,
13 tweets,
2 min read
Read on Twitter
"Saf iyi"nin mevcudiyetine inanıyor ama tarihi bakışı sanki materyalist, geleceğin hep bugünden daha iyi olacağını ve ülkenin uzun süredir kötüye gittiğini düşünüyor, karşı mahalleye hiç güvenmiyor ama hümanist, herkes insan olarak değerli ama liyakatlılar yönetmeli diyor.
Aslında bir mutlakçı olduğu için toleranslı bir tavrı var ve diğerlerini kabul edemediği için de hoşgörülü, yetkinliğe ve yetkin örneklere içten içe inandığı için onların uğrunda dünyayı bile yakabileceğini hissediyor ama gündelik hayatında karşılaştığı kusurluluğu açıklayamıyor.
Devlete bakışı araçsal olduğu için hukuka da zaten inanmıyor ama Norveç polisinin eğitim bakanına sarhoş diye ceza kesmesi ve sonra bakanın istifası hoşuna da gitmemiş değildi, şarkiyatçılığa da karşı ama başı derde girince Almanya'ya iltica ederim diye aklından geçiriyor.
Kendini oldum olası milliyetçi gördü ama "milli" devletin fiziksel şiddet tekelini kaç defa hiçe saydı hatırlamıyor; birkaç kez karısını da dövdü, hem doğru dürüst vergi de vermiyor, sanki sadaka verir gibi veriyor; arabasını da her gün dükkanın yanındaki kaldırıma park ediyor
Rekabete karşı ama liyakat çok önemli diyor, yozlaşma hakkında pek bir fikri yok ama aslında idealist, vapur yolu yarılayınca kapı önüne gelip bekliyor ki hiç zaman kaybetmesin ama günün dört saati telefonunu kullanıyor ve telefonla konuşurken de dolap beygiri gibi dönüp duruyor.
Üniversitedeyken birkaç kez arkadaşından ya yardım almış ya da ona yardım etmişti ama yandaş kayırmaya şiddetle karşı, bir arkadaşıyla buluşacağı zaman randevu saatini veriyor ama ayrılma saatini kararlaştıramıyor, "bu kadar,hoşça kal" demekte zorlanıyor oysa dünya görüşü bireyci
Kendini bir birey olarak hep bağımsız ve özerk gördü ama nikah davetiyesinde misafirleri davet edip "sizleri aramızda görmekten görmekten mutlu oluruz" diye yazan anne ve babası oldu. Kendi nikahına kendi misafirlerini kendisi çağıramadı ama çocuğunun nikahında öyle yapmaz artık
Evlilikte ve hayatta rol ayrılığını değil rol paylaşımını savundu hep, rol ayrılığı eşitliğe mugayir idi. Evlendi ve artık ne kendi ne kocası yemek yapıyor, dışarıdan hallediyorlar o işi. Temizliğe de haftada bir "kadın" geliyor, ikiz çocuklara da kreşe kadar iki bakıcı bakacak.
Kendini bir birey gördüğü için akrabalarına karşı hep mesafeli oldu ve gençken annebaba evine bayram ziyaretine gelen akrabalarıyla görüşmek için çok kez odasından bile çıkmadı ama şimdi o akrabalardan birinden kalan miras sayesinde aldığı dairede kendi çekirdek ailesiyle oturuyr
O bir anarşist ama hafta sonları Kadıköy'de takılacağı arkadaşlarıyla randevu saatini devletin saat ayarına göre veriyorlar ve geçenlerde yeni kimlik çıkarmak için başvuruda bulundu. İsmini değiştirmek için de 3 yıl önce dava açmıştı ama hakim niyeyse kabul etmemişti talebini.
Bandrol dümeninin sebebinin kapitalizm olduğunu düşünüyor zira ona göre kapitalizm gözü dönmüş hırslı sermayedarların üç kağıtçılığı üzerine kurulu.Ama gelişmiş kapitalist ülkelerde hayat niye çok daha kurallı yaşanıyor sorusunu düşünmeye değer bulmuyor.Düşünüp de ne olacak diyor
Onun inandığı solda önce ekmek sonra ahlak gelir. Ahlaksızlık yoksulluğun eşitsizliğin sonucudur ama karşı mahallelerdekilerin ahlaksızlıklarına karşı çıkmayı hep görev bildi o. Bir kez ahlaksızlığa, kötülüğe susarsan onu kabul etmiş sayılırsın diye düşündü.
Şimdilik bu kadar sade vatandaşlar.
