"Μια θαυμάσια ιδέα του Δρος Γκέμπελς": Η αφή της ολυμπιακής φλόγας και η λαμπαδηδρομία είναι δημιούργημα των ναζί και τελέστηκαν για πρώτη φορά το 1936 στους ναζιστικούς Ολυμπιακούς Αγώνες στο Βερολίνο. Μάλιστα, ένα χρόνο πριν από την έναρξη της Ολυμπιάδας του Βερολίνου, τον
Αύγουστο του 1935, η "Εστία" κυκλοφόρησε με ολοσέλιδο άρθρο που έφερε τον εύγλωττο τίτλο "Ολυμπιακή Φλόγα. Μια θαυμάσια ιδέα του Δρος Γκέμπελς". Μετά την συντριβή του ναζισμού, έγινε προσπάθεια να σβηστεί το όνομα του Γκέμπελς και η ιδέα της ολυμπιακής φλόγας να αποδοθεί στον
Καρλ Ντιμ τον "πραγματικό" εμπνευστή της. Ο Ντιμ μπορεί να μην ήταν ενταγμένος στο χιτλερικό κόμμα, αλλά συνέβαλε όσο κανείς άλλος στη στρατιωτικοποίηση του Γερμανικού
(Ο Ντιμ με τον Χίτλερ και άλλους αρχιναζί επιθεωρούν εγκαταστάσεις για τους Ολυμπιακούς του 1936 στο Βερολίνο)
αθλητισμού και στην πολεμική προπαγάνδα του Τρίτου Ράιχ. Μετά τον πόλεμο "αξιοποιήθηκε" (όπως και πολλοί άλλοι ναζί) απο τους Βρετανούς. Είχε στα χέρια του ένα ισχυρό χαρτί: Ο Κουμπερτέν τον είχε χρίσει διάδοχό του πριν πεθάνει το 1937 και είχε αφήσει την περιουσία του στο
"Ολυμπιακό Ινστιτούτο", με πρόεδρο τον Ντιμ και έδρα το Βερολίνο. (Ο Κουμπερτέν είχε ονομάσει και τον Χίτλερ "ένα από τα μεγαλύτερα δημιουργικά πνεύματα της εποχής μας"). Έτσι μπορούσε να έχει κρίσιμο ρόλο στην συνέχεια της οργάνωσης των αγώνων για ιμπεριαλιστική προπαγάνδα και
και συμφέροντα. Έτσι άλλαξε ιμπεριαλιστικά αφεντικά, πέρασε με το μέρος των Βρετανών οι οποίοι τον ξέπλυναν και είχε σημαντικό ρόλο στην "αποναζιστικοποίηση" του Γερμανικού αθλητισμού. Πέθανε το 1962. Όμως το παρελθόν του αποκαλύφθηκε και απο την δεκαετία του 1970 σε πολλές
περιπτώσεις το ονομά του σταδιακά άρχισε να αποκαθηλώνεται στην Γερμανία (το όνομα είχε δοθεί σε δρόμους, σε σχολεία, σε βραβεία, σε αθλητικές εκδηλώσεις κ.α). Για να γίνει κατανοητό ποιός ήταν ο "εμπνευστής" και δημιουργός (μαζί με τον αρχιναζί Γκέμπελς) της "ολυμπιακής φλόγας",
το 1994, ο Ράινχαρντ Απελ, γνωστός δημοσιογράφος της τηλεόρασης και αρχισυντάκτης στο τηλεοπτικό δίκτυο ZDF αποκάλυψε το περιεχόμενο της ομιλίας που απηύθυνε ο Ντιμ στο Βερολίνο στις 18 Μαρτίου 1945, προς την επιστρατευμένη χιτλερική νεολαία. Ο πόλεμος είχα χαθεί για τους ναζί,
όμως ο Χίτλερ επιστράτευε ανήλικα (ακόμα και 11χρονα και 12χρονα) τα οποία άρπαζε απο τα σχολεία για να σταλούν κατευθείαν στην μάχη ως τελευταία εφεδρεία του ναζιστικού καθεστώτος. Ο Απελ, 17χρονος τότε, ανήκε στη γνωστή "Μεραρχία Χίτλερ". Σ' αυτά τα παιδιά διάλεξε ο Ντιμ να
χρησιμοποιήσει τα λόγια του Τυρταίου: "Ο θάνατος είναι θαυμάσιος, όταν ο ευγενής πολεμιστής πέφτει για την πατρίδα". ("Τεθνάμεναι γαρ καλόν ενί προμάχοισι πεσόντα, άνδρ' αγαθόν περί ήι πατρίδι μαρνάμενον"). Για τα φανατίσει, τα παρομοίωσε με τους Σπαρτιάτες. Τους είπε ότι και
εκείνοι ήταν Δωριείς, Βόρειοι, Αριοι, ξανθοί και γαλανομάτες. Μέσα σε λίγες μέρες, από αυτά τα 3.000 σκοτώθηκαν τα 2.000, τα περισσότερα 13 και 14 χρόνων. Εδώ δεν χρειάζεται να γραφτούν περισσότερο για τον συμβολισμό της φλόγας, του πυρσού και της λαμπαδηδρομίας στη ναζιστική
ναζιστική ιδεολογία, συμβολισμό που κράτησαν-με την μια η άλλη μορφή-πολλές ναζιστικές εγκληματικές οργανώσεις μέχρι σήμερα. Η ολυμπιακή φλόγα μπορεί λοιπόν να μην έχει καμιά σχέση με την"αρχαία ελληνική κληρονομιά"έχει όμως σχέση με τον ναζισμό και γενικότερα με τον καπιταλισμό/
ιμπεριαλισμό, που την διατήρησαν στην συνέχεια, μετατρέποντας την σε αναπόσπαστο στοιχείο των αγώνων και του δήθεν "ολυμπιακού πνεύματος", των χορηγών, των συμφερόντων, της προπαγάνδας και του ξεπλύματος εγκλημάτων όπως αυτό που συμβαίνει σήμερα με την γενοκτονία στην Παλαιστίνη.
*είχε χαθεί
*Για να τα φανατίσει
Share this Scrolly Tale with your friends.
A Scrolly Tale is a new way to read Twitter threads with a more visually immersive experience.
Discover more beautiful Scrolly Tales like this.