,
7 tweets,
2 min read
Read on Twitter
“mış” gibi yapmanın anlamı yok. Suriye hükümeti nezdinde SDG’nin, anayasa “uzlaşma” görüşmelerine katılan grupların çoğunluğundan farklı, ayrıcalıklı bir durumu olduğunu biliyoruz. Anayasa görüşmeleri iç savaşın diplomatik ayağını teşkil ederken, Kürtlerle görüşmeler öyle değil.
Suriye hükümeti, SDG’nin bu ayrıcalıklı konumu yüzünden, Rakka ve Deyrezzor’da olduğu gibi saldırıya uğradığında bile karşılık vermedi. Hükümet aynı zamanda, kültürel özerklik anlamına gelecek uzlaşmalara da kapı aralarken, tek şart olarak ülkenin toprak bütünlüğünü koydu.
Buna karşılık SDG, demin yazdığım gibi, kendi siyasi hedefleri açısından en makul ve en azami hedefi teşkil eden Rusya’nın sunduğu anayasa taslağındaki Kürt bölgelerinin dile dayalı genel özerkliğini dahi kabul etmeyip taslağı reddetti.
Neden? Aynı kaynaktan beslenen iki nedenle. Birincisi, Amerikan şemsiyesi altında bağımsızlığı yahut fiili-bağımsızlığı mümkün gördüğü için. Bunun mümkün olmadığı, başka her şeye gözlerinizi kapasanız bile, nüfus yoğunluklarını gösteren CIA haritalarından belli.
İkincisi, ABD işbirlikçiliği muhkem hale geldiği için. Bu işbirlikçilik öylesine yapısal bir nitelik kazandı ki YPG bölgesel ve uluslararası güçler karşısında pazarlık yeteneğini kaybetti, veya en çok ABD kuklası olarak bir pazarlık marjı kazandı. Peki ne oldu bunların sonucunda?
Kobane’yi yokluklar içinde kahramanca savunan bir güç, Irak’taki Amerikan kolordusundan oluk oluk silah ve cephane akarken, ABD istedi diye önce El Bab’ı, sonra Afrin’i boşa esip gürledikten sonra AKP’ye terk etti, şimdi bizatihi Kobane’yi AKP-ABD koalisyonuna bırakıyor.
@threadreaderapp unroll
