Thread by @erwin_pyrite

از ابتدای انقلاب تا امروز، روش تظاهرات مردم به طرز حیرت انگیزی اصلاح شده و مردم با محله محور کردن تظاهرات، توان اصلی نیروی سرکوب رو ازش گرفتند.
اما هنوز چاشنی اصلی موفقیت، یعنی #خرابکاری_شرافتمندانه به طور گسترده استفاده نشده و ما باید این موضوع مهم را یاد بگیریم 👇
#مهسا_امینی

در ادامه چند مثال برای انجام #خرابکاری_شرافتمندانه زدم که که با هزینه‌ی نسبتا کم، حداکثر نتیجه رو از حضور خودتون در خیابان بگیرید:
1- وقتی نیروی سرکوب از محل فرار کرده، احتمالا اولین چیزی که ازش به جا میمونه، تجهیزات شخصیش (باتوم و شوکر و یا اسپری) که رها شده. برش دارید

برای خودتون! اما اگر میترسید نگه داشتنش براتون مشکلی پیش بیاره، بردارید و بندازیدش توی سطل زباله و یه جوری جا بدید که اتفاقی نتونن پیداش کنن. گوشی و بی سیم هم اگر پیدا کردید بندازید توی جوب پر آب برای غسل ارتماسی:)

2- اگر در حین تظاهرات، سرکوبگری رو خفت کردید، اول از همه اونی که میگه ولش کنید رو بزنید بره (لباس شخصیه). بعد حتما تجهیزاتش رو ازش بگیرید و همون کاری که بالا گفتم رو بکنید. (مثال، کاری که با ایشون کردن)

چرا این دو کار مهمن؟ چون هر گروه از این سرکوبگرها منابع محدودی از این تجهیزات دارند (خصوصا بیسیم) و بابت از دست دادن تجهیزات به شدت تنبیه میشن. کسی که یک بار تنبیه بشه، دفعه‌ی بعد موقع حیدر حیدر گویان کتک زدن مردم بیشتر فکر میکنه.

3- اگر دیدید موتور یگان ویژه و یا لباس شخصی روی زمین افتاده و خودشون فرار کردن، حتما تخریبش کنید و ترجیحا آتشش بزنیدش (یادمه موتورهای قدیمیشون درِ باک بنزینش قفل نداشت. اگر هنوز همونطور باشه، بنزینش رو بریزید بیرون و یه فندک بزنید زیرش)

اهمیت موتور سیکلت در سرکوب رو خودشون توضیح دادن اینجا:

4- اما از همه‌ی این ها موثرتر، چپه کردن و آسیب زدن به خودروهای اونها، خصوصا ون هاست. اینکار میتونه لجستیک جا به جایی نیرو و تجهیزات رو به شدت مختل کنه. بذارید اهمیتش رو براتون توضیح بدم:

یه موتور با ترکش، حداکثر میتونه دو نفر رو بدون تجهیزات اضافه‌ای بیاره،
یه سمند ۴ نفر با تجهیزات بیاره و یک یا دو نفر بازداشت شده رو ببره.
یک ون میتونه هفت یا هشت نفر نیرو و تجهیزات با خودش بیاره و به جاش ده نفر بازداشتی ببره.

پس خارج کردن یک ون از لجستیک سرکوب، هم تحرک نیروهاشون رو میاره پایین، هم باعث میشه جان تعداد کمتری به خطر بیفته. بنابراین اگر جایی خودروی اینها رو دیدید که رها شده، حتما و حتما بهش اسیب بزنید و اگر جمعی اطرافتون بود ازشون بخواید که چپه‌اش کنید(آتش زدن هم که همیشه ثواب اضافه داره)

این رو بدونید که خودرو های انتظامی به سادگی قابل جایگزینی نیستند. جایگزینی با خودروی جدید با توجه به تحریم، اعتصابات و فساد گسترده هفته‌ها یا ماه‌ها زمان میبره. اگر هم جایگزینی از قبل باشه، سالهاست در انبار خاک خورده و زمان میبره تا بتونن ازش استفاده کنن.

صرفا جهت مثال، ارتشی به بزرگی ارتش روسیه بعد از از دست دادن تجهیزات اولیه اش، الان دست به دامن انبارهای شوروی با تجهیزاتی به عمر نیم قرن شده. ج.ا با این فساد فکر چنین روزی رو نکرده، پس تاثیر تخریب تجهیزاتش رو دست کم نگیرید.

در پایان:
ما برای زندگی میجنگیم، اما آن‌ها برای کشتن ما. پس قهرمانانه مردن ما، اگر چه بسیار با ارزشه، اما هدف ما نیست. هدف ما باید زنده ماندن وکشتن این مار هفت سر باشه.
به امید پیروزی!