"Kadın Berberi" (1964) filminin çekimlerinden kısa süre sonra Karabük'teki Site Sineması'nın açılış galasına katıldık.
Ben, Filiz Akın, Ayhan Işık, Hüseyin Baradan..
Galadan sonra şerefimize bir parti verildi. Orada Filiz'le dans ederken de birkaç kare fotoğrafımız çekildi.
Bir sakınca görmedik elbette, patlayan flaşlarda. Gizlimiz yok, saklımız yok.
Ertesi gün "Hürriyet" Gazetesi'nin birinci sayfasındaki bir haber bomba gibi patladı Yeşilçam'da :
"Karabük'te nişan yaptılar!"
Halbuki yoktu böyle bir şey.
Tekziple falan uğraşmadık, hangi birini tekzip edeceksin ki!..
Kimseye haber vermeden yüzüklerimizi taktık ve nişanlandık..
Sonradan öğrendik ki bu haberi uçuran da Hüseyin Baradan.
Geçmişte "Hürriyet" muhabiri demiştim ya.. Arkadaşlarına o uçurmuş haberi.
Verdiği cevabı duyunca da kızamadım: "Bir an önce evlenesiniz diye yaptım.."
Birkaç gün sonra Filiz'le Tarabya'daki Filiz Restoran'a gitmiştik. Dönüşte arabayı Filiz kullanıyordu ama ehliyeti yoktu.
O sıralarda Şükrü Balcı trafik müdürü olarak İstanbul'a yeni tayin edilmişti.
Sonradan İstanbul Emniyet Müdürü oldu..
Balcı, Maslak Kavşağı'nda, trafik kontrolü yapıyormuş.
Ben polis ekibini, etrafında da patlayan flaşlarıyla onlarca gazeteciyi görünce Filiz'le hemen yer değiştirdik, direksiyona ben geçtim..
Arabada Stavro da var.
Restoranın şef garsonu.
Şişli'de oturuyordu.
Her seferinde onu çıkışta biz bırakıyorduk evine..
Bu arada Stavro'nun Türkçeyi tam konuşamadığını belirtmem gerekiyor..
Neyse, devam ettik.
Şükrü Balcı'nın yanına geldiğimizde mecburen durduk.
Balcı pencereye yanaştı,
"İleride niye durdun?
Yer mi değiştirdin?" diye sordu.
Ben daha cevap vermeden Stavro atıldı, "Tükürmek için efendim, tükürmek için" diyerek niye durduğumuzu açıkladı aklı sıra. Şükrü Balcı şaşırdı tabii.
"Ne diyor bu yahu?" diye bize sordu.
ben onun dilinden anladığım için cevap verdim:
"İstifra demek istedi efendim. Türkçesi kıt.
İstifra kelimesini bilmediği için tükürmek diyor" diye açıkladım.
Balcı başladı gülmeye.
Hava yumuşamıştı.
Ben de "Evet yer değiştirdik" dedim.
Filiz'in gözünde siyah gözlükler vardı.
Onu önce tanımadılar.
Çünkü gazetecilerin hedefinde ben vardım.
Benim fotoğrafımı çekiyorlardı. İçlerinden biri Filiz'i tanıyınca kıyamet de koptu. Flaşlardan ortalık gündüz gibi oldu.
Tabii ertesi gün gazetelerin birinci sayfasında gene biz vardık:
"Filiz Akın-Türker İnanoğlu gece yarısı, Boğaz yolunda yakalandı!"
Bu son olaydan sonra Filiz'le konuştuk.
"Evlenmeye var mısın?" dedim,
"Varım" dedi.
Aynı yıl, yani 1964'de, evlendik..
Filiz bu olaydan etkilenip, ehliyet almak için trafiğe başvurdu.
Fotoğraf, gerekli evraklar falan verildi.
Üç gün sonra bir zarf geldi.
Açtık, içinden Filiz Akın adına düzenlenmiş bir ehliyet çıktı.
Bir de not: "Allah mutlu bahtiyar etsin. Çam sakızı çoban armağanı.
Madem araç kullanabiliyor,
benim düğün hediyem de bu ehliyet olsun..
Şükrü BALCI"
(TÜRKER İNANOĞLU, "Acısıyla Tatlısıyla Yeşilçam Anıları", Türvak Kitapları, 2020)
Share this Scrolly Tale with your friends.
A Scrolly Tale is a new way to read Twitter threads with a more visually immersive experience.
Discover more beautiful Scrolly Tales like this.