,
16 tweets,
2 min read
Read on Twitter
Sen boykotu kabul etmedi diye CHP’ye ağzına geleni söyleyeceksin, ama ne soracaksın kendine ne de başkalarının sormasına izin vereceksin: iyi hoş, neoözalistleri yerden yere vuralım (ne de olsa hücrelerine varıncaya dek hak ediyorlar bunu), peki ya HDP boykota tamam mı demişti?
Bu da yetmeyecek, HDP ve PKK’ye edilen her lafı, avukat görüşünün ve belli ki olmuş ve olmakta olan diğer görüşlerin, gizli saklı görüşmelerin anlamını soran herkese “Kürt düşmanı” etiketini basacaksın. Niye? Kürt eşittir HDP eşittir PKK diye. Öyle mi peki? Yo, hiç alakası yok.
Hiçbir halk, şu yahut bu siyasi temsilcisiyle aynı değildir; mesela AKP Türk demek değildir, CDU Alman demek değildir, HDP Kürt demek değildir.
Bunu herkes bilecek, sen de bileceksin, ama gerçekte senin de sınıfsal olarak aşağı yukarı aynı özlemlere sahip olduğun siyasi rakiplerini mat etmek için öyle demekte sakınca görmeyeceksin.
Üstelik, biz hepimizden, bütün siyasi hareketlerde olduğu gibi bu hareketin içinde de çelişkiler, çatışmalar yokmuş gibi rol yapmamızı bekleyeceksin. Barzaniciler yokmuş, Demirtaşçılar yokmuş, öteci-bericiler yokmuş gibi. Oysa varlar, çünkü sınıflar varlar.
Ve bekleyeceksin, isteyeceksin ki, herkes bunu yesin. Bu haltları karıştıran sen, Taşkafa ile aynı lafları edeceksin, eni sonu bir Macron’cu, hadi en fazla Syriza’cı olacaksın, ama süper devrimci pozlarında caka satacaksın. Ne âlâ iş…
Kemalist kitleler Kürt meselesi söz konusu oldu mu şovenizme düşerler, neredeyse aritmetik bir hakikat bu, çünkü kemalizm böyle bir dünya görüşüdür; ama öte yandan faşist diktatörlüğe karşı en kararlı duran muhalefet kesimlerinden biri de onlar.
Belki mücadele etmeyecek, kendilerini ateşe atmayacaklar ama kararlılıklarından da vazgeçmeyecek, mesela pazarlığa yeltenmeyecekler. Kitleler diyorum kitleler, anlıyor musun? Örgütsüz, yani güçsüz, ama kararlı, ve başlarındakiler pazarlığa yeltendiklerinde nefret eden kitleler.
“Seninkiler”, yani aslında senin başındaki, senin savunduğun, göklere çıkardığın kimileri, bunu iştahla yapacak, seninkilerin vekili “sadaka verirlerse biz de oy verebiliriz” diye diktatörlükle pazarlığa girişecek, bunu savunacak.
Silahlı bir hareket aslında sırf köstek olsun diye destek mesajı verecek ama gene de bugünün sorumlusu, bütün bunların sorumlusu kemalistler olacak. İyi kafa doğrusu.
Üstüne üstlük, “bak siz konuşmazsanız Kürtler AKP ile konuşur ha…” diye sopa göstereceksin onlara, ama sen süper devrimci, öbürleri ise… Hakikaten, sen ne gözle bakıyorsun kitlelere? İster Türk, ister Kürt olsunlar, emekçi halk ne ifade ediyor senin için?
Sen, bütün pişkinliğinle, elini taşın altına koymadan, birinden diğeri karşısında diz çökmesini istiyorsun, üstelik güçlü olmak için ikisinin birden diktatörlüğe karşı dimdik ayağa kalkması gereken yerde.
Mesele Kürtlerin diktatörlüğü desteklemesi değil; istediğin kadar tepin, Türklerin bunu ileri sürdüğünü söyler, üç-beş budalanın hezeyanlarını bütün Türklere, yani Türk işçiye, emekçiye, aydına ve diğerlerine mal ederken yalan söylüyorsun. O budalalar dışında kimse bunu demedi.
Denilen şu: Kürtlerin bir bölük siyasi temsilcisi, muhalefetin diktatörlüğe karşı birliğini korumak, güçlendirmek, tesis etmek yerine, Kürtleri de koyun yerine koyarak, kendi siyasi hedeflerini gerçekleştirmek için onları pazarlık kozu olarak ileri sürüyorlar.
Yanlış mı bu? Türklerin kimi siyasi temsilcileri de aynını yapmıyor mu? Ve senin, diktatörlüğe karşı mücadele derdin olsan birliği sağlamak için didinmen gerekirken, nasıl oluyor da çarpıtıveriyorsun her şeyi, nasıl oluyor da Türklerin kimi siyasi temsilcileriyle aynılaşıyorsun?
Ve sen, belli ki, Kürtlerin pazarlık kozu haline getirilmesinden beis duymuyorsun, neden? “Ama Türkler de…” diye. Pekâlâ, diktatörlükle pazarlığın ne getirecek sana, nesin sen, ne olacaksın, Ortadoğu’ya baktıkça ağzının suyu akan neo-Osmanlıcı mı? Böyle mi çözülecek sorunların?
