"<Ona göre> karşıtlar arasında dönüşümler zorunlu olduğundan, ruhlar da kendi yollarında bir yukarı bir aşağı gider, aynı yerde kalmak rahatsızlık verir ruha, sürekli dönüşmek ise onu dinlendirir."
[#Herakleitos, fr. A91 = Iamblichus, An. in Stob. 1.49.39 = LCL 526: 310-311]
[#Herakleitos, fr. A91 = Iamblichus, An. in Stob. 1.49.39 = LCL 526: 310-311]
"İşte Herakleitos'un sezgisi: 'O' diyebildiğimiz hiçbir şey yoktur. Herakleitos varlığı reddeder. Olanı ve akıp gideni bilir. Kalıcılığa inanmanın hata ve akılsızlık olduğunu düşünür."
(Nietzsche, Platon Öncesi Filozoflar, 192)
(Nietzsche, Platon Öncesi Filozoflar, 192)
Herakleitos da Bir'e inanır ama Parmenides'ten farklı bir şekilde, görünen dönüşümü sağlayan logos'un Bir olduğuna inanır: "Zeus'un oğlu [=Apollon] her şeyi uydurur birbirine, bir araya getirip de başı ve sonu, tutar Güneş'in ışığını parlayan bir mızrap gibi." [Diog. Laert. 9.16]
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
