Thread by @kayamerthasan_

Büyük Bengal Kıtlığı (2)
Kıtlık oluşması için sebep var mıydı? İngilizler istemeseydi 'Hayır'. Bengal, bugün olduğu gibi, o zaman da yılda üç ürün hasat ediyordu. Suyun bol olduğu Ganj Ovası'nın deltası geniş ve bol ürün veriyordu. Kuraklık gelse bile, çıkan ürün yeterliydi.

Kıtlık zamanlarında, mahsul az ise, elde edilen tahıl, nüfusun beslenebilmesi için depolanır, kontrollü dağıtılır, durum 'idare' edilirdi. Ancak Clive ve onun haydutlar & katiller çetesi tarafından gerçekleştirilen tahıl yağmalamaları buna izin vermedi!

Vicdansızca tahılları Bengal'den çekip çaldılar ve yaşanan büyük kıtlıkta 10 milyon masum çaresizce can verdi. Clive'in gaddarlığı o zamanki Bengal nüfusunun üçte birini ortadan kaldırdı. Utanmadan heykelleri dikilen bu kan emici vampirler aslında soysuz birer ruh emicilerdi.

İngiltere'nin o çokça lanse edilen, ünlü sanayi devriminin, Bengal'in her yerinde insanların öldüğü aynı yıl olan 1770'de başladığı gözden kaçırılmamalı. Yaşanan 'başarının' arkasında kanlarına girilen, adları asla bilinemeyecek milyonlarca masum...

60 Bin Parmak Kesen ''Uygarlık''(!)
Hindistan halkına uygulanan zulüm sadece açlıkla sınırlı değildi. İngiltere'ye ait East India Company (Doğu Hindistan Şirketi) 60 Bin Hintli dokuma ustasının baş parmaklarını keserek onları tezgâhta dokuma yapamaz hale getirdi.

William Bolts adlı yazar, 1772 yılında yayınladığı ''Consideration on India Affairs'' adlı kitabında şu bilgiyi verir: ''Şirket, el tezgâhlarında çok kaliteli yerli kumaş imal eden Hintli ustaların baş parmaklarını keserek İngiliz makina dokuması tekstil sektörünün önünü açtı.''

1808 yılında ölen Almanya doğumlu İngiliz yazar William Bolts'un bu kitabı yayınladıktan hemen sonra titizlikle toplatıldı. Bolts, kitabında Doğu Hindistan Şirketi'nde edindiği tecrübeyi ve şahit olduğu parmak kesme olaylarını kaleme almıştı:

1808 yılında ölen Almanya doğumlu İngiliz yazar William Bolts'un bu kitabı yayınladıktan hemen sonra titizlikle toplatıldı. Bolts, kitabında Doğu Hindistan Şirketi'nde edindiği tecrübeyi ve şahit olduğu olayları kaleme almıştı. Hadiselerin birinci elden görgü tanığıydı Bolts.

Boston Çay Partisi'nin Amerikan Devrimi'ni tetiklemesi 1773'te gerçekleşmişti. Boston Çay Partisi, Britanya'nın Amerika'daki günlerinin sayılı olduğunu fark etmesini sağladı ve İngiltere'yi Hindistan'ın yağmalanmasını organize etmeye daha da konsantre olmaya yöneltti.

Bu yıkıcı kıtlıkların düzenli aralıklarla meydana gelmesinin ve yıllarca sürmesine izin verilmesinin başlıca nedeni, Britanya İmparatorluğu'nun kolonilerini boşaltma politikasıydı. Bu kıtlıklar olmasaydı, Hindistan'ın nüfusu 20.yy'dan önce 1 milyar insana ulaşacaktı.

Britanya bunu bir felaket olarak gördü. Daha büyük bir Hint nüfusu, daha fazla tüketim anlamına gelir ve İngilizleri daha fazla miktarda ganimetten mahrum ederdi. Aslında sorunla başa çıkmanın insani ve mantıklı yolu, Hindistan'ın tarımsal altyapısını geliştirmekti.

Ancak bu yalnızca Britanya'yı sömürgeci ve hayvani imparatorluğunu yönetmek için daha fazla para harcamaya zorlamakla kalmaz; aynı zamanda ''İngiliz Raja'' denilen iğrençlikten kurtulmak için ayağa kalkabilecek sağlıklı bir nüfus geliştirmek demekti. E bu da olamazdı!

Halka dayatılıp, yaşatılan Planlı / Kasıtlı / Organize büyük ve kıtlıklar, Hintlilerin sosyal yapısını ve omurgasını zayıflatmayı da başardı ve sömürgeci güçlere karşı isyanları daha az olası hale getirdi. İşte büyük devlet, işte beyaz adamın insani sorumluluğu(!)

İngiliz emperyalistleri, kıtlıkları sürdürmek ve böylece “dinsiz” ve “karanlık” Hintlilerin nüfusunu azaltmak için sistematik bir propaganda kampanyası başlattılar. Parson Thomas Malthus adlı bir şarlatanı çıkarıp argümanlarını desteklediler.

Hiçbir bilimsel yanı olmayan saçma sapan"Nüfus İlkesi Üzerine Bir Deneme"siydi desteklenen. Malthus: ''Nüfusun azaltılmasını doğal ve gerekli bir süreç olarak gören “bilimsel teorisi'' ile yapılan katliamları meşrulaştırıyor, bilimin ve aklın gereği diyordu buna. Fotoda akbabalar

Malthus, Anglikan Kilisesi'nde görevlendirilmiş olmasına rağmen, Britanya İmparatorluğu onu, Asya'daki ticareti tekelleştiren, kıtanın geniş bölgelerini sömürgeleştiren İngiliz Doğu Hindistan Şirketi'nin ücretli bir "ekonomisti" yaptı.

Malthus, aynı zamanda en kötü sömürge suçlularından bazılarının toplandığı yer olan Haileybury ve Imperial Service College'la ilişkiliydi. Bu kolej, Britanya İmparatorluğu'nun Hindistan'daki kanlı politikalarının yaratıcılarının yetiştirildiği yerdi. Foto: Robert Clive

Haileybury'nin bazı önde gelen mezunları arasında Sir John Lawrence (1864-68 yılları arasında Hindistan Valisi) ve Sir Richard Temple (Bengal Valisi ve daha sonra Bombay Başkanlığı Valisi) bulunmaktaydı. Bu isimler Hindistan'ı Kraliçe I.Elizabeth'in bahçesi kılan isimlerdi.

Britanya serbest ticaretin gerekliliğini öven bir sürü başka “ekonomist” topladı. Serbest ticaret övgüsü, İmparatorluğun Hindistan'ı soykırıma uğratarak nüfusunu azaltmasında önemli bir rol oynadı. Aslında, serbest ticaret, Malthus'un nüfus kontrol madalyonun diğer yüzüydü...

1876'daki büyük kıtlık geldiğinde, İngiltere Hindistan'da bazı demiryolları inşa etmişti. Kıtlıklara karşı güvence olarak lanse edilen demiryolları, aslında tüccarlar tarafından tahıl stoklarını kuraklık çeken bölgelerden çekip, merkezi depolara taşımak için kullanıldı.

Sonuç olarak, kuraklık çeken bölgelerden tahıl ithal etmek ve felaketi daha da artırmak için sermaye artırıldı. Tahıl fiyatlarının yükselişi olağanüstü hızlıydı ve tahıllar, fiyatlar daha da yükselene kadar depolarda saklanmak üzere en çok ihtiyaç duyulan yerlerden alındı.

O zamanlar, pek çok Hintli tarafından “kasap” olarak bilinen Kraliçe Victoria'nın favori şairi Lord Lytton Viceroy'du. Kıtlık çeken nüfusu beslemek için tahıl stoklama çabalarına yürekten karşı çıktı çünkü bu, piyasa güçlerine müdahale demekti.

1876 sonbaharında, Hindistan'ın tarlaları ekinsizlikten kavrulurken; Lytton, Hindistan'ın Victoria İmparatoriçesi'ni ilan etmek için Delhi'deki muazzam İmparatorluk Meclisi'ni organize etmekle meşguldü. Adam Smith'in açık bir hayranı ve takipçisiydi.

Lytton kıtlık için, Smith'in kendisine ve diğer liberallere öğrettiklerini uyguluyordu. Smith'in 1770 kıtlığı sırasında devletin tahıl fiyatlarını düzenleme girişimlerine karşı verdiği emir, East India Company'nin Haileybury'deki kolejinde yıllarca öğretilmişti.

Lytton, "Hükümet tarafından gıda fiyatlarını düşürme amacıyla herhangi bir müdahalede bulunulmayacağı" yönünde katı emirler yayınladı ve "Hindistan Ofisine ve her iki tarafın politikacılarına gönderdiği mektuplarda müdahale taleplerini kınadı.

60 milyondan fazla Hintliyi öldüren onlarca kıtlığı tek tek açıklamak zor ama 1 milyon üzeri insanın ölümüne neden olanlardan bazıları ile devam edeceğiz nasipse ve bahsi kapatacağız.
Oğlunu beslemeye çalışan bu babayı unutmayalım... Hafıza herşeydir!

V'esselam