Thread by @muratonderman

Beklenti hayal kırıklığından ve hayal kırıklığı ise nihayetinde tümgüçlülük yanılsamasının çatlamasından kaynaklanır. Ama hem bir insan öznesi hem de tümgüçlü olamayız. Çünkü o zaman ayrışamayız. Beklenti tümgüçlülük yanılmasındaki çatlağın onarılmasıdır.

Beklenti, özel denilen ilişkilerde özel birisi olarak kabul edilme arzusunda kendini gösterir. Özel biri olmak diğerinin tüm sevgisine mazhar olmak yani bir sevgi tekeli kurmaktır. Diğerinin yegane diğeri olmaktır. Bu, özneleştiren kurucu hayal kırıklığını iyileştirecektir !!

Lakin son cümleden de anlaşılacağı üzere bu imkansızdır zira hem özne kalıp hem de tümgüçlü olamayız. Özne hep buruk hep hüzünlüdür bu yüzden. Tümgüçlü olmadığını fark ettiğindeki hayal kırıklığı yüzünden böyledir.

Sanki bu burukluk bu hüzün bu kırıklık bitecekmiş, o en eski hayali güçlerine kavuşacakmış gibi.
İyimserlik, pollyannacılık filan gibi gaz yapan tavırlar bu beklentinin değişik formlarıdır sadece. En başa dönme arzusudur. Ama bu ancak kendini bir özne olarak silmeyle mümkündür.

Phallus bu beklentiyi ayakta tutan içi boş gösterendir. Sanki o bu hüznü bu kırıklığı bu örtük üzüntüyü ve kurucu ikircikliliği bitirecek güçtür.

Kendini kuran zaten tümgüçlülüğünü yitirmesi olduğu için insan öznesi tümgüçlülük kurgusuru hiç sorgulamaz. Onun üzeri örtülüdür.

Tümgüçlülük yanılsamasının özneyi kurucu kaybı, insan öznesinde ölümü de kodlar çünkü. Bu yüzden dokunulmazlaşır ve aynı anda kutsallaşır ama ikirciklilik sürer; zira kaybetmeden ne kendi adına konuşabilir ne de olgunlaşabilir bir insan.

Dolayısıyla, beklenti kurucu hayal kırıklığından hayal kırıklığı ise bir kayıptan kaynaklanır ama beklentiden değil. Zira tümgüçlülük yanılsaması bir beklenti değildir, beklentisizlik halidir. İsteyince olduğunun sanıldığı bir haldir. İsteyince olmaması hayal kırıklığına yol açar

Düşünceyle eylem birbirinden kopunca yani saadet hali bitince de sözünü ettiğim burukluk ortaya çıkar. Kaybetmişliğin vazgeçilmez burukluğu.

İlk çocukluk dönemi bu yüzden gözde büyütülür. Cennet gibi gelir. Bu kurucu ikirciliklilik belası henüz ortada yoktur, saadet vardır.

Çocukluk amnezisi nedendir? Nasıldır? Neden ve niye çok küçüklüğümüzü hatırlamıyoruz?

Bence narsisizmin libido ve ölüm dürtüsü enerjilerinin dışında kendine özgü bir enerjisi olduğunu belirten Kohut haklı. Bu üçüncü güç yani narsisizm homo sapiensin başının belası. Narsisizmi libidoya indirgeyemeyiz yani.

İnsan hep bir dışarısıyla (outside) birlikte kurulur. Dışarısı kurucudur. Biz kendi kendimize ayrışamayız. İhtiyaçlarımız sürekli ve anında giderilseydi herşeyi kendimizden ibaret sanırdık. Tek bir şey.

Bir de hayal kırıklığı hüsran farkı var da artık o da başka sefere.

Özne bir loser. Ezik yani.
Phallus bu ezikliği bitireceğini vaad eden kandırıkçı.

Bu kadar sade vatandaşlar.