه از نظر جغرافیایی که کاملا در محاصره نیروهای متخاصم بود و چه از نظر قوای نظامی
به اداره تلفن می‌رود و می‌پرسد: چرا ماموران شما امروز برای قطع کردن تلفن من آمده‌اند؟
بزرگ زمانی گفته بود: "آن‌که گذشته را کنترل کند، حال را کنترل کرده است و آن‌که حال را کنترل کند، آینده را کنترل خواهد کرد." لوئیزا لیم Louisa Lim نویسنده کتابِ جمهوری خلق نُسیان (فراموشی) در زمان تحقیق برای نوشتن کتابش، تصویر مرد تانکی Tank Man میدان تیان‌آن‌من نماد بزرگ
آن دچار شده بود بیرون بیاورد. در آگوست سال ۱۹۶۸، ۲۰۰ هزار سربازِ پیمان ورشو (شوروی، بلغارستان، مجارستان، لهستان) به همراهی ۲۰۰۰ تانک به چکسلواکی حمله کردند. هدف آن‌ها توقف دوره‌ای از اصلاحات به نام "بهار پراگ" به رهبری الکساندر دوبچک بود. دوره‌ای که در آن حکومت کمونیستی چکسلواکی
اصلی پیوستن بسیاری از مردان فرانسوی به ارتش مقاومت فرانسه علیه نازی‌ها این ماجرا بود. با پایان یافتن جنگ دوم جهانی و شکست آلمان‌ها، نوبت تسویه حساب فرانسوی‌ها با زنانی بود که در این همکاری شرکت داشته بودند. همکاری با دشمن در زمان جنگ معانی مختلفی از جمله تهیه لوازم مورد نیاز، 