Begrijp me niet verkeerd; ik snap de nood van deze groepen en dat ze dit doen.
Maar wat betekent dit voor alles en iedereen die al in de hoek zat waar de klappen vallen?
We glijden af. Er komen steeds grotere verschillen tussen mensen. Mensen met geld, zonder geld. Met en zonder macht. Met en zonder stem. Als je #kwetsbaar bent word je alleen maar kwetsbaarder. Omdat je niet kunt kiezen waar je woont, wie je buren zijn. .. >
Omdat je buren steeds vaker bestaan uit mensen die net zo kwetsbaar, misschien wel kwetsbaarder zijn, dan jij. Bezuinigingen in de psychiatrische zorg, belachelijke wachttijden in het veld daarvoor, de geestelijke gezondheidszorg, omdat we ook daar geen geld voor over hebben >
Ouderen met alleen AOW die langer zelfstandig moeten blijven wonen. Het verdwijnen van de tussenwoonvormen als verzorgingshuizen voor hen die dat willen. Die geen geld hebben voor particuliere zorg. Statushouders die meestal niet voor niets gevlucht zijn uit hun eigen land, hier>
moeizaam een bestaan proberen op te bouwen. Met trauma’s en al. Kinderen en kleinkinderen van gastarbeiders bij wie de integratie toch niet gelukt is. Een aantal van hen zeker omdat ze zelf niet willen. Maar voor een heel groot deel toch echt omdat ze de kans niet krijgen >
En daarbovenop de huisjesmelkers, uitzendbureau exploitanten en andere winstmakers die rijker en rijker worden over de rug van goedkope oost-Europese arbeidskrachten (die blijkbaar zo uitzichtloos leven in het eigen land dat ze zich laten uitbuiten in NL) >
Over hun rug én de rug van de mensen in de wijken waarin ze ‘gehuisvest’ worden. Alles komt daar samen. Uitzichtloos. Geen perspectief, geen potentieel.
De wijk waarin ik opgroeide voelt allang niet meer als thuis. En dat is níet de schuld van ‘de buitenlanders’ of ‘de tokkies’>
Dat is de schuld van een overheid die zwalkend beleid voert. Die inzet op ‘zelfredzaamheid in de wijk’ en een gedrocht van een woningwet invoert die je zelfredzame potentieel ondermijnt. Die praat over ‘gezondheidspotentieel’ maar niets doet aan de échte oorzaken van >
ongezondheid. Met subsidiepotjes projectjes financiert die nergens voor nodig waren geweest als er niet zo op zorg en #preventie was bezuinigd. Een regering die besluiten neemt op basis van ‘wie wordt gehoord’ en daardoor het zicht nog meer verliest op hen die niet worden gezien.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
Deze hele draad, inclusief de reacties, geeft de onmacht aan van de manier waarop wij in NL de coronacrisis hebben aangepakt. Ook ik las het artikel waar @Gert_van_Dijk op aansloeg. 'Corona trof migranten en mensen met lage inkomens het hardst'. Nieuws dat geen nieuws was >
dit wisten we tenslotte al lang. Hier waarschuwden we steeds voor en hier probeerden we steeds zo goed mogelijk actie op te ondernemen, ook bij de GGD'en. De woede die @Ammer_B voelt, die voel ik ook. De onmacht. Je doet zo verschrikkelijk hard je best om het tij te keren, om >
je bijdrage te leveren. Dag en nacht hiermee bezig zijn. Niet omdat het je 'verdienmodel' is, maar omdat je het niet aan kunt zien dat steeds weer dezelfde groepen mensen de hardste klappen krijgen. En in dit geval waren de klappen héél erg hard. Als GGD-er zat ik al vrij snel >
Aan alle ministers, kamerleden, media, deskundigen (ook zelfbenoemde), coronacollega's en iedereen die er ook helemaal klaar mee is. Een gratis advies🧵 over de #corona aanpak. Kern: 1. wees helder in wat je doet en waarom 2. maak logisch nadenken de norm 3. en dóe logisch >
Ministers...die #persconferentie's kunnen echt niet meer. Irma is geweldig, maar jullie zetten haar als een symbool in. Om de persco voor iedereen begrijpelijk te laten zijn moet je echt meer doen. Zorg dat je boodschap duidelijk is en dat deze al in heldere taal en plaatjes >
achter je staat geprojecteerd. Gebruik niet teveel woorden. Of te lange zinnen. Dat leidt af van de boodschap. Leg uit wat je doet en waarom je dat doet. Probeer niet om groepen te pleasen in je inleidende woorden. Je beledigt altijd anderen door ze niet te noemen. >
‘Bangmakerij. Angstzaaien. Kijk naar de sterftecijfers. Er zijn veel dodelijker ziekten. Aan de griep gaan ook mensen dood. Kijk maar naar 2018.’ Waarom dit allemaal niet klopt: >
Al die staatjes met sterftepercentages die voorbijkomen. Of percentielen, zo je wil.
Vaak worden ook nog de verkeerde cijfers als feit opgevoerd, maar dat kan een epidemioloog beter uitleggen dan ik. Wat ik wel uit kan leggen: >
Stel: 0,5% van alle mensen die een bepaalde ziekte krijgen gaat dood aan die ziekte. Als 200 mensen besmet raken, sterft er dus 1.
Dan zijn drie dingen heel belangrijk: hoeveel mensen lopen het risico om de ziekte te krijgen?
Hoeveel mensen raken daadwerkelijk besmet? >
Ruim vijf maanden geleden schreef ik dit draadje over ons werk bij de #GGD. En nu is het meer dan ooit tijd voor een vervolg. Over een marathoncrisis, foute vaccinatieframing, onveiligheid, en hoe pislink ik ben. >
Afgelopen maandag hoorden we dat persoonsgegevens uit onze systemen werden verhandeld. Ik kon wel door de grond zakken. Al die mensen (waaronder ikzelf en m'n halve familie) die zich netjes laten testen.. >
.. die moeten dat in het volste vertrouwen kunnen doen. En dat vertrouwen is geschonden. Hoeveel gegevens er nu wel of niet zijn verhandeld; het vertrouwen is geschonden. Pislink ben ik. Op de mensen die het doen, en op onszelf omdat het blijkbaar mogelijk is óm het te doen. >
Gaan we serieus zó door met de #covid19 aanpak?
We kunnen nu kiezen:
óf elkaar de tent uit blijven vechten om wie 'de schuld' dan wel 'het gelijk' heeft..
óf aan de noodrem trekken, elkaar diep in de ogen in de ogen kijken en het écht #alleensamen gaan doen >
Gooi de boel twee weken helemaal dicht. Kom bij met het BCO zodat het weer volledig kan worden uitgevoerd. Richt in die twee weken een 1e en een 2e lijn in als het om testen gaat. 1e lijn: screenen. Liefst met sneltest. Niet door de GGD'en, want geen GGD taak. 2e lijn: >
bij de GGD: positief getesten en hoogrisicocontacten zodat je de clusters voor kunt zijn.
Niet meer voortborduren op bestaande adviezen. Alle beschikbare kennis bij elkaar voegen en een goeie kennissynthese uitvoeren. Met álle deskundigen, geen select gezelschap. Op die basis >
De #GGD heeft nog nooit zo in de schijnwerpers gestaan als in 2020. En dat is niet persé een onverdeeld genoegen. Als GGD-er en Public Health professional zie ik hoe de gevolgen van onze jarenlange onzichtbaarheid nu het publieke debat beïnvloeden. En ik wil daar wat over kwijt.>
Dé GGD bestaat niet. Er zijn er 25 die enorm van elkaar verschillen. Dit komt omdat ze van de gemeenten zijn in hun werkgebied. Er zijn wettelijke taken maar de intensiteit van uitvoering is niet wettelijk verankerd. Net zomin als de financiering trouwens. >
Is dat ideaal? Zeker niet. En al helemaal niet bij zo’n belangrijke taak als infectieziektebestrijding. Is ook al vaak aangegeven, door de GGD’en. Maar ja, geld. En ach.. een pandemie werd wel steeds als grootste volksgezondheidsrisico geduid maar hoe groot was die kans nu? >