บังเอิญไปเจอการ์ตูนญี่ปุ่นที่เนื้อเรืองกินใจมาก เลยอยากเอามาเล่าให้ฟัง
เรื่องราวเริ่มจากซาลารี่แมนคนนึงในบริษัทชื่อว่า อิโนะอุเอะ ยอดขายของเค้าไม่ดีเอาซะเลย ไม่ได้สัญญาลูกค้าแม้แต่เจ้าเดียว หัวหน้าแผนกเลยเรียกเข้าไปเตือน และบอกอิโนะอุเอะว่า เดือนนี้คุณยังไม่ได้ยอดเลยนะ
.
หัวหน้าก็พูดเป็นแนวขู่ๆ ว่า “เบื้องบนเค้าสั่งผมมาว่าให้เลือกคนที่จะเอาออกจากบริษัทมาคนนึงในแผนกน่ะ”
อิโนะอุเอะตระหนกเลยตอบไปว่า
“คราวนี้ผมจะพยายามทำให้ดีนะครับ”

แต่หัวหน้าแผนกก็ไม่มีใยดี
ซ้ำเติมเขาอีกว่า ผมก็ไม่ได้คาดหวังในตัวคุณตั้งแต่แรกแล้วล่ะ
.
ตัวละครตัวนี้ทำงานอยู่บริษัทมาก็ 15 ปีแล้ว อายุก็ล่วงเลยเข้าวัย 40 แต่ยังมีตำแหน่งแค่ 係長 คาราริโจ หรือหัวหน้าส่วนเอง เพื่อนร่วมรุ่นวัยเดียวกันก็ได้เลื่อนตำแหน่งไปหมดแล้ว เจ้านายก็บอกว่า แต่งงานดิ อะไรๆ อาจจะดีขึ้นก็ได้ แต่ก็ไม่มีใครคอยเคียงคู่เลยสักคน...ชีวิตเศร้าเหลือเกิน
ระหว่างที่กำลังเดินกลับบ้านก็เหลือบไปเห็นร้านอาหารแนวบ้านๆ กำลังหิวพอดีเลยแวะเข้าไปหวังว่าจะหาอะไรกินหน่อย

เมื่อเค้าไปเจอในร้านก็เจอป้าเจ้าของร้าน
ไม่เหลือลูกค้าสักคน เพราะร้านกำลังจะปิดอยู่แล้ว ป้าบอกว่าด้านหลังก็มีเมนูนะ
เหลือบไปด้านหลังก็ตกใจเล็กๆ เพราะชื่อเมนูเป็นชื่อสั้นๆ แต่ใช้วิธีการระบุตำแหน่งในบริษัท เช่น 係長定食 ชุดอาหารสำหรับหัวหน้าส่วน, 課長定食 ชุดอาหารสำหรับหัวหน้าแผนก,部長定食 ชุดอาหารสำหรับหัวหน้าฝ่าย ไปจนถึง 社長定食 ชุดอาหารสำหรับท่านประธาน ราคาก็แพงขึ้นมาเรื่อยๆ ตามความใหญ่
อิโนะอุเอะอยากจะลองเซ็ตอาหารที่ตำแหน่งใหญ่กว่าตัวเองดุ เลยสั่งเซ็ตเมนูสำหรับหัวหน้าแผนกไป (課長定食) ป้าทักมาว่า “ไหนเอานามบัตรมาดูซิ”

สั่งอาหารขอดูนามบัตรด้วยหรอ!?
เจอป้าเรื่องมากเข้าแล้วสิ
อิโนะอุเอะคิด

แต่ไหนๆ ก็ไหนๆ เลยยื่นนามบัตรจริงๆ ให้ เขายังเป็นหัวหน้าส่วนอยู่เลย
อ่าวเธอยังเป็นแค่หัวหน้าส่วน

จะมากินเซตอาหารของหัวหน้าแผนกได้ยังไง

งั้นชั้นไปเตรียมเซตหัวหน้าส่วนให้นะ
ให้ตรงกับตำแหน่งของเธอ
หลังจากนั้นไม่นานก็มีอาหารเซตนี้มาเสริ์ฟ

“เป็นหัวหน้าส่วนมีโคร็อกเกะ(มันบด) แค่ชิ้นเดียวเองหรอครับ” อิโนะอุเอะสงสัย

“ก็เธอยังเป็นแค่หัวหน้าส่วนเอง
แค่นี้ก็พอแล้วล่ะ” ป้าตอบ

อ่ะ ชิมก็ได้ อิโนะอุเอะเอาตะเกึยบผ่าโคร็อกเกะออกแล้ว ชิมรสชาติดู
~~เขาประหลาดใจมาก
เพราะไม่เคยกินโคร็อกเกะที่อร่อยขนาดนี้มาก่อนนนน

“แล้วถ้าเป็นเซ็ตหัวหน้าแผนกหน้าตาจะเป็นไงหรอครับ?”อิโนะอุเอะถาม

ป้าตอบกลับมาว่า “บอกไม่ได้หรอก เธอต้องเป็นหัวหน้าแผนกให้ได้ก่อนถึงจะรู้และได้กินมัน”

นี่ท้าทายอิโนะอุเอะมาก
ให้อยากจะเลื่อนตำแหน่งเป็นหัวหน้าแผนก
อยากกินอาหารสำหรับหัวหน้าแผนกให้ได้ กลับไปคราวนี้อิโนะอุเอะทำงานอย่างหนักหน่วงเลยครับ

จนกระทั่ง...
เขาไปปิดการขายกับบริษัทที่ใครๆ ก็คิดว่ายากมากๆ ได้สำเร็จ ตอนที่อิโนะอุเอะเอาอันนี้ไปให้หัวหน้าดู ทั้งหัวหน้าและเพื่อนร่วมงานตกใจมากที่ไปปิดดีลนี้มาได้ (หินฝุดๆ)
จากที่ไม่มียอด ก็กลายเป็นมียอดสูงมากแซงทุกๆ คนในแผนกแบบกระจุยกระจาย

เรื่องก็เลยไปถึงหูของผู้ใหญ่ ผู้ใหญ่เรียกหัวหน้าของอิโนะอุเอะเข้าไปถามสารทุกข์สุขดิบก็พบว่า หัวหน้าก็อธิบายว่สอิโนะอุเอะพัฒนาขึ้นเกินคาดคิด
แล้วก็ตามคาดครับ ผู้ใหญ่เลื่อนตำแหน่งให้กับอิโนะอุเอะ วันแรกที่เค้าได้เลื่อนตำแหน่งเค้าไม่นัดรับใคร
แต่มุ่งตรงไปที่ร้านคุณป้าก่อน
เพื่อจะได้ทานอาหารเซ็ตหัวหน้าแผนก
ตามที่ตั้งใจไว้ตลอด

เขายื่นนามบัตรใหม่พร้อมตำแหน่งใหม่ล่าสุดให้ป้าดู
“ตำแหน่งตรง งั้นฉันจะทำเซ็ตหัวหน้าแผนกให้ทาน”
ในที่สุดชั้นก็ได้กินมันแล้ว คะโจเทโชะขุ หรือเซ็ตอาหารสำหรับหัวหน้าแผนก หน้าตาจะเป็นอย่างไรกันนะ....
ผ่าง!!! มาแล้วเซ็ตอาหารสำหรับหัวหน้าแผนก หน้าตาไม่ต่างกับเซ็ตอาหารสำหรับหัวหน้าส่วนที่เคยกินไปเท่าไหร่ แต่มีเพิ่มขึ้นมา 1 ชิ้นในจาน

“เอ้ารีบๆ กินซะนะ” คุณป้าบอก
อิโนะอุเอะเอาตะเกียบคีบส่วนที่เพิ่มเติมขึ้นมาทาน

แล้วดวงตาเขาก็เบิกโพลง นี่เป็นแฮมเบิร์ก Hamberg ที่รสชาติดีมากๆ จนไม่สามารถบรรยายออกมาเป็นคำพูดใดๆ ได้

สมแล้วที่พยายามจนเลื่อนตำแหน่งมาเป็นหัวหน้าแผนกได้สำเร็จ
ป้าก็ไม่คิดว่าจะได้เลื่อนตำแหน่งเป็นหัวหน้าแผนกเร็วขนาดนี้ เส้นทางข้างหน้าคงไม่ง่ายแบบนี้หรอกนะ กว่าจะเลื่อนขั้นเป็นบุโจ หรือหัวหน้าฝ่ายได้น่ะ

“คอยดูนะป้า เดี๋ยวผมจะทำให้ดู
ผมจะเลื่อนขั้นเป็นหัวหน้าฝ่ายให้ได้
แล้วกลับมากินเซ็ตอาหารสำหรับหัวหน้าฝ่าย”
หลังจากนั้นอิโนะอุเอะก็มุ่งมั้นตั้งใจทำงานอย่างหนัก การจะได้ทานเซ็ตอาหารหัวหน้าฝ่าย (บุโจเทโชะขุ) นั้น กลายเป็นแรงฮึดที่ดีที่สุดสำหรับเขาในตอนนี้

ไม่ว่ายังไงก็ตามชั้นจะเป็นหัวหน้าฝ่ายให้ได้!!
1 เดือนผ่านไป อิโนะอุเอะได้เลื่อนขั้นเป็นหัวหน้าฝ่ายได้สำเร็จ เป็นการเลื่อนขั้นที่รวดเร็วมาก (ทั้งๆ ที่ผ่านมาเค้าทำงานมาตั้ง 15 ปีแต่ไม่ได้เลื่อนขั้นซะที).

การที่จะเลื่อนตำแหน่งให้ได้สำเร็จตามคาดหวัง จริงๆ แล้วไม่ได้ใช้เวลานานเลยนะ
หลังจากได้เลื่อนตำแหน่ง ที่แรกที่เขามุ่งตรงไปทันทีก็คือ ร้านอาหารแบบบ้านๆ ที่เดิม

ใช่แล้ว อิโนะอุเอะจะไปกินเซ็ตอาหารสำหรับหัวหน้าฝ่าย บุโจเทโชะขุ ครับ
อาหารสำหรับหัวหน้าฝ่ายนั้น มีเพิ่มขึ้นมาอีก 1 อย่าง บรรจุอยู่ในถ้วยธรรมดาๆ สีน้ำเงิน

มันคือ 芋の煮ころがし หรือมันต้มเปื่อยนั่นเอง
สีหน้าของเขาหลังทาน ดูเปลี่ยนไป จนคุณป้าต้องเอ่ยปากถาม

"เป็นอะไรไปล่ะ อุตส่าเลื่อนตำแหน่งเป็นหัวหน้าฝ่ายแล้วนี (ทำไมทำหน้าแบบนั้น)”
“ไม่ใช่ครับ ไม่ใช่อย่างนั้น ผมรู้สึกว่ามันอร่อยมากๆ เลย อาหารทั้งหมดในร้านนี้อร่อยมากจนน้ำตาแทบไหล”

“อื้ม ฟังแบบนี้ก็น่าดีใจนะ” คุณป้าตอบ
แต่มันก็น่าแปลกใจอยู่นะ เหมือนมีเวทมนตร์อะไรบางอย่างในร้านนี้ที่ทำให้เราได้เลื่อนตำแหน่งมาเรื่อยๆ

เอาล่ะ ที่เหลืออันสุดท้ายก็เป็นตำแหน่งประธานบริษัทแล้วสินะ

เขามองไปที่เมนูด้านหลังของเขา
“ตำแหน่งประธานบริษัทหรอ...”
เดี๋ยวเลิกงานตอนเย็นแล้วมาต่อให้นะ อดทนรอกันไปก่อนน้า

ฝากติดตาม @JapanSalaryboom และฝากเนื้อฝากตัวไว้ในอ้อมอกอ้อมใจนะคับ
มาต่อละนะ ขอโทษที่ทำให้รอนะครับทุกคน
..
ป้าเจ้าของร้านเห็นอิโนะอุเอะหันไปมองป้ายเซ็ตอาหารประธานบริษัท แล้วครุ่นคิดอยู่คนเดียว แกเลยเสริมไปว่า

“ถ้าเป็นเธอก็ทำได้แหละ”

อิโนะอุเอะเลยรู้สึกมีพลังฮึด
ลุกขึ้นประกาศว่า

“ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม ผมก็จะกินเซ็ตอาหารประธานบริษัทให้ได้”
.
หลังจากเขามีเป้าหมายที่แน่วแน่ อิโนะอุเอะก็มุ่งมั่นตั้งใจทำงานอย่างหนัก คนรอบตัวเขา เมื่อเห็นความมุ่งมั่นพยายามของเขาก็ได้รับแรงบันดาลใจไปด้วย ทำให้ภาพรวมของบริษัททั้งบริษัทดีขึ้นมา

ไม่ใช่แค่ในบริษัทเท่านั้น อิโนะอุเอะเริ่มได้รับการยอมรับทางสังคมมากขึ้นอีกด้วย
(รู้สึกเลยว่าจะขึ้นเป็นตำแหน่งสูงๆ ได้ ต้องได้รับการยอมรับจากคนหมู่มาก ไม่ใช่แค่ในบริษัทเท่านั้น แต่ต้องได้รับการยอมรับจากสังคมด้วย)
หลายเดือนต่อมา น่าจะเป็นฉากของที่ประชุมบอร์ดบริหาร อิโนะอุเอะถูกเรียกเข้ามา

เมื่อเขาย่างก้าวเข้ามา บอร์ดบริหารทุกคนก็ลุกขึ้นยืนพร้อมตบมือให้กับเค้า...
ใช่แล้วครับ ...อิโนะอุเอะได้รับการแต่งตั้งขึ้นเป็นประธานบริษัท

ตำแหน่งที่ตัวเขาเองก็แทบไม่อยากเชื่อว่าจะเกิดขึ้นกับเขา
คืนนั้นมีงานเลี้ยงฉลองการรับตำแหน่งประธานบริษัทคนใหม่ เมื่อจบงานอิโนะอุเอะมีจุดหมายเดียวเท่านั้นที่อยากไปคือ

ร้านอาหารบ้านๆ ที่ทำให้เขาเลื่อนตำแหน่งมาถึงตอนนี้ อยากจะไปลิ้มรสชาติเซ็ตอาหารประทานบริษัทเร็วๆ

(แต่ครั้งนี้เป็นประธานบริษัทแล้ว เลยมีคนขับรถส่วนตัว พาไปส่งถึงหน้าร้าน)
เมื่อเปิดประตูเข้าไป อิโนะอุเอะก็พบกับบรรยากาศเดิมๆ มีคุณป้านั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่

“นี่เธอเองหรอ ไม่ได้เจอตั้งนานเลยนะ”
อิโนะอุเอะเดินตรงเข้าไปหาป้า
เอามือขวาล้วงกระเป๋าในสูท แล้วยื่นสิ่งๆ หนึ่งให้คุณป้า

“คุณป้า ขอบคุณนะ ที่มาได้ถึงจุดนี้ ก็เพราะร้านอาหารแห่งนี้นี่แหละ”

สิ่งที่อิโนะอุเอะยื่นให้นั้นเป็นนามบัตรใบใหม่ กับตำแหน่งใหม่ที่เขียนว่า

“ประธานบริษัท”
ในที่สุดผมก็ทำได้!
ผมจะได้กินเซ็ตอาหารสำหรับประธานบริษัทแล้ว

(ดูท่าว่าอิโนะอุเอะดีใจที่จะได้กินเซ็ตอาหารสำหรับประธานบริษัท มากกว่าการได้เป็นประธานบริษัท)

“งั้นเดี๋ยวชั้นไปเตรียมมาให้นะ”
แล้วคุณป้าก็วิ่งเข้าหลังร้านไป
(เวลาผ่านไป)
คุณป้าเอาเซ็ตอาหารสำหรับประธานมาเสิร์ฟให้

“เอ้า ขอโทษที่ทำให้รอนะ”
อิโนะอุเอะถึงกับสะดุ้ง
“ฮะ นี่มันอะไรกันเนี่ย!?”

นี่หรือเซ็ตอาหารสำหรับประธานบริษัทที่เรารอคอยมานาน
“มีอะไรหรอ” คุณป้าถาม
“...เอ่อ นี่ใช่เซ็ตอาหารสำหรับประธานบริษัทแน่นะครับ?”
มีแค่ของ 3 อย่าง
ข้าว 1 ถ้วย
ซุปมิโสะ 1 ถ้วย
และผักดอง 1 จานเล็กๆ เท่านั้น
“ถูกต้องแล้วล่ะ นี่คือเซ็ตอาหารสำหรับประธานบริษัท คนที่เป็นประธานบริษัทน่ะนะ ต้องเป็นตัวอย่างให้กับพนักงานใช่มั้ย ฉะนั้น อาหารก็ต้องเป็นแบบเรียบง่ายไงล่ะ”
เซ็ตอาหารนี้มีหมายความว่า ถึงแม้จะขึ้นเป็นตำแหน่งสูงสุดของบริษัทแล้วก็ตาม ก็ไม่ควรทำตัวเหนือใครๆ นะ
กินเซ็ตอาหารนี้ซะ
แล้วนึกถึงตอนที่ยังเป็นพนักงานใหม่ๆ นะ
*ในการ์ตูนใช้คำว่า 初心 โฉะชิน คือจิตใจที่เพิ่งเริ่มต้น หรือการเป็นมือใหม่ คุณป้าให้ระลึกตอนที่เป็นมือใหม่เสมอจะได้ไม่ลืมตน
คุณป้า ผมเข้าใจแล้วครับ
แล้วอิโนะอุเอะก็หยิบตะเกียบคีบผักดองขึ้นมากินดู
เขาเงียบไปสักพักนึง แล้วน้ำตาก็เอ่อไหลมาจากใบหน้าของเขา ...
เป็นอะไรไปล่ะ? คุณป้าเอ่ยถาม
“พอคิดไปว่าทำไมมันถึงอร่อยขนาดนี้ แล้วทำให้หวนนึกถึงเรื่องเก่าๆ ในอดีตครับ”

ตอนที่ได้กินเซ็ตอาหารหัวหน้าส่วนครั้งแรกน่ะหรอ?

“ไม่ใช่ครับ นานกว่านั้นมากๆ”
.
.
. .
. . .
มันคือตอนที่ผมยังเด็กๆ ตอนที่แม่ของผมทำอาหารให้ทานน่ะ
.
.
.
.
.
ถึงตรงนี้คลิปถูกตัดออกไป ข้ามตอนไปนิดนึง แต่ผมลองจับใจความดู ป้าเฉลยว่า จริงๆ แล้วเธอคือแม่ของเขาเอง ผมเดาว่าอาจจะมีเหตุบางอย่างทำให้อิโนะอุเอะพรากจากแม่ (หรือคุณป้าคนนี้ไป) แล้วแม่ก็คอยเฝ้าดูอิโนะอุเอะอยู่ห่างๆ พอรู้ว่าเขาทำงานอยู่ทีนี่ เลยมาเปิดร้านอาหารอยู่ใกล้ๆ บริษัท
หวังว่าสักวันนึง อิโนะอุเอะ (ลูกชาย) ของเธอจะแวะเข้ามากินที่ร้าน เธอเห็นอิโนะอุเอะเดินผ่านหน้าร้านไปบ่อยๆ ดูท่าทางไม่มีความมั่นใจเลย

แม่ก็แค่อยากให้ลูกมีความมั่นใจในตัวเองมากขึ้นน่ะ
ก็เลยคิดเมนูเหล่านี้ขึ้นมา แล้วก็หวังว่าสักวันนึงลูกจะเข้ามาที่ร้านน่ะ
ไม่นึกไม่ฝันว่าจะมีวันนี้ วันที่เธอได้เป็นประธานบริษัทจริงๆ

“แม่ครับ.. ขอบคุณนะ”
“เพราะแม่..ผมเลยมีจุดหมายอีกหนึ่งอย่างในชีวิตแล้ว”
“แม้ผมจะจบกับร้านอาหารที่นี่ แต่ผมก็เจอเป้าหมายใหม่ที่ควรไปถึงแล้วล่ะ”

“เป้าหมายอะไร?”

นั่นคือการไม่ลืมตน (ไม่ลืมความเป็น โฉะชิน初心 ไม่ลืมหัวใจแห่งการเริ่มต้น)
ผมจะเป็นคนที่มอบความรักให้กับผู้คน...ให้เหมือนกับแม่ที่มอบความรักให้กับเซ็ตอาหารของร้านนี้ให้ได้ครับ
เธอนี่โตขึ้นมากเลยนะ เป็นผู้ใหญ่ที่น่านับถือ
อร่อยมาก! นี่แม่ลองทานบ้างมั้ย?
อิโนะอุเอะคีบผักดองหวังจะป้อนให้แม่กิน

ไม่ล่ะ แม่รู้สึกตื้นตันใจล้นอยู่ในอก คงทานอะไรไม่ได้ล่ะจ๊ะ
รสชาติอาหารของแม่นั้นอร่อยยิ่งกว่าสิ่งใด
และเป็นความอร่อยที่สามารถเปลี่ยนชีวิตของคนที่ได้ทานอาหารจานนั้นอีกด้วย
นี่เป็นเรื่องราวของร้านอาหารบ้านๆ ที่เต็มไปด้วยความลึกซึ้งกินใจ และความรักอันสุดซึ้งที่แม่มีให้ลูก ไม่ได้หวังสิ่งใดตอบแทน นอกจากการเห็นลูกได้ดีในชีวิต
แล้วเพื่อนๆ ล่ะได้เรียนรู้อะไรจากเรื่องๆ นี้บ้าง..ผมรออ่านคอมเมนท์นะครับ
(จบ)
ถ้าอยากอ่านอีกฝากกดติดตามหน่อยนะ
@JapanSalaryboom
ส่วนสิ่งที่ผมได้เรียนรู้จากการ์ตูนเรื่องนี้คือ

1. เมื่อเป้าหมายชัด แล้วเราต้องการมันจริงๆ ไม่ว่าจะยากแค่ไหนมันก็จะมีหนทางให้เราไปให้ถึงเสมอ (อิโนะอุเอะทำงาน 15 ปีแทบไม่เคยได้เลื่อนขั้น แต่เมื่ออยากจะกินอาหารเซตต่อไปให้ได้ เลยมีพลังฮึดในการทำงาน อยากทำให้สำเร็จ อยากกิน)
.
2. ความสำเร็จมันก็เหมือนการบริหารกล้ามเนื้อ ถ้าทำได้แล้วครั้งนึง กล้ามเนื้อที่ยังแข็งแรงนั้นก็ยังคงอยู่ เราก็จะทำสำเร็จ ได้ซ้ำๆเรื่อยๆ สำคัญคือการลงมือทำ การเริ่มต้น
อิโนะอุเอะอยู่กับตำแหน่งเดิมๆมาตั้ง 15 ปี หลังจากเค้าเลื่อนขั้นเป็นหัวหน้าแผนกได้สำเร็จ เค้าก็ใช้เวลาไม่นานนัก
ในการเลื่อนขั้นเป็นหัวหน้าฝ่าย และสุดท้ายได้รับตำแหน่งเป็นประธานบริษัท

3.อย่าลืมตน อย่าลืมจุดเริ่มต้นของตัวเอง
แม้จะสูงแค่ไหน อย่าทะนงตัวเป็นใหญ่ แต่ต้องเป็นแบบอย่างที่ดีให้คนอื่นเห็น

4. แม่คือที่สุดจริงๆ
แม่หวังดีต่อลูกเสมอ
เวลาไม่มีใครให้กลับไปหาแม่
แม่อยู่ข้างเราเสมอ
เอาลิงค์เต็มของการ์ตูนเรื่องนี้มาแปะครับ (ใครเข้าใจภาษาญี่ปุ่นลองเข้าไปดูนะ)
(ไม่เข้าใจภาษาญี่ปุ่นก็เข้าไปดูสีหน้าของตัวละครในเรื่องก็ได้อรรถรสเหมือนกันครับ)
Missing some Tweet in this thread?
You can try to force a refresh.

Like this thread? Get email updates or save it to PDF!

Subscribe to JapanSalaryman สาระญี่ปุ่นจากคุณบูม
Profile picture

Get real-time email alerts when new unrolls are available from this author!

This content may be removed anytime!

Twitter may remove this content at anytime, convert it as a PDF, save and print for later use!

Try unrolling a thread yourself!

how to unroll video

1) Follow Thread Reader App on Twitter so you can easily mention us!

2) Go to a Twitter thread (series of Tweets by the same owner) and mention us with a keyword "unroll" @threadreaderapp unroll

You can practice here first or read more on our help page!

Did Thread Reader help you today?

Support us! We are indie developers!


This site is made by just three indie developers on a laptop doing marketing, support and development! Read more about the story.

Become a Premium Member and get exclusive features!

Premium member ($30.00/year)

Too expensive? Make a small donation by buying us coffee ($5) or help with server cost ($10)

Donate via Paypal Become our Patreon

Thank you for your support!