घूंघट की आड से बुर्क़ा के बुर्ज तक।
ये मेरी स्टोरी है। मेरा नाम संस्कृति है और मैं भारत वर्ष में रहती हूं। जिसे आप देवभूमि, तपोभूमि के नाम से जानते थे। संस्कार जिसके धमनियों में बहता था और सभ्यता का आंचल खुले आकाश में उड़े खड़ी रहती वो मां भारती मैं ही थी। #TheKerelaStory १/९ मेरी अस्मिता जागृत थी और मैं एक स्वामिनी, समानाधिकारीनी थी। मैं संस्कृती, नाम तो सुना होगा? ये मेरी स्टोरी है।
में आज घूंघट ओढ़े क्यों खड़ी हूं ये जानने के लिए मैंने घूंघट क्यों पहना और कैसे पहना ये जानना आवश्यक है। दरअसल हिन्दू परंपरा में घूंघट था ही नहीं। २/९

"चार कागद, दोन सह्या, एक शिक्का" ते "चार हात, दोन फोन, एक नाथ."
"सियावर रामचंद्र की जय"

मी १८ एप्रिल ला माझी बाजू मांडत एक पोस्ट केली होती. त्या व्हायरल झालेल्या सोशल मीडिया पोस्टचा हा उत्तरार्ध. १/९
@mieknathshinde @ChDadaPatil @Dev_Fadnavis @ponkshes मी मागच्या पोस्ट मध्ये म्हणाले होते, "मी माघार घेतला, हार मानली नाही. माझी मुलं आणि मी नाटक करणार, हॉल मिळणार, दणदणीत प्रयोग आम्ही करणार पण माझ्या सकट बाल कलाकारांसाठी ज्यांनी हॉल उपलब्ध करून दिला नाही, त्रास नाही तर छळ केला त्यांना २/९

परीकथा

ही कथा एका परीची आहे. कथेत नाट्य आहेच. कारण परी नाटकातली आहे आणि नाटक खरंखुरं आहे, कारण कथेत मी आहे. मग त्यातली परी कोण असेल बरं? मी!😁
१९ वी महाराष्ट्र शासन बालनाट्य स्पर्धा, जळगाव येथे मी परीक्षक म्हणून गेले. नाट्य स्पर्धेत भाग घेता घेता लहानपणी स्वप्न पाहिलं होतं १/६ twitter.com/i/web/status/1… की मोठी झाल्यावर एक दिवस मी देखील माझ्या वडीलांसारखी परीक्षक होईन.
भरपूर नाटकं पाहता येतील, परीक्षण मी धीरगंभीर चेहरा ठेवून करेन, शिष्ठासारखी नाटक बघेन. मार्क देताना पक्षपात होणार नाही ह्याची खबरदारी घेईन. माझ्या लहानपणी २/६