برای مهندسین تازه فارغ‌التحصیل تو آلمان:

اینایی که مینویسم با امید اینکه شاید به درد یک هموطن تو کاریابی بخوره. صرفا تجربه‌های شخصی هستن که ممکنه هم قابل تعمیم نباشن یا اصلا غلط باشن.

۱) رزومتون رو ساده و روان درست کنین. کسی که رزومتون رو میخونه وقت زیادی نداره. نباید با ذره‌بین دنبال اطلاعات بگرده. بعضی از فرمت‌ها اجازه‌ی انتقال اطلاعات رو نمیدن.
۲) دروغ ننویسین. مخصوصا دروغ تو مسائل فنی ننویسین. اگر همچین کاری بکنین مطمئن باشین تو مصاحبه معلوم میشه و اصلا براتون جالب نیست. آشکار شدن دروغ یعنی پایان هر گونه شانسی.

چند نفر بهت تذکر دادن که اشتباه میکنی ولی باز رو ندونسته‌هات پافشاری کردی. و همه چی رو با هم قاطی کردی. از یه تست پریدی به یه تست دیگه و کلی مغلطه کردی. اتفاقا آدمی مثل تو که خودش رو عالم همه‌چی میدونه و در مورد همه چی خودش رو صاحب‌نظر میدونه برای هر شرکتی میتونه بسیار مضر باشه!

https://twitter.com/resindscientist/status/1621215195790974979

این مقاله‌ای که گذاشتی از Wim Desmet هست که اتفاقا از دوستای علمی خوبمه و ۴ سال پیش دانشجوهام و من رو به آزمایشگاهش برای بازدید علمی دعوت کرد. متاسفانه عکس‌های بازدیدمون رو پیدا نمیکنم. داخل این مقاله که فقط با دیدن تیترش عکسش رو اینجا گذاشتی ببین چی نوشته! اگر سوادت میرسه بخونش!

امروز، ۲۷ مارچ، روز جهانی #ویسکی هستش (متفاوت با روز ویسکیِ اسکاتلندی که ۲۲ فوریه ست).
به مناسبت امروز، از ویسکی کم نظیر ژاپنی مختصر مینویسم. صنعت ویسکی ژاپنی با دو نفر شروع میشه و کل داستان هم حول همین ۲ نفر میچرخه. ۱/۱۳ ماساتاکا تاکتسورو (راست) و شینجیرو توری (چپ) پدر صنعت ویسکی ژاپنی هستن. تاکتسوروی جوان رو یک شرکت ژاپنی سال ۱۹۱۸ برای یادگیری صنعت ویسکی میفرسته اسکاتلند. اون هم تو رشته ی شیمی تو دانشگاه گلاسکو مشغول به تحصیل میشه و هم تو ویسکی سازی های مختلفی مثل Longmorn کارآموزی میکنه. ۲/۱۳